Καλώς Ήλθατε!

Η ελευθερία του ατόμου εκφράζεται μέσα από τον γραπτό λόγο. Αυτό είναι ένα ιστολόγιο που δημιουργήθηκε με την ελπίδα να μπορεί να γράψει ο καθένας ένα δικό του κείμενο, και να φιλοξενηθεί για να επιβεβαιώσει την ελευθερία του!

Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2016

Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 2016

Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2016

Ακόμη μια απόδειξη της ύπαρξης ψυχικής βίας στον χώρο εργασίας!

Ακόμη ένα περιστατικό το οποίο επιβεβαιώνει την αχρειότητα των αθλιων υπευθύνων, στο κατάστημα super market, που δουλεύω επί δώδεκα και πλέον χρόνια, συνέβη με αποτέλεσμα την απαγορευση της αυριανής διέλευσης μου στον χώρο εργασίας, ούτως ώστε να τιμωρηθώ με χάσιμο του μεροκάματος μου! Ο νέος διευθυντής, έψαχνε αφορμή για να βγάλει τη χολή του, και τη βρήκε πάνω μου, όταν μπροστά μου, μια ηλικιωμένη γυναίκα γλύστρισε και έπεσε κάτω, που ευτυχώς ακριβώς δίπλα της, βρισκόταν ένας άλλος συνάδελφος, και πρόλαβε εγκαιρως να τη βοηθήσει. Τη στιγμή εκείνη, ο διευθυντής ερχόμενος απο πίσω μου, χωρίς να τον αντιληφθώ, με τράβηξε από το μανικι και μου ειπε χαμηλόφωνα ΄΄πήγαινε΄΄ για να πάω κι εγώ να την βοηθήσω. Εγώ σαστισμένος απο την προτωφανή κίνησή του, πραγματικά κοκάλωσα, μη μπορώντας να κάνω οποιαδήποτε κίνηση, διοτι δεν έχω συνηθήσει σε τέτοια ανάρμοστη συμπεριφορά! Λίγο αργότερα ο διευθυντής μου ζήτησε τον λόγο που δεν τη βοηθησα, τραβώντας με ξανά απο το μανικι, μπροστά στην είσοδο του καταστήματος, και μπροστά σε πελάτες και προσωπικό, λέγοντας μου με ύφος χιλίων καρδιναλίων ΄΄έλα εδώ΄΄  και ρωτώντας με επανελειμένα γιατί δεν τη βοήθησα, προσπαθούσε να αποδείξει πως δεν θέλησα επίτηδες να τη βοηθήσω.

Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2016

Ο Γ. Μαζωνάκης ποζάρει στην διαφημιστική αφίσα της νέας του σεζόν ως... A.Jodorowsky!!!


Είναι στιγμές που σου σφίγγεται το στομάχι! Ακόμη νιώθω ένα σφίξιμο, όποτε δω κάπου, την πρώτη σκηνή της σπουδαίας ταινίας, σουρεαλιστικής αισθητικής, του μεγάλου και αναρχικού A.Jodorowsky ¨The Holy Mountain¨. Από τότε άλλαξε όλη η οπτική μου, όσον αφορά τον παγκόσμιο κινηματογράφο, και άρχισα να παρακολουθώ ταινίες κατά πολύ φθηνότερες και ουσιαστικότερες, από τις αντίστοιχες Χολιγουντιανές παραγωγές. Ήταν για εμένα ένα κομβικό σημείο της ζωής μου, το οποίο μου έδωσε τροφή για σκέψη, αλλά και επειδή έγινε η αφορμή για να αγαπήσω την καλλιτεχνική φύση του κινηματογράφου, διότι ο κινηματογράφος δεν είναι απλώς ένα οπτικοακουστικό μέσο ανάλαφρης και ανόητης διασκέδασης!
Χθες το βράδυ ένιωσα να μου ανακατεύεται το στομάχι, όταν πρωτοαντίκρισα την διαφημιστική αφίσα του Γ.Μαζωνάκη, για τις νέες του εμφανίσεις σε ένα κέντρο διασκεδάσεως, κοινώς σκυλάδικο, που αναμφίβολα όποιος την εμπνεύστηκε, γνωρίζει το έργο του μεγάλου σκηνοθέτη. Αλλά έκανε ένα τεράστιο λάθος! Προσπάθησε να μειώσει την αξία της ταινίας με αυτή την κίνηση του, έστω και εν αγνοία του! Η πρώτη μου σκέψη ήταν, τι δουλειά έχει η πρώτη σκηνή της ταινίας, ως μέρος της διαφήμισης, ενός φθηνού διασκεδαστικού μέσου, κάποιου ατάλαντου, όπως όλοι εκείνοι που αποτελούν τη νέα Ελληνική μουσική; Όχι! Δεν μου αρέσει να βλέπω τέτοια δήθεν ''έξυπνα'' διαφημιστικά τρικ, που εξευτελίζουν, κάποια μορφή τέχνης, ενός μεγάλου δημιουργού! Οι εμπνευστές αυτής της αφίσας, πρέπει το συντομότερο δυνατόν να τις ξεκολλήσετε και να τις κάψετε! Αν δεν το κάνω πρώτος εγώ! Διότι είναι το μόνο που τους αξίζει! Μπορώ να ανεχθώ σε ορισμένες περιπτώσεις την ανοησία, αλλά την κλοπή ενός καλλιτεχνικού δημιουργήματος, και την μετατροπή του σε ανοσιούργημα, με σκοπό την προσέλκυση κόσμου σε ένα κοινότατο σκυλάδικο, σε καμία περίπτωση! Πρόκειται για ένα έκτρωμα, για το οποίο ο θείος A.Jodorowsky, θα έπρεπε να ενημερωθεί για την κλοπή του πνευματικού του πονήματος! Αρκετά με την φτήνια σας νεοέλληνες!


Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2016

Osho


Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2016

Τζίντου Κρισναμούρτι: Τι είναι νοημοσύνη;

«Ας εμβαθύνουμε σιγά σιγά στην ερώτηση με υπομονή, για να ανακαλύψουμε την απάντηση. Το ν’ ανακαλύπτεις δεν σημαίνει να καταλήγεις σε κάποιο συμπέρασμα. Δεν ξέρω αν βλέπετε τη διαφορά. Από τη στιγμή που βγάζεις συμπέρασμα, ας πούμε για το τι είναι νοημοσύνη, παύεις να έχεις νοημοσύνη. Αυτό κάνουν οι περισσότεροι ενήλικες: Έχουν βγάλει τα συμπεράσματά τους, οπότε έπαψαν να έχουν νοημοσύνη. Αμέσως αμέσως, λοιπόν, ανακαλύψατε κάτι: Ότι νους με νοημοσύνη είναι εκείνος που συνεχώς μαθαίνει και ποτέ δεν βγάζει συμπεράσματα.

Τι είναι νοημοσύνη; Οι περισσότεροι άνθρωποι θα αρκούνταν σε έναν ορισμό τού τι είναι νοημοσύνη. Ή θα λέγανε «καλή αυτή η ερμηνεία» ή θα προτιμούσαν τη δική τους ερμηνεία, και ένας νους που αρκείται σε κάποια ερμηνεία είναι πολύ επιφανειακός, οπότε δεν έχει νοημοσύνη.

Έχετε αρχίσει να βλέπετε ότι νους με νοημοσύνη είναι ο νους που δεν ικανοποιείται με ερμηνείες και συμπεράσματα, και επiσης δεν έχει νοημοσύνη ο νους που πιστεύει, γιατί η πίστη είναι άλλο ένα είδος συμπεράσματος. Νους με νοημοσύνη είναι ο ερευνητικός νους, ο νους που παρατηρεί, που μαθαίνει, που μελετά.

Που σημαίνει τι; Ότι νοημοσύνη υπάρχει μόνο όταν δεν υπάρχει φόβος, όταν είσαι έτοιμος να επαναστατήσεις, να πας κόντρα σε όλο το κοινωνικό οικοδόμημα προκειμένου να βρεις τι είναι Θεός ή να ανακαλύψεις την αλήθεια οποιουδήποτε πράγματος. Η νοημοσύνη δεν είναι γνώση. Ακόμη κι αν μπορούσες να διαβάσεις όλα τα βιβλία του κόσμου, αυτό δεν θα σου έδινε νοημοσύνη. Η νοημοσύνη είναι κάτι πολύ λεπτό, δεν είναι κάτι για να στρογγυλοκαθίσεις πάνω του. Εμφανίζεται μόνο όταν καταλάβεις τη συνολική διαδικασία λειτουργίας του νου – όχι σύμφωνα με κάποιο φιλόσοφο ή δάσκαλο, αλλά με το δικό σου το νου. Ο νους σου είναι απόρροια όλης της ανθρωπότητας, και όταν το καταλάβεις αυτό δεν χρειάζεται να διαβάσεις ούτε ένα βιβλίο, γιατί ο νους σου περιέχει όλη τη γνώση του παρελθόντος της ανθρωπότητας.

Η νοημοσύνη, λοιπόν, εμφανίζεται όταν κατανοήσεις τον εαυτό σου, και τον εαυτό σου θα τον κατανοήσεις μόνο σε σχέση με τον κόσμο των ανθρώπων, των πραγμάτων και των ιδεών. Η νοημοσύνη δεν είναι κάτι που μπορείς να αποκτήσεις, όπως τη μάθηση. Εμφανίζεται μαζί με τη μεγάλη εσωτερική επαναστατικότητα, δηλαδή εμφανίζεται όταν δεν υπάρχει φόβος – που σημαίνει, στην πραγματικότητα, όταν υπάρχει μια αίσθηση αγάπης. Διότι όταν δεν υπάρχει φόβος, υπάρχει αγάπη.

Αν ενδιαφέρεστε μόνο για ερμηνείες, φοβάμαι ότι θα σκεφτείτε πως δεν έχω απαντήσει στην ερώτηση. Το να ρωτάς τι είναι νοημοσύνη είναι σαν να ρωτάς τι είναι ζωή. Ζωή είναι μελέτη, παιχνίδι, σεξ, δουλειά, τσακωμοί, ζήλιες, φιλοδοξίες, αγάπη, ομορφιά, αλήθεια – η ζωή είναι τα πάντα, έτσι δεν είναι;

Αλλά, βλέπετε, οι περισσότεροι από εμάς δεν έχουμε την υπομονή, έντιμα και με συνέπεια, να κάνουμε αυτή την έρευνα.»

Από το βιβλίο Τζίντου Κρισναμούρτι, η αίσθηση της ευτυχίας, εκδόσεις Καστανιώτη

Πηγή:
http://freethinking.gr/tzintou-krisnamourti-ti-einai-noimosini/

Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2016

Ιστοριούλα με νόημα!

Ένα βράδυ ένας γέρος της φυλής Τσερόκι, μίλησε στον εγγονό του για τη μάχη που γίνεται μέσα στην ψυχή των ανθρώπων.
Είπε: «Γιέ μου, η μάχη γίνεται μεταξύ δυο 'λύκων' που υπάρχουν μέσα σε όλους μας» Ο ένας είναι το Κακό. - Είναι ο θυμός, η ζήλια, η θλίψη, η απογοήτευση, η απληστία, η αλαζονεία, η αυτολύπηση, η ενοχή προσβολή, η κατωτερότητα, τα ψέματα, η ματαιοδοξία, η υπεροψία, και το εγώ.
Ο άλλος είναι το Καλό. - Είναι η χαρά, η ειρήνη, η αγάπη, η ελπίδα, η ηρεμία, η ταπεινοφροσύνη, η ευγένεια, η φιλανθρωπία, η συμπόνια, η γενναιοδωρία, η αλήθεια, η ευσπλαχνία και η πίστη στο Θεό.
Ο εγγονός το σκέφτηκε για ένα λεπτό και μετά ρώτησε τον παππού του: «Ποιος λύκος νικάει;» Ο γέρος Ινδιάνος Τσερόκι απάντησε απλά «Αυτός που ταΐζεις.»

Πηγή: 

Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2016

Ενώστε τη φωνή σας στην υπεράσπιση της διδασκαλίας της Εξέλιξης !!

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΤΑΞΗ ΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΤΗΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
Eμείς που υπογράφουμε το ακόλουθο κείμενο ζητούμε από την Ελληνική Πολιτεία να αναγνωρίσει τη σημασία της διδασκαλίας της Βιολογίας στην εκπαίδευση, προχωρώντας στην αναμόρφωση των ωρολογίων προγραμμάτων και των προγραμμάτων σπουδών του Γυμνασίου, του Λυκείου (Ενιαίου και Τεχνικού), σύμφωνα με τα διεθνώς ισχύοντα και τις ανάγκες του έλληνα μαθητή και αυριανού πολίτη για ουσιαστική γνώση και κατανόηση των βιολογικών φαινομένων.
Ιδιαιτέρως ζητούμε στην αναμόρφωση αυτή να περιλαμβάνεται η διδασκαλία της Εξέλιξης, που είτε δεν προβλέπεται (Λύκειο), είτε προβλέπεται και για διάφορους λόγους δεν πραγματοποιείται (Γυμνάσιο), παρά τη σημασία της ως ενοποιητικό πλαίσιο της επιστήμης της Βιολογίας και την ανυπολόγιστη παιδαγωγική αξία της.
Χωρίς τη διδασκαλία της Εξέλιξης οι μαθητές μας δεν στερούνται της γνώσης ενός εξειδικευμένου κεφαλαίου της Βιολογίας, αλλά της δυνατότητας να κατανοήσουν τα μεγάλα θέματα υγείας και περιβάλλοντος που καθημερινά καταγράφει η τρέχουσα παγκόσμια επικαιρότητα.
Χωρίς τη διδασκαλία της Εξέλιξης οι μαθητές μας δεν μπορούν να κατανοήσουν,
• Γιατί ο ιός της γρίπης των πτηνών μπορεί να εξελιχθεί σε παγκόσμια απειλή,
• Γιατί η αλόγιστη χρήση αντιβιοτικών εξασθενίζει το οπλοστάσιό μας έναντι των παθογόνων μικροβίων,
• Γιατί είναι απομακρυσμένη χρονικά η δυνατότητα παραγωγής εμβολίου κατά του AIDS,
• Πώς δημιουργήθηκαν και γιατί δεν είναι ανεξάντλητα τα ορυκτά καύσιμα,
• Πώς διαμορφώθηκε και πώς επηρεάζεται από την ανθρώπινη δραστηριότητα η ατμόσφαιρα και συνεπώς το κλίμα του πλανήτη,
• Ποιους κινδύνους εγκυμονεί για το περιβάλλον η απελευθέρωση γενετικά τροποποιημένων οργανισμών,
και συνεπώς δεν είναι σε θέση να πάρουν αποφάσεις και να υιοθετήσουν στάσεις και συμπεριφορές, που είναι κρίσιμες για τη διατήρηση του αγαθού της ατομικής και δημόσιας υγείας και την προστασία του περιβάλλοντος.
Τέλος χωρίς τη διδασκαλία της Εξέλιξης οι μαθητές μας στερούνται από τη γνώση ενός σημαντικού μαθήματος που αφορά στη γνώση του κόσμου στον οποίο ζουν και ταυτόχρονα στη γνώση της βιολογικής υπόστασής τους και της ιστορίας της.
• Αυτό το μάθημα βιολογικής αυτογνωσίας μπορεί να κάνει το νέο μας ικανό να απολαμβάνει και να σέβεται περισσότερο το αγαθό της ζωής σε όποια μορφή και αν εκδηλώνεται.
• Αυτό το μάθημα μπορεί να κάνει το νέο μας περισσότερο υπεύθυνο ως πολίτη σε ένα κόσμο του οποίου οι ραγδαίες μεταβολές δεν είναι απειλή, αλλά προκλήσεις για ατομικές και συλλογικές αποφάσεις που θα τον καταστήσουν περισσότερο δίκαιο, περισσότερο βιώσιμο και ευτυχή.
Οι υπογράφοντες:...

Πηγή:
http://users.sch.gr//thanoscapsalis/form.htm

Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2016

Ιταλία: το πείραμα με τους «μαθητές χωρίς τσάντα»

Δευτέρα, 12 Σεπτεμβρίου 2016
   
 Ιταλία: το πείραμα με τους «μαθητές χωρίς τσάντα»
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΓΙΩΤΑ ΚΟΡΜΠΑΚΗ (φωτογραφία αρχείου)
Ολοένα και μεγαλύτερη αύξηση γνωρίζουν οι λεγόμενοι «μαθητές χωρίς τσάντα» στην Ιταλία οι οποίοι αντίθετα από τους Έλληνες συμμαθητές τους θα πηγαίνουν στο σχολείο χωρίς να βαραίνει τους ώμους τους η σχολική τσάντα.

Ειδικότερα, η ιταλική κυβέρνηση υιοθετώντας το πνεύμα της φημισμένης Ιταλίδας παιδαγωγού Μαρία Μοντεσόρι ξεκίνησε από το 2002 το φιλόδοξο πείραμα με 69 μαθητές, οι οποίοι πλέον ξεπερνούν τους 18.500. Οι μαθητές πηγαίνουν στο σχολείο χωρίς πρωινά βάρη, τα θρανία αλλάζουν θέσεις, ο δάσκαλος δεν έχει έδρα, τα μολύβια, οι ξύστρες, οι χάρακες, οι γόμες είναι κοινά για όλους και τα πάντα, από τα βιβλία και τα τετράδια έως τις κασετίνες, μένουν στην τάξη.
«Το φως, τα χρώματα, η διακόσμηση είναι πολύ σημαντικά στοιχεία στην εκπαιδευτική διαδικασία. Εκπαίδευση δεν σημαίνει να φορτώνεις την πλάτη των παιδιών ή να τα κλείνεις σε άδειες αίθουσες. Η μάθηση είναι και πρέπει να είναι μία συλλογική διαδικασία χαράς και ψυχαγωγίας. Είναι κάτι που έχει υπογραμμιστεί από τους πιο γνωστούς παιδαγωγούς. Κι εμείς οι υπεύθυνοι του "σχολείου χωρίς τσάντα" προσπαθούμε να εφαρμόσουμε αυτήν την αρχή στην πράξη», δηλώνει στην ιταλική εφημερίδα «Λα Ρεπούμπλικα» η Ντανιέλα Παμπαλόνι, διευθύντρια ενός «σχολείου χωρίς τσάντα» κοντά στην Πίζα.
Ο εμπνευστής της ιδέας είναι ο Μάρκο Όρσι. Ο ίδιος είχε γράψει στις αρχές του 2000 ένα δοκίμιο, με το οποίο πρότεινε τη δημιουργία ενός σχολείου που θα απάλλασσε τα παιδιά από τα βάρη της τσάντας για να τα εντάξει σε μία συλλογικότητα, όπου τα θρανία είναι κοινά, τα παιδιά βοηθούν το ένα το άλλο και η μάθηση δεν έρχεται από πάνω προς τα κάτω (αυτό συμβολίζει η απουσία της έδρας), ενώ καμιά φορά δεν υπάρχουν ούτε βιβλία, καθώς το εκπαιδευτικό υλικό παράγεται μέσα στην τάξη.
Πίσω από αυτόν τον πρωτοποριακό τρόπο εκπαίδευσης βρίσκονται μεγάλοι θεωρητικοί της παιδαγωγικής σκέψης, όπως η Μαρία Μοντεσόρι και ο Σελεστέν Φρενέ, αλλά και ο Αμερικανός φιλόσοφος Τζον Ντιούι, καθώς και ο θεωρητικός της μη βίας Ντανίλο Ντόλτσι. Το πρόγραμμα ξεκίνησε από ένα σχολείο της Φάουλια, ενός χωριού 3.000 κατοίκων στην Τοσκάνη και σήμερα, όπως αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, έχει επεκταθεί σε εκατοντάδες σχολεία.
Από αυτό το θεωρητικό μίγμα προέκυψε μία εντελώς διαφορετική προσέγγιση. Ένα παράδειγμα; Σε έναν μαθητή που δεν μπορεί να λύσει μία άσκηση στα μαθηματικά και κοιτάζει το τετράδιο του διπλανού του δεν γίνεται παρατήρηση, καθώς θεωρείται ότι δεν αντιγράφει, αλλά ότι μαθαίνει μέσω της μίμησης. Αυτή η διαφορετική προσέγγιση «πατάει» στο τρίπτυχο «υπευθυνότητα - κοινότητα - αλληλεγγύη». Σε αυτό το πνεύμα, στις τάξεις δημιουργούνται «νησίδες», όπου οι μαθητές δουλεύουν συλλογικά, και μία «αγορά» όπου συζητούν, διαβάζουν, ανταλλάσσουν υλικό και πληροφορίες.
Όπως φαίνεται, το «σχολείο χωρίς τσάντα» δεν έχει κερδίσει μόνο τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές, αλλά και τους γονείς. «Στην αρχή ήμουν επιφυλακτική, μου έλειπε η παραδοσιακή τάξη, φοβόμουν ότι η συλλογική δουλειά θα μετατρεπόταν σε ένα χάος χωρίς κανόνες. Στη συνέχεια, όμως, διαπίστωσα ότι σε συνθήκες ελευθερίας τα παιδιά γίνονται πιο ελεύθερα» λέει στην ιταλική εφημερίδα η μητέρα ενός μαθητή της Ε' δημοτικού.

Το ίδιο ενθουσιασμένη δηλώνει μία άλλη μητέρα: «Εδώ τα παιδιά μου μαθαίνουν να σκέφτονται»

Πηγή:

Πέμπτη 25 Αυγούστου 2016

Ο Αρκάς δέχεται επίθεση στο διαδίκτυο!!!

Ο γνωστός σκιτσογράφος Αρκάς, έχει δεχθεί τον τελευταίο καιρό επίθεση για τα νέα του σκίτσα με πρωταγωνιστή έναν προφήτη, που με τον κυνικό λόγο του, κατακρίνει τα κακώς κείμενα της κοινωνίας μας. Οι φωστήρες του διαδικτύου ξαφνικά απέκτησαν κρίση, τη στιγμή που θεωρούν νέο Αριστοφάνη τον Λαζόπουλο και ταλαντούχο κωμικό τον Σεφερλή!

Ορίστε μερικά ενδιαφέροντα κείμενα, τα οποία υποστηρίζουν τον σκιτσογράφο.

Η νέα πραγματικότητα του Αρκά

Πως γίνεται να κατηγορείς τον Αρκά;

Επίθεση στον Αρκά. Όταν η ηλιθιότητα παίρνει χρυσό μετάλλιο.

Κυριακή 21 Αυγούστου 2016

Η φύση του νου - Τζ. Κρισναμούρτι


Μην ερωτευτείς άνθρωπο σαν εμένα


Φρόσω Μαγκαφοπούλου

Μην ερωτευτείς ποτέ άνθρωπο που γράφει, ζωγραφίζει ή δε βλέπει τηλεόραση. Μην ερωτευτείς κάποιον που λέει λιγότερα απ’ όσα ξέρει και καταλαβαίνει περισσότερα απ’ όσα δείχνει. Οι άνθρωποι αυτοί μπερδεύουν. Μείνε μακριά απ' αυτούς που αγαπάνε παράξενα πράγματα όπως η μυρωδιά των βιβλίων. Που τους τραβάει σαν μαγνήτης το διαφορετικό. Που ψυχαναγκαστικά διαχωρίζουν τους όρους «μοναχικότητα» και «μοναξιά». Μην πλησιάζεις ανθρώπους άναρχους που αντί να έχουν συγκεκριμένο Θεό άγονται και φέρονται με βάση τη δύναμη της αγάπης. Ανθρώπους που ψηφίζουν χωρίς να αυταπατώνται ή να στρατεύονται όπως τους έμαθε η μαμά κι ο μπαμπάς.

Μείνε μακριά, δεν αξίζει ο κόπος. Ερωτεύσου καλύτερα άτομα που ξέρουν να βάζουν τις ζωές τους σε κουτάκια, που γουστάρουν η μόστρα τους να είναι πιο φασαριόζα από την ουσία τους. Που συμπεριφέρονται πάντα σωστά ακόμα κι όταν δεν το εννοούν. Ερωτεύσου ανθρώπους που είναι πάντα συγκεντρωμένοι, που δεν αμφιβάλλουν, που δε σε ζαλίζουν με ολονύχτιες συζητήσεις. Που λένε εύκολα ναι χωρίς να ρωτάνε γιατί. Μείνε κοντά σ’ εκείνους που οι έξοδοι μαζί τους θα είναι μόνο αλκοόλ και γαρύφαλλα. Χωρίς βαρετές εναλλακτικές όπως συναυλίες και νυχτερινές βουτιές σε κοντινές παραλίες.

Μην ερωτεύεσαι ανθρώπους απαιτητικούς γιατί αν τύχει και τους αγαπήσεις η καρδιά σου δε θ’ αντέξει την κούραση. Οι άνθρωποι που σκέφτονται είναι δύσκολοι κι εξαντλητικοί. Επηρεάζονται διαρκώς από νέες ιδέες, αλλάζουν απόψεις, συγκινούνται με πράγματα που δεν προσέχει η πλειοψηφία. Ονειρεύονται κι αιθεροβατούν εν γνώσει τους. Έχουν άποψη, θα σου πάνε κόντρα, θα σου τρίψουν στη μούρη πράγματα που δε θέλεις ν’ ακούσεις. Θα σε στριμώξουν επειδή ζουν για την ένταση και οι συζητήσεις μαζί τους σπάνια θα σ' αφήσουν όπως σε βρήκαν.
Μείνε μακριά από ανθρώπους σαν αυτούς. Είναι καμένα χαρτιά. Μιλάνε πολύ, παθιάζονται για μικροπράγματα όπως ο έρωτας, ταλαιπωρούν και ζητούν αποδείξεις για τα πάντα. Είναι κουραστικοί, θέλουν εναλλαγές, θέλουν γκάζια. Είναι δύσπιστοι μπροστά στις εύκολες νίκες. Μείνε μακριά από αυτούς τους τρελούς με τις παλιομοδίτικες καρδιές που πιστεύουν σε χαζομάρες όπως το «μαζί» και το «για πάντα». Δεν θ’ αντέξεις την επιμονή με την οποία θ’ απαιτούν την προσοχή και την αφοσίωσή σου. Το πόσο θ’ αποζητούν την αγάπη σου όταν με την ίδια ευκολία θα ορκίζονται πως μπορούν να ζήσουν και χωρίς αυτήν. Είναι παρανοϊκοί, θα σε τρελάνουν. Δεν αξίζουν τον κόπο σου.

Μην πλησιάζεις ανθρώπους σαν κι αυτούς αν δε διατίθεσαι να χάσεις τη βολή σου. Δε χρειάζεται να κουράζεσαι άδικα. Αυτοί πιστεύουν στη μαγεία, στο άπιαστο και ζητάνε πολλά που δυστυχώς δεν είναι απτά, μα «αγοράζονται» με προσπάθεια και ψυχή. Έχουν μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους κι ένα εγώ γιγάντιο όσο η καρδιά τους. Απολαμβάνουν τα κομπλιμέντα ανερυθρίαστα και λένε ευθαρσώς «ευχαριστώ» αντί να προσποιούνται πως κοκκινίζουν με ταπεινοφροσύνη μπροστά στην υπερβολή. Δεν έχουν ανάγκη από δήθεν μετριοπάθειες, άλλωστε μέσα από τις καταστροφές έμαθαν πως για να αγαπήσεις έναν άλλον άνθρωπο πρέπει πρώτα να αγαπάς τον εαυτό σου. Και δεν ξέρεις πόσο ίδρωσαν γι’ αυτό. Δε θα σου κάνουν τη χάρη, λοιπόν, να κατεβάσουν το κεφάλι.

Μείνε μακριά από ανθρώπους σαν αυτούς, γιατί μαζί τους θα γνωρίσεις έναν άλλο κόσμο γεμάτο μέρη που δεν πηγαίνουν πολλοί. Θα σε σύρουν σε ακαταλαβίστικα μουσεία και υπόγεια σκονισμένα βιβλιοπωλεία που θα βαριέσαι φριχτά, θα πονέσουν τα πόδια σου από το ατέλειωτο περπάτημα. Θα χαίρονται με καραγκιοζιλίκια όπως κινηματογραφικά φιλιά στη μέση του δρόμου και θα σε κρατάνε αγκαλιά όλο το βράδυ χωρίς να τους νοιάζει αν βολεύεσαι ή όχι. Θα σε προσέχουν και θα νοιάζονται αν έφτασες σπίτι, αν είχες δύσκολη μέρα, αν κοιμήθηκες καλά, επειδή άνθρωποι σαν αυτούς είναι απροσάρμοστοι και δεν ξέρουν να λένε αλλιώς σ’ αγαπώ. Ή απλά θεωρούν πως αυτές οι δυο λέξεις έχουν χάσει πια το νόημά τους απ' την ακατάσχετη πολυχρησία.

Δίπλα τους θα ξεχάσεις τι θα πει βαρεμάρα κι αυτό είναι όσο εξοντωτικό ακούγεται. Θ' αγαπήσουν σ’ εσένα αυτά που οι άλλοι μισούν. Δε θα μπορείς ποτέ να προβλέψεις τις αντιδράσεις τους, θα θεωρούν αυτονόητο πως αξίζουν να τους σέβεσαι ακόμα και τις στιγμές που δεν είναι τριγύρω. Δε θα σ' αγαπήσουν επειδή σ' έχουν ανάγκη, αυτοί δεν έχουν ανάγκη κανέναν. Θα σ' αγαπήσουν γιατί σε διάλεξαν ανάμεσα σε τόσους. Κι αυτή να ξέρεις είναι η χειρότερη αγάπη όλων, αγάπη καταδικαστική. Έτσι που δε θα μπορέσεις να ξαναζήσεις με κανέναν άλλον άνθρωπο χωρίς να μυρίζεις το άρωμά τους στον αέρα.

Τέτοιος άνθρωπος είμαι κι εγώ. Γι’ αυτό σου λέω, μην πέσεις στην παγίδα γιατί μετά δεν έχει επιστροφή. Μετά δε γίνεται οι ταινίες να μην έχουν διπλό νόημα, τα πράγματα να έχουν μόνο μια πλευρά, να ξαναζήσεις πιστεύοντας πως μόνο ένα κι ένα κάνει δύο. Μη μ’ αγαπήσεις γιατί τα κουσούρια μου είναι πολλά και μεταδοτικά. Θα σου δυσκολέψουν τη ζωή κι εσύ δεν έχεις χρόνο για χάσιμο, όπως όλοι άλλωστε. Μη μου δίνεις θάρρος να συνεχίσω τους παραλογισμούς μου γιατί μπορεί να σ' αγαπήσω και δεν έχω ούτε εγώ χρόνο για δράματα με λιγόψυχους αντιπάλους.

Όπως σου τα λέω, λοιπόν. Μείνε μακριά μου όσο είναι νωρίς, γιατί αν αγαπήσεις άνθρωπο πολύχρωμο, θα δεις πως δύσκολα επιστρέφεις σ' έναν κόσμο που είναι καταδικασμένος να είναι ασπρόμαυρος.

Πηγή:

Πέμπτη 18 Αυγούστου 2016

Η δημοσίευση της κας Νικολίτσας Λιαντίνη, για τον άνδρα της Δημήτρη Λιαντίνη στο Facebook,

Nikolitsa Liantini
23 Ιουλίου στις 3:05 μ.μ. ·

Επειδή, λόγω του γενέθλιου του άνδρα μου, από χθες πολλοί (σίγουρα καλοπροαίρετα) μου στέλνουν μέιλς και με ερωτούν διάφορα για την τύχη του άνδρα μου με αφορμή κάποια πράγματα που διάβασαν στην επανέκδοση ενός αισχρού για την οικογένειά μου «βιβλίου», εκδοθέν από άσχετο και πολλά άλλα!!!! άτομο, με σκοπό την προβολή του και το κέρδος το οικονομικό, απαντώ εδώ σε όλους συνολικά: Οι προσωπικοί μου φίλοι (δεν εννοώ τους άγνωστους σε προσωπικό επίπεδο φίλους του facebook) γνωρίζουν από μένα την αλήθεια και σιωπούν ευγενικά και αναμένουν την αποκάλυψή της. Γιατί όλα τα υπόλοιπα είναι παραμύθια.
Η πρόσφατη ανάρτηση που έκανα με αφορμή το γενέθλιο του Μεγαλέξανδρου δεν ήταν τυχαία.
Αλέξανδρος: ένας άλλος Οδυσσέας
Λέγεται ότι, όταν ρωτήθηκε ο Μέγας Αλέξανδρος, πως πέτυχε τόσες κατακτήσεις σε λίγο χρόνο απάντησε:
Με θέληση, με παραμύθια και με την τέχνη της εξαπάτησης
«βουλή και μύθοισι και ηπεροπηΐδι τέχνη»
Και ο Λιαντίνης ήταν κατ’ εξοχήν και καθ΄ ομολογία του ίδιου σε μένα Οδυσσέας.
Στη σελίδα μου www.liantinis.gr που άνοιξα το 2010 απαντώ στο τι συμβαίνει με τον άνδρα μου στην αρχική σελίδα με χειρόγραφα του ίδιου. Όποιος μπορεί να διαβάσει πίσω από τις γραμμές των χειρογράφων, καταλαβαίνει.
Μετά από 4 χρόνια, αφ’ ότου άνοιξα τη σελίδα, (δηλ. το 2014) ,ήρθαν και οι αποδείξεις με φωτογραφίες του σύγχρονες. Όχι, ότι εγώ τις χρειαζόμουνα, αλλά για τους άλλους, που αρέσκονται στα παραμύθια του Οδυσσέα και στην ηπεροπηΐδι τέχνη.
Επίσης επειδή ερωτώμαι αν η σελίδα στο facebook με το όνομα Δημήτρης Λιαντίνης/Dimitris Liantinis ανήκει σε μένα, ανακοινώνω ότι είμαι κάθετα αντίθετη με αυτή τη σελίδα, γιατί ανήκει στο άτομο που παραπλανά τους πάντες με το αισχρό «βιβλίο» και σκοπό έχει η σελίδα να διαφημίζει το «βιβλίο». Έχω κάνει αναφορές και εγώ και άλλοι φίλοι στο facebook, αλλά δυστυχώς είναι χορηγούμενη σελίδα και δεν την κλείνουν. Βλέπετε το κέρδος είναι πάνω από κάθε ηθική.
Γνωρίζω όσο ουδείς άλλος το Δ. Λιανίνη, 26 χρόνια ζήσαμε μαζί, γνωρίζω την ισχυρή του βούληση, την αγάπη του στους μύθους και την ικανότητά του για ηπεροπηΐδι τέχνη. Εξακολουθώ να διατηρώ αυτό που μου ζήτησε από την αρχή της γνωριμίας μας μέχρι που εξαφανίστηκε: ΠΙΣΤΕΥΕ ΣΕ ΜΕΝΑ.

Δευτέρα 15 Αυγούστου 2016

Το πείραμα του Milgram για την υπακοή

Μπορεί να είμαστε μαριονέτες κινούμενοι από τα νήματα της κοινωνίας αλλά διαθέτουμε αντίληψη και επίγνωση... και πιθανόν η επίγνωση να είναι το πρώτο βήμα προς την ελευθερία.

Εισαγωγή
Τα διάφορα φαινόμενα κοινωνικής επίδρασης αναπτύσσονται είτε σε πλαίσιο όπου οι πηγές επίδρασης και οι στόχοι είναι ισότιμοι , είτε σε πλαίσιο όπου η πηγή επίδρασης είναι άμεση.
Υπό το πλαίσιο της άμεσης πίεσης της πηγής επίδρασης ο Stanley Milgram  δημιούργησε μια σειρά μελετών και τις παρουσίασε στο βιβλίο του «Obedience to Authority»  (Milgram, 1974).

Το πείραμα του Milgram για την υπακοήΤο πρωτοποριακό και συγχρόνως αμφισβητούμενο πείραμα του Milgram  μελέτησε συστηματικά μια πλευρά της υπακοής  με αφορμή τις φρικαλεότητες της ναζιστικής εποχής .

Για τις ανάγκες του πειράματος ο Milgram δημοσίευσε μια αγγελία σε εφημερίδες ζητώντας την εθελοντική συμμετοχή αμερικανών ανδρών  σε μια μελέτη για τη μάθηση και τη μνήμη έναντι μικρής αμοιβής. Στο πείραμα συμμετείχαν κάθε φορά δύο άτομα, τα οποία μετά από εικονική κλήρωση αναλάμβαναν είτε το ρόλο του μαθητή είτε το ρόλο του δασκάλου. Στην πραγματικότητα ο μαθητής ήταν ο συνεργός του ερευνητή και ο δάσκαλος ο πραγματικός συμμετέχων που είχε ως έργο του να υποβάλλει σε ηλεκτροσόκ τον μαθητή, η ένταση του οποίου ήταν αυξανόμενη κάθε φορά που ο μαθητής έκανε λάθος στην απομνημόνευση λέξεων.

Στην αρχή της διαδικασίας ο ερευνητής έδενε τον μαθητή σε ένα κάθισμα, ο οποίος του εκμυστηρευόταν ότι έχει πρόβλημα με την καρδιά του πράγμα που άκουγε, υποτίθεται κατά λάθος, ο δάσκαλος και εν συνεχεία αυτός μεταφερότανε σε μια διπλανή αίθουσα όπου είχε τοποθετηθεί η γεννήτρια του ηλεκτροσόκ Μετά από ένα δοκιμαστικό ηλεκτροσόκ στον ίδιο το δάσκαλο, έντασης 45V, ξεκινούσε το πείραμα και η διαδικασία συνεχιζόταν μέχρι ο δάσκαλος να αρνηθεί τη χορήγηση μεγαλύτερης έντασης ηλεκτροσόκ, οπότε και το πείραμα τελείωνε και σημειώνονταν το επίπεδο έντασης . Στην πραγματικότητα όμως, η συσκευή δεν παρείχε ηλεκτρικά σοκ και οι αντιδράσεις του μαθητή στα ηλεκτροσόκ ήταν προκαθορισμένες  (Κοκκινάκη, 2006: 160-163).

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι με τη διαταγή του ερευνητή όλοι οι συμμετέχοντες έφτασαν τα 300 V και το 65% μέχρι το δυνατότερο σοκ που υπήρχε στη γεννήτρια, αποτέλεσμα πολύ διαφορετικό από τις προβλέψεις . Χαρακτηριστικές συμπεριφορές των συμμετεχόντων ήταν η μεγάλη ένταση όταν έκαναν τα πιο δυνατά σοκ με εμφάνιση ιδρώτα, αναστεναγμούς, νευρικό γέλιο και χαμόγελο (Milgram,1963: 371-378).

Τα αποτελέσματα που εξήγαγε ο Milgram δημιούργησαν αναστάτωση στο χώρο της Κοινωνικής Ψυχολογίας  και προς διασαφήνισης των αποριών που προκλήθηκαν επανέλαβε το αρχικό του πείραμα με παραλλαγές  ως προς τις μεταβλητές που επηρεάζουν την υπακοή στην εξουσία (Milgram, 1965:57-65).

Οι επαναλήψεις του πειράματος στους διάφορους πολιτισμούςΤο πείραμα του Milgram επαναλήφθηκε από πολλούς επιστήμονες σε διάφορες χώρες . Σε ένα δείγμα οχτώ χωρών  παρατηρήθηκε ότι σε Αυστραλία και Βρετανία το % υπακοής είναι συγκριτικά χαμηλότερο ενώ σε Ολλανδία, Ισπανία, Γερμανία, Ιταλία και Αυστρία συγκριτικά μεγαλύτερο και μεταξύ των δύο κατηγοριών βρίσκεται το % υπακοής για Η.Π.Α. και Ιορδανία. (Smith & Bond, 2005: 52-56).

ΣυμπεράσματαΑπό τα παραπάνω προκύπτουν διαφορές που έγκειται στο δείγμα, στον τρόπο που σκηνοθετήθηκε το πείραμα αλλά και τις μεταβλητές που ελέγχησαν, γεγονός που καθιστά τη σύγκριση των αποτελεσμάτων ακανθώδη. Επιπλέον,  όλες οι χώρες πλην της Ιορδανίας είναι προηγμένες βιομηχανικά και απαντούν στο «δυτικό» τύπο περιβάλλοντος και αυτό οδηγεί σε μια επιφυλακτική στάση για μια οικουμενική διάσταση των συμπερασμάτων σχετικά με το ρόλο του πολιτισμικού πλαισίου στην υπακοή.

Η μεταφορά των πειραμάτων στα διάφορα πολιτισμικά πλαίσια και η έγκυρη εξαγωγή συμπερασμάτων προσκρούει αφενός μεν, στη γλώσσα και τις ιδιομορφίες αυτής καθώς και στη νοηματοδότηση των εννοιών και αφετέρου, στην πολιτισμική διαφορά ανάμεσα στους συμμετέχοντες, ερευνητή και συνεργούς του, δεδομένου ότι το κοινωνικό πλαίσιο το οποίο καθορίζει το νόημα των εντολών που δίνονται, διαμορφώνεται από τα ήθη και έθιμα του πολιτισμού, τις παραδόσεις, τα επιβαλλόμενα κοινωνικά πρότυπα αλλά και τις στερεοτυπικές αντιλήψεις και ως εκ τούτου, η σημασία που δίνεται στις αλλαγές αυτού τριχοτομείται μεταξύ των χωρών. Έτσι, σε Η.Π.Α. κυριαρχεί η ορθολογική-μεθοδολογική θεώρηση, σε Ευρώπη η κοινωνική-αξιακή ενώ στην Ανατολή η παραδοσιακή-ιεραρχική αντίληψη.

Συνεπώς, το φαινόμενο της υπακοής διαφοροποιείται ανάλογα με τον προσανατολισμό της χώρας, όπου ο ρόλος του ατομικού-συλλογικού, οι κοινωνικές δομές, οι αξιακές επιλογές και η ιεραρχική δομή αντίστοιχα είναι εδραιωμένα στις επικρατούσες πολιτισμικές διαφορές  και ως εκ τούτου, η κατανόηση του φαινομένου της υπακοής και των αιτιών που την προκαλούν οφείλει να περιστρέφεται πρωτίστως και κυρίως γύρω από το πολιτισμικό πλαίσιο. Υπό το πρίσμα αυτό, οι συνθήκες του πειράματος θα πρέπει να εξισωθούν στο πολιτισμικό υπόβαθρο.

Συγγραφή άρθρου «Το πείραμα του Milgram για την υπακοή και οι επαναλήψεις του στους διάφορους πολιτισμούς»
Χατζίδου Στεργιανή , Βελέντζα Βασιλεία



Τρίτη 9 Αυγούστου 2016

Η ιστορία του μεγαλύτερου Μαλάκα!

Ο Coleman Sweeney είναι ένας άνθρωπος γνωστός στην πόλη του για το ότι είναι ένας μεγάλος μαλάκας. Δίνει τσιγάρα στα παιδιά, κλέβει τα ρούχα των άλλων, μισεί τα ζώα, τα παιδιά και τα άτομα με ειδικές ανάγκες. Ωστόσο, ακόμη και ένας μαλάκας σαν κι αυτόν μπορεί να σώσει μια ζωή…

Δευτέρα 1 Αυγούστου 2016

6 ενοχλητικοί «τύποι» και 7 τρόποι για να τους αντιμετωπίσετε (αν τα καταφέρετε)

Δυστυχώς, όλοι έχουμε γνωρίσει ή ακόμα χειρότερα έχουμε αναγκαστεί να συναναστραφούμε κάποιους ενοχλητικούς τύπους. Όταν μάλιστα, αυτοί οι τύποι είναι στον εργασιακό χώρο, όπου ελάχιστες δυνατότητες αποφυγής τους (και διαφυγής σας) υπάρχουν, τότε τα πράγματα είναι …σκούρα.
Εκτός δουλειάς, βέβαια η καλύτερη λύση είναι απλά να…φύγετε, γλιτώνοντας τον εαυτό σας από το χάσιμο χρόνου, ενέργειας και διάθεσης, που μπορεί να σας προσφέρει ένας ενοχλητικός άνθρωπος.
Αν ο οδηγός ταξί ή ο τύπος που κάθετε δίπλα σας σε ένα μπαρ, γίνει περισσότερο διαχυτικός ή απλά ενοχλητικός από όσο επιτρέπεται, μπορείτε απλά να αποχωρήσετε. Ωστόσο, στον χώρο εργασίας τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά και τις περισσότερες φορές καταλήγετε να ωρύεστε (εσωτερικά) και να θυμώνετε με τον εαυτό σας, που δε βροντοφωνάξατε όλα όσα σκεφτόσασταν (και η αλήθεια ότι είναι ότι ήταν πολλά και άσχημα).
Η καλύτερη στρατηγική είναι να θυμώσετε λιγότερο, γιατί φυσικά το να μη θυμώσετε καθόλου είναι χαρακτηριστικό μόνο του…Βούδα. Επειδή, λοιπόν ελάχιστοι έχουν αυτό το μοναδικό χάρισμα να μένουν ανεπηρέαστοι από τους ενοχλητικούς τύπους, ειδικά σε καθημερινή βάση, πρέπει να ανακαλύψουμε νέους τρόπους αντιμετώπισης.

Οι τύποι του... ενοχλητικού
Με ποιους όμως ερχόμαστε αντιμέτωποι; Ποιες είναι αυτές οι ενοχλητικές περιπτώσεις ανθρώπων; Δυστυχώς, για μία ακόμα φορά ο ενοχλητικός δεν είναι ένας μόνος τύπος, που ξεχωρίζει από μακριά. Κινείται ανάμεσά μας και μπορεί να έχει διάφορες μορφές.
«Τι δεν καταλαβαίνεις;»
Ο τύπος αυτός είναι ο «επίμονος» ενοχλητικός. Εκείνος, που επιμένει ασταμάτητα να μην καταλαβαίνει, ότι σας ενοχλεί, παρά το γεγονός, ότι προηγουμένως του έχετε ευγενικά πει «συγνώμη αλλά έχω δουλειά». Το μυστικό είναι να παραμείνετε όσο το δυνατόν, πιο ψύχραιμοι γίνεται. Σκεφτείτε, απλά ότι πολλές φορές ο καθένας πάνω στον θυμό και την αγανάκτηση του (όσο δικαιολογημένη και είναι) λέει πράγματα που υπό φυσιολογικές συνθήκες δε θα ξεστόμιζε.
Ο γλοιώδης
Ο τύπος του γλοιώδη, είτε από επιλογή είτε από κουτοπονηριά, είναι ένας χαρακτήρας, που υπάρχει σε κάθε εργασιακό χώρο. Χαρακτηριστικό του παράδειγμα είναι, ότι ποτέ δεν έχει πρόβλημα με κανέναν και με τίποτα, είναι ιδιαίτερα εξυπηρετικός αλλά πριν προλάβετε να γυρίσετε την πλάτη σας, έχει ήδη κάτσει στη θέση απέναντι από το αφεντικό, εξιστορώντας του με παραστατικό και ευφάνταστο τρόπο, πόσο πολύ τον έχετε αδικήσει. Δυστυχώς, ο συγκεκριμένος τύπος είναι αυτός που έστω και αν επιχειρήσετε να του ζητήσετε εξηγήσεις, θα αρνηθεί τα πάντα. Απεχθάνεται τις κατά πρόσωπο επιθέσεις και τις αποφεύγει όπως «ο διάολος το λιβάνι». Ο μόνος τρόπος να τον αντιμετωπίσετε είναι μάλλον να προσπαθήσετε να μην «μπλέκεστε στη δουλειά του» γιατί αργά ή γρήγορα θα σας υπονομεύσει.
Ο δουλοπρεπής
Ένα άλλο είδος ενοχλητικού τύπου είναι ο δουλοπρεπής. «Φύεται» συνήθως δίπλα σε διευθυντικά ή διοικητικά στελέχη, κάνοντας όλη τη λάτζα. Συνήθως δεν έχει συγκεκριμένο αντικείμενο εργασίας, καθώς είναι το «κλωτσοσκούφι» του γραφείου, το παιδί για όλες τις δουλειές, το οποίο όμως είναι πρόθυμο να κάνει τα πάντα για να σας εξυπηρετήσει. Το ενοχλητικό στο χαρακτήρα είναι κυρίως η μόνιμη διάθεση να γίνει…χαλί να τον πατήσετε και η απόλυτη έλλειψη αυτοπεποίθησης. Δεν είναι σε καμία περίπτωση κακός, αλλά αυτή η προσφορά χωρίς όρια και φραγμούς, δεν βοήθησε ποτέ κανέναν. Προσπαθήστε να τον εκνευρίσετε για να δείτε πώς θα αντιδράσει, έτσι για αλλαγή.
Ο πολυλογάς
Ο μόνιμος κουτσομπόλης του γραφείου είναι γεγονός. Διάθεση για κουβέντα όλη την ώρα, άσχετο αν εσείς έχετε δουλειά ή όχι, πετάγεται για να σας ενημερώσει για οτιδήποτε άσχετο μπορεί να του έρθει ανά πάσα στιγμή στο κεφάλι. Χαρακτηριστικό παράδειγμα δε, είναι ότι 9 στις 10 φορές αυτό που σας λέει, όχι μόνο δε σας αφορά αλλά σπάνια γνωρίζετε και για τι πράγμα μιλάει. Προσπαθήστε να κρατήσετε τυπικές σχέσεις και σε καμία περίπτωση μη του απευθύνετε τον λόγο. Μετά η ευθύνη θα είναι όλη δική σας.
Ο παρτάκιας
Ο χαρακτήρα του ανθρώπου, που προσπαθεί συνεχώς να ξεφύγει και να φορτώσει κάπου αλλού τη δουλειά του είναι ο ενοχλητικός εκείνος τύπος, που κάθε φορά θέλετε να τον…χαστουκίσετε, γιατί η δική του δουλειά ξαφνικά γίνεται δική σας δουλειά.
Και έτσι και αυτό συμβεί μία φορά, η αλήθεια είναι, ότι γίνεται καθεστώς. Το να τον αποφύγετε σίγουρα δεν είναι το πιο εύκολο πράγμα, απλά προσπαθήστε να του κάνετε, ό,τι σας κάνει. Επειδή είναι αρκετά έξυπνος, ώστε να καταλάβει ότι φορτώνει σε άλλον τη δουλειά του, θα αντιληφθεί αμέσως, τι κάνετε και σύντομα θα ψάξει για άλλο θύμα. Εξάλλου, η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο.
Ο κολλιτσίδας
Η ανάγκη του άλλου να γίνει φίλος σας, ανεξάρτητα αν το θέλετε ή όχι είναι χαρακτηριστικό τύπου, που δύσκολα περνάει απαρατήρητο. Η εμμονή να κάνει ό,τι κάνετε, όποτε το κάνετε και με όποιον τρόπο το κάνετε μπορεί να γίνει πολύ εκνευριστική, φτάνοντάς σας στ’ άκρα. Ωστόσο, η κατάσταση είναι ιδιαίτερα ασφυκτική καθώς ο περί ου ο λόγος, δεν έχει καμία διάθεση να σας αφήσει σε ησυχία. Η λύση εδώ πρέπει να είναι ριζοσπαστική.
Σσσς, τα 7 μυστικά της επιβίωσης
Επειδή όμως,στο εργασιακό περιβάλλον σας, περνάτε τη μισή σας…ζωή και οι ενοχλητικοί φυσικά δεν πρόκειται ποτέ να εκλείψουν, πρέπει να ανακαλύψετε τρόπους για να τους αντιμετωπίσετε χωρίς παράπλευρες…απώλειες. Για τον λόγο αυτό υπάρχουν 7 μυστικά για να μπορέσετε να επιβιώσετε…με λίγη τύχη και να διατηρήσετε την ψυχική σας ηρεμία.
1. Η ημέρα φεύγει, τα νεύρα μένουν
Το να εκνευρίζεστε, επειδή κάποιος συνάδελφός σας είναι… εκπρόσωπος ενός από τους παραπάνω τύπους, δεν έχει καμία απολύτως αξία, γιατί ο μόνος που ενοχλείται στο τέλος και παραμένει ενοχλημένος και μετά το οκτάωρο της εργασίας, είστε εσείς. Πάρτε βαθιά ανάσα και προσπεράστε το.
2. Κάνε ό,τι κάνω
Όταν παραμείνετε ήρεμος, εκνευρίζετε εκείνους, που προσπαθούν να σας εκνευρίσουν. Το γνωστό «κάνε ότι κάνω» από τα παιδικά χρόνια, ίσως πρέπει να γίνει δεύτερη φύση σας, προκειμένου να επιβιώσετε αλώβητος. Εξάλλου, σκεφτείτε, ότι με τον τρόπο αυτό δεν τους δίνετε ούτε καν την ικανοποίηση, ότι μπορούν να σας επηρεάσουν. Και αυτό το μισούν.
3. Εκδίκηση; Μπα
Καταρχήν, είναι ανούσιο να αναλώνεστε σε εκδικητικές σκέψεις για άτομα που κανονικά θα έπρεπε να σας αφήνουν παγερά αδιάφορους. Ωστόσο, η καθημερινή ρουτίνα δε σας βοηθά πολλές φορές να δείτε τα πράγματα καθαρά. Απλά, σκεφτείτε, ότι όσο εσείς καταστρώνετε σχέδια «εξόντωσης» και αντεκδίκησης, θα μπορούσατε πολύ απλά να αφιερώσετε το χρόνο σας σε κάτι πιο διασκεδαστικό και χαλαρωτικό. Εξάλλου, κανείς «ενοχλητικός» δεν πρέπει να είναι τόσο πολύτιμος, όσο ο χρόνος σας.
4. Σε οικτίρω
Οι ενοχλητικοί τύποι και μάλιστα όσοι το κάνουν εσκεμμένα, είναι κατά βάθος δυστυχισμένοι άνθρωποι, που απλά αναζητούν προσοχή. Αναλογιστείτε λοιπόν, τους αξίζει ο θυμός ή η λύπησή σας;
5. Προσωπικά ζητήματα…
Η εμμονή των περισσοτέρων να παίρνουν προσωπικά τη συμπεριφορά των άλλων, είναι λανθασμένη τακτική συνήθως. Τέτοιοι τύποι, όπως αυτοί που αναφέρθηκαν πιο πάνω, είναι ενοχλητικοί προς όλους, όχι μόνο απέναντι σε εσάς. Αδιαφορήστε, στο σημείο που αυτό είναι εφικτό, φυσικά.
6. Ε, ρε κάτι γέλια
Εάν το καλοσκεφτείτε βέβαια το θέμα, καλύτερη τακτική είναι να γελοιοποιήσετε την κατάσταση, παρά να επιστρέφετε θυμωμένος από τη δουλειά. Προσπαθήστε, για παράδειγμα, να βγάλετε ένα «μυστικό» παρατσούκλι στον ενοχλητικό αυτό χαρακτήρα και τότε θα ανακαλύψετε, ότι μοιάζει λιγότερο ανυπόφορος.
7. Τα λάθη είναι ανθρώπινα
Βέβαια, μη ξεχνάτε και την παράμετρο του λάθους. Επειδή, προφανώς ο συνάδελφός σας δεν είναι ο …Πάπας (εξού και το αλάθητο), ενδεχομένως η τακτική του ενοχλητικού να οφείλεται σε κάποια παρανόηση και να μην έχει αντιληφθεί, ότι σας ενοχλεί πραγματικά. Προσπαθήστε να του δείξετε με ευγενικό τρόπο, ότι ενοχλείστε, και ίσως ανακαλύψετε, ότι είναι θησαυρός ο… άνθρακας.
Έχετε πάντα ωστόσο στο νου σας, ότι ένα οκτάωρο είναι θα περάσει (πού θα πάει;) και πάρτε βαθιές ανάσες. Μικρά διαλείμματα επίσης είναι χαλαρωτικά, ενώ καλό θα ήταν να αναλογιστείτε μήπως τελικά η δική σας μέρα ξεκίνησε…στραβά;


Πηγή:

Τρίτη 26 Ιουλίου 2016

Λιαντίνης – Έζησα έρημος και ισχυρός Ένα αληθινό μυθιστόρημα (Σχόλια στο θέμα της Lifo)


Πραγματικά λυπάμαι που εμείς οι νεοέλληνες γνωρίζουμε τα πάντα, και κατηγοριοποιούμε αμέσως τους ανθρώπους, σύμφωνα με κάποια πράξη τους, η οποία μας είναι απεχθής, εξαιτίας της ανημποριάς μας να κατανοήσουμε, οτιδήποτε μας φαίνεται ξένο!
                Δεν ωραιοποιώ σε καμία περίπτωση την τελευταία πράξη αυτού του ηθικού Δασκάλου! Θα ήθελα μάλιστα να ήταν ζωντανός, στις δύσκολες εποχές που περνάμε. Αλλά για όσους γνωρίζουν τη βιογραφία του, και το έργο που άφησε πίσω του, σίγουρα δεν τους είναι εντελώς ανεξήγητη η τελευταία του πράξη!
            Ένας παράγοντας είναι ο ξεπεσμός του ανθρώπινου γένους! Αλλά και του Ελληνισμού, που στην εποχή μας δυστυχώς έχει πάρει τη μορφή του φασισμού, μέσα από το γνωστό νεοναζιστικό κόμμα Χ.Α. Πόσους αντικρίζω με λύπη στα μάτια, να κάνουν τατουάζ στο σώμα τους, ένα αρχαιοελληνικό άγαλμα, τη μορφή ενός αρχαίου Θεού, ή ακόμη και μια αρχαιοελληνική φράση, παρμένη από τη σοφία που μας άφησαν οι πρόγονοι μας! Αλλά αυτοί οι άνθρωποι, αντί να διαβάσουν Όμηρο, διαβάζουν τον φαντασιόπληκτο Λιακόπουλο ή κάποιον ακροδεξιό δήθεν εθνικιστή, για παράδειγμα τον Παττακό, και φλερτάρουν ακόμη και με τον νεοναζισμό, εξαιτίας της λαθρομετανάστευσης και άλλων παραγόντων, που η κατάντια του ανθρώπου έχει δημιουργήσει!
            Μακάρι οι περισσότεροι άνθρωποι να είχαν τουλάχιστον την ευαισθησία αυτού του μεγάλου Ανθρώπου!

Πηγή:

Κυριακή 24 Ιουλίου 2016

Ένας υπέροχος κόσμος!

Για όσους νομίζουν πως ο κόσμος χρειάζεται ένα καλύτερο μέλλον, και πως οι άνθρωποι δεν έχουν ανάγκη τις προκαθορισμένες ζωές τους, τους στέλνω ένα βίντεο ντυμένο με την υπέροχη μουσική του Estas Tone, και δύο ποιήματα, μήπως ξανασκεφτούν την σημασία της πραγματικής Ελευθερίας, και της ανιδιοτελούς αγάπης, χωρίς σύνορα, καταναγκαστική δουλεία, εξάρτηση από αφεντικά, αστυνόμευση, δουλική παιδεία, κακοήθεια, καθημερινό εξευτελισμό και θάνατο, εξαιτίας των ανίκανων και γλοιωδών ακάματων και δυστυχώς πολυάριθμων ανθρώπων, οι οποίοι είναι πραγματικά για λύπηση, διότι παρότι βολεμένοι, είναι δουλοπρεπείς και αξίζουν την αδιαφορία μας. Αν σας μοιάζει ουτοπικός ένας τέτοιος κόσμος, απλά αναρωτηθείτε τους λόγους για τους οποίους αναπαράγει η ανθρωπότητα στο πέρασμα των αιώνων, συμπεριφορές και ανάγκες οι οποίες θα μπορούσαν να εκλείψουν κάποτε, αν όχι εντελώς, σίγουρα όμως κατά ένα μεγάλο ποσοστό. Ίσως εμείς οι ίδιοι, είμαστε οι υπαίτιοι της αναπαραγωγής, όλων των δεινών της ζωής μας! Η αδιαφορία και η ανευθυνότητα, στέκονται εμπόδιο στην πολυπόθητη βελτίωση των ζωών μας. Η παραδοχή της ανημποριάς μας, είναι ο ουσιαστικότερος λόγος για την δυστυχία μας!

Ορίστε μια γεύση από ένα μέλλον που ονειρεύτηκε ο συγγραφέας Aldous Huxley:



Κωνσταντίνος Καρυωτάκης - Θέλω να φύγω

Θέλω να φύγω πια από δω, θέλω να φύγω πέρα,
σε κάποιο τόπο αγνώριστο και νέο,
θέλω να γίνω μια χρυσή σκόνη μες στον αιθέρα,
απλό στοιχείο, ελεύθερο, γενναίο.

Σαν όνειρο να φαίνονται απαλό και να μιλούνε
έως την ψυχή τα πράγματα του κόσμου,
ωραία να 'ναι τα πρόσωπα και να χαμογελούνε,
ωραίος ακόμη ο ίδιος ο εαυτός μου.

Σκοτάδι τόσο εκεί μπορεί να μην υπάρχει, θεέ μου,
στη νύχτα, στην απόγνωση των τόπων,
στο φοβερό στερέωμα, στην ωρυγή του ανέμου,
στα βλέμματα, στα λόγια των ανθρώπων.

Να μην υπάρχει τίποτε, τίποτε πια, μα λίγη
χαρά και ικανοποίησις να μένει,
κι όλοι να λένε τάχα πως έχουν για πάντα φύγει,
όλοι πως είναι τάχα πεθαμένοι.

Κατερίνα Γώγου - Θα ΄ρθει καιρός

Θα 'ρθεί καιρός που θ' αλλάξουν τα πράματα.
Να το θυμάσαι Μαρία.
Θυμάσαι Μαρία στα διαλείμματα εκείνο το παιχνίδι
που τρέχαμε κρατώντας τη σκυτάλη
– μη βλέπεις εμένα – μην κλαις. Εσύ είσ' η ελπίδα
άκου θα 'ρθει καιρός
που τα παιδιά θα διαλέγουνε γονιούς
δε θα βγαίνουν στην τύχη
Δε θα υπάρχουν πόρτες κλειστές
με γερμένους απέξω
Και τη δουλειά
θα τη διαλέγουμε
δε θά `μαστε άλογα να μας κοιτάνε στα δόντια.
Οι άνθρωποι – σκέψου! – θα μιλάνε με χρώματα
κι άλλοι με νότες
Να φυλάξεις μοναχά
σε μια μεγάλη φιάλη με νερό
λέξεις κι έννοιες σαν κι αυτές
απροσάρμοστοι, καταπίεση, μοναξιά, τιμή, κέρδος, εξευτελισμός
για το μάθημα της ιστορίας.
Είναι Μαρία – δε θέλω να λέω ψέματα –
δύσκολοι καιροί.
Και θάρθουνε κι άλλοι.
Δεν ξέρω – μην περιμένεις κι από μένα πολλά –
τόσα έζησα τόσα έμαθα τόσα λέω
κι απ' όσα διάβασα ένα κρατάω καλά:
«Σημασία έχει να παραμένεις άνθρωπος».
Θα την αλλάξουμε τη ζωή
παρ' όλα αυτά Μαρία.

Τετάρτη 13 Ιουλίου 2016

Για την Σοφία από τη Νάξο.

Στις πρόσφατες διακοπές μου στο μεγάλο κυκλαδίτικο νησί, γνώρισα τυχαία έναν πατέρα με την κόρη του, που διατηρούν παραδοσιακό μεζεδοπωλείο στην παλιά πόλη του νησιού. Τους γνώρισα περνώντας τυχαία από το μαγαζί τους, καθώς παρατήρησαν την παλιά αναλογική φωτογραφική μου μηχανή. Τότε μου είπε ο πατέρας της κοπέλας, πως η κόρη του θέλει να σπουδάσει φωτογράφος. Μάλιστα είχαν την εντύπωση πως είμαι επαγγελματίας, βλέποντας την παλιά φωτογραφική μου μηχανή βιδωμένη πάνω στο τρίποδο. Μίλησα για λίγο με την κοπέλα, και μου μίλησε για το όνειρο της, και ύστερα με τον πατέρα της, ο οποίος μου επέμενε πως θέλει να μείνει η κοπέλα στο μαγαζί για να τον βοηθάει στη δουλειά. Του είπα τότε πως το κορίτσι πρέπει οπωσδήποτε να σπουδάσει, τώρα που βρίσκεται στην κατάλληλη ηλικία, διότι τη ζωή μας δεν πρέπει να την θεωρούμε προκαθορισμένη, δηλαδή πως είναι μόνο δουλειά και οικογενειακές υποχρεώσεις, και πως αργότερα αν της στερήσει το όνειρο, θα είναι υπαίτιος για την αποτυχία της στη ζωή! Η φωτογραφία κύριε είναι τέχνη!
Σοφία μην ακούς κανένα! Κάνε το όνειρο σου πραγματικότητα! Αφοσιώσου με αγάπη σε αυτό που κάνεις, και ζήσε χωρίς να υποταχθείς στην ανέχεια και την ρουτίνα της καθημερινής δουλείας!

Τετάρτη 22 Ιουνίου 2016

Color Festival

40.000 νέοι άνθρωποι βάφτηκαν με πολλά χρώματα σε ένα event... Οκ! Και την επόμενη ημέρα παρακάλεσαν αφεντικά για να τους πάρουν σε άθλιες δουλειές, πάντα ανεύθυνοι και δούλοι του οποιουδήποτε για λίγα € που δεν φτάνουν σε καμία περίπτωση για να ζήσουν! Ξέρετε πολύ καλά τι εννοώ! Κοπέλες που τους γίνονται ερωτικές προτάσεις από τα αφεντικά τους στις καφετέριες, για να τους δώσουν αύξηση και αγόρια που κάνουν χειρωνακτικές εργασίες για λίγα €, ξεφτίλα, μοναξιά και απελπισία... αλλά δεν πειράζει μωρέ! Εμείς ζούμε τη στιγμή! Και για μια στιγμή εκτόνωσης, σκοτώνουμε όλη την υπόλοιπη Ζωή μας! Διεκδικείστε ρε! Δεν θα σας σώσει κανείς από τη μιζέρια σας! Αλλά ξέρω... η ανημποριά σας δίνει ασχολία! Έχετε πάντα κάποιο θέμα να συζητήσετε με τους ομοίους σας! Η δυστυχία πάντα σου δίνει ασχολία! Ωραία... ξεχαστήκατε; Άντε τώρα σιγά σιγά, επιστρέψτε στην πραγματικότητα!

Παρασκευή 17 Ιουνίου 2016

Δουλεύετε εθελοντικά!

Όταν η ειρωνεία της ζωής, συναντά την κακοήθεια και κάνουν παρέα!

Όχι ''κύριε'' διευθυντά! Ένα όχι σαν και αυτό που περιγράφει ο Κ.Καβάφης στο υπέροχο ποίημα του:

Che fece .... il gran rifiuto
Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα
που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Όχι
να πούνε. Φανερώνεται αμέσως όποιος τόχει
έτοιμο μέσα του το Ναι, και λέγοντάς το πέρα

πηγαίνει στην τιμή και στην πεποίθησί του.
Ο αρνηθείς δεν μετανοιώνει. Aν ρωτιούνταν πάλι,
όχι θα ξαναέλεγε. Κι όμως τον καταβάλλει
εκείνο τ’ όχι — το σωστό —  εις όλην την ζωή του. 

Η εργασία είναι για τους περισσότερους μια βιοποριστική ανάγκη! Εσείς δουλεύετε εθελοντικά, επειδή είστε καριερίστας, που σημαίνει πως τα συμφέροντα σας, είναι μεγαλύτερα από την κάλυψη των καθημερινών ανθρώπινων αναγκών, όπως για παράδειγμα η τροφή, η διασκέδαση και η ψυχαγωγία! Εσείς αντιλαμβάνεστε την καταναγκαστική εργασία-δουλεία, ως μια ακόμη αφορμή για να επιβεβαιώνετε την κακοήθεια σας! Ακόμη και η υπερεργασία σας, δεν είναι τίποτε άλλο, από ένα συμφεροντολογικό εγωιστικό μέσο επιβεβαίωσης της αθλιότητας σας! Ο εργαζόμενος δεν επιλέγει τη δουλειά του, αλλά εκείνη όπως συνήθως! Άρα είναι αναγκασμένος να κάνει κάτι που του είναι απεχθές, για να καταφέρει να επιβιώσει! Ο εργαζόμενος όπως έχω πει κάποτε, είναι μια πόρνη του συστήματος, που εξαναγκάζεται να νοικιάζει σε κάποιον νταβατζή , το κορμί του για κάποιες ώρες της ημέρας, ενώ νιώθει μέσα του, πως το πνεύμα του εξακολουθεί να είναι ελεύθερο. Αλλά πως να το εξηγήσεις αυτό, σε ένα ανθρωποειδές δίποδο, που προσβάλει με την παρουσία του 14.000 χρόνια εξέλιξης του ανθρώπινου πολιτισμού; Για να μην υπερβάλλω, δεν θα αναφέρω τα χρόνια εξέλιξης του ανθρώπινου είδους! Α! Και μια ακόμη πληροφορία ''κύριε'' διευθυντά: Η εθελοντική εργασία, είναι η ευγενέστερη μορφή εργασίας, διότι γίνεται οικειοθελώς, ενώ το κυριότερο της χαρακτηριστικό της, είναι η προσφορά, από καθαρή αγάπη και μόνο! Ακούς εκεί... πως δουλεύουμε εθελοντικά!

Εσείς και το τσουτσέκι σας, η ''ουρά'' σας, που έχει το θράσος να σας ακολουθεί παντού, και έχει μάλιστα τη φιλοδοξία να γίνει κάποια ημέρα χαλίφης στη θέση του χαλίφη! Πως; Μα με τη ρουφιανιά και την υπερεργασία του και αυτός! Ρε δεν έχετε τίποτε άλλο να κάνετε, από το να βαρύνετε τη Γη με την παρουσία σας; Οι αλαφροΐσκιωτοι άνθρωποι δυστυχώς είναι ελάχιστοι στον κόσμο! Πόσες μα πόσες προσωπικότητες έχει δημιουργήσει και αυτός, ώστε να μπορεί να επιβιώνει με τον πιο ανώδυνο τρόπο; Αλλά δεν υπάρχει ντροπή μέσα του, επειδή δεν έχει καθόλου περιεχόμενο!

Τετάρτη 1 Ιουνίου 2016

Κυριακή 29 Μαΐου 2016

Τεστ Προσωπικότητας!

Οι αναγνώστες μας λένε ότι το τεστ της 16Personalities είναι τόσο ακριβές που “είναι λίγο τρομακτικό”.
Αποκτήστε μια ακριβή και σαφή περιγραφή του ποιος είστε και γιατί λειτουργείτε έτσι όπως λειτουργείτε.



Παρασκευή 20 Μαΐου 2016

Η ανοησία ενός ανελεύθερου!

Δυστυχώς αγαπητοί μου αναγνώστες, με λύπη μου για ακόμη μια φορά διαπίστωσα την ανυπαρξία ενός ακόμη ανθρώπου. Πρόκειται για έναν γνωστό μου, που βλέπω συχνά στο χώρο της δουλειάς μου, επειδή είναι πελάτης, και τον είδα ξανά χθες για ακόμη μια φορά, για πρώτη φορά εκτός δουλειάς. Μου πρότεινε να βγούμε για καφέ και δέχτηκα, και σημείωσα πρόθυμα το όνομα του για να τον βρω στο φατσοβιβλίο. Σήμερα λοιπόν τον βρήκα μέσα στη γνωστή σελίδα κοινωνικού δικτύου. Αυτό που αντίκρισα ήταν απολύτως νοσηρό, και ξεπερνούσε ακόμη και τις υποψίες μου, για το ποιόν αυτού του ανθρώπου, εξαιτίας της ελάχιστης κουβέντας που έχουμε κάνει κατά καιρούς όποτε συναντιόμαστε. Στην αρχή με αυτό που αντίκρισα ένιωσα αηδία! Ανακατεύτηκε το στομάχι μου, και ήθελα να κλείσω αμέσως τη σελίδα, αλλά επέμενα λίγο ακόμα, για να αντικρίσω με τα μάτια μου, τις αναρτημένες φωτογραφίες του, και να διαβάσω τα σχόλια του που τις συνόδευαν. Δεν άντεξα όμως για πολύ! Μα είναι δυνατόν έν έτη 2016, να υπάρχουν νέοι άνθρωποι, που αναπαράγουν αυτές τις νοσηρές ιδέες, και να υποστηρίζουν απάνθρωπες μεθόδους, εναντίων φανταστικών εχθρών, να πλάθουν ιδανικά από το τίποτα, και να πιστεύουν σε όσα τους έχουν εμποτίσει σε αυτή τη χώρα όπως και σε κάθε άλλη, μέσα στο μυαλό τους, ιδέες οι οποίες θα έπρεπε να είχαν εξαλειφθεί προ πολλών ετών! Τα λυπημένα μου μάτια έδωσαν τη θέση τους στην οργή, αλλά και πάλι στιγμιαία. Θέλησα να απαλλαγώ επιτέλους από τη βασανιστική για εμένα, επιβεβαίωση της υπανθρωπιας, και έκλεισα τη σελίδα. Και όπως ήταν αναμενόμενο για εμένα, δεν έκανα την κίνηση να του στείλω αίτημα φιλίας ή κάποιο μήνυμα, παρόλο που μου δήλωσε χθες όταν τον συνάντησα τυχαία, πως με συμπαθεί και πως θα ήθελε να βγούμε για καφέ κλπ. Δεν με ενδιαφέρει να με συμπαθούν άνθρωποι με τέτοιες ιδέες! Μακριά από εμένα! Δεν θέλω σε καμία περίπτωση να έχω επαφή με τέτοιους ανθρώπους! Άλλωστε το καλύτερο που πρέπει να κάνει κάποιος όταν συναντά έναν άνθρωπο αυτού του επιπέδου, είναι να μην του δώσει καμία σημασία! Δεν πρέπει να δίνουμε το δικαίωμα σε τέτοιους ανθρώπους, να νιώθουν πως ανήκουν κάπου! Απομονώστε τους ανεπιθύμητους με κάθε τρόπο! Χωρίς βία, είτε λεκτική είτε σωματική ή ψυχική. Μόνο μην πέσετε στην παγίδα, να τον κάνετε να νιώσει περήφανος επειδή είναι απομονωμένος, ότι είναι δήθεν ξεχωριστός, γι' αυτό τον απομακρύνουν όλοι! Όχι σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να συμβεί αυτό!
                    Αυτός ο άνθρωπος, όπως και δυστυχώς πολλοί άλλοι, είναι θύμα του συστήματος! Θύμα της οικογένειας, του σχολείου, του πανεπιστημίου, του στρατού. Θύμα εξαιτίας της ανημποριάς του, αλλά και της τεμπελιάς του, να δεχτεί κάτι άλλο από αυτό που σκόπιμα τον έμαθαν μέσω της άμεσης ή της έμμεσης παιδείας. Τέτοια θύματα βρίσκονται σε όλον τον κόσμο, και είναι μάλιστα οι περισσότεροι άνθρωποι! Οι ανελεύθεροι άνθρωποι! Αυτοί οι άνθρωποι λοιπόν, είναι συνηθισμένοι να αναπαράγουν επί λέξη, τα όσα τους έχουν ατροφήσει το μυαλό. Λέξεις όπως Κράτος, Καθήκον,Δόγμα, Ομάδα, Όνομα και Επώνυμο, Γλώσσα, Θρησκεία, Ήθη και Έθιμα, ηχούν στα αυτιά τους σαν την 5η συμφωνία του Μπετόβεν, την Ηρωική συμφωνία, την οποία αφιέρωσε στον Ναπολέων, ενώ ο ίδιος έσβησε στα χειρόγραφα την αφιέρωση του, όταν πολύ σύντομα αποδείχθηκε πως ο Ναπολέων καθώς και όλα όσα αντιπροσώπευε στην εποχή του, ήταν ακόμη μια Απάτη! Με τον ίδιο τρόπο νιώθω πως είναι απαραίτητο πλέον, να σβήσουμε από το κούτελο αυτών των ανθρώπων, τις λέξεις αυτές που τους προκαλούν ρίγος και δέος. Με την ίδια οργή όπως του Μπετόβεν, θα έπρεπε να αλλάξουμε τις ιδέες μας για εκείνους, και αντί να τους αφήσουμε στον κόσμο τους, θα έπρεπε να τους δείξουμε την Αλήθεια! Θεωρώ πως έχουν υποχρέωση οι ευγενικοί άνθρωποι, οι άνθρωποι που ασχολούνται με τα γράμματα, τις τέχνες και τις επιστήμες, να βγουν από το καβούκι τους, επιτέλους, και να δώσουν ένα ηχηρό μήνυμα κατά της καταπάτησης του πιο ανθρώπινου δικαιώματος, της Ελευθερίας, από τα ιδανικά που βολεύουν με την αγιοσύνη τους, και τα καθήκοντα που σκοτώνουν με την επιμονή τους, αλλά πρέπει πρώτα οι ευγενικοί άνθρωποι να κατέβουν στον κόσμο που του ανήκουν, και όχι αν κλείνονται στον εαυτό τους, είτε από έπαρση είτε από απογοήτευση! Έκαναν μάχη οι ίδιοι, τώρα πρέπει να απαντήσουν στο κάλεσμα της ανθρωπότητας, για έναν κόσμο περισσότερο ανθρώπινο!