Καλώς Ήλθατε!

Η ελευθερία του ατόμου εκφράζεται μέσα από τον γραπτό λόγο. Αυτό είναι ένα ιστολόγιο που δημιουργήθηκε με την ελπίδα να μπορεί να γράψει ο καθένας ένα δικό του κείμενο, και να φιλοξενηθεί για να επιβεβαιώσει την ελευθερία του!

Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2020

Το ψυχολογικό προφίλ του ρουφιάνου!

Αυτό το πράμα, δυστυχώς αναπόσπαστο κομμάτι κάθε κοινωνίας, είναι η επιτομή της αθλιότητας, ένα μείγμα από δηθενιά, κομπλεξισμό, και βέβαια άπειρου γλειψίματος, σε σημείο όταν τον βλέπεις μπροστά σου, να έχεις τάση για εμετό! Σε όλες τις εποχές είχε το ''πλεονέκτημα'' να επιβιώνει, αλλά με την ηθική υπόσταση μιας κατσαρίδας, επειδή ξέρει να εκμεταλλεύεται θαυμάσια κάθε σύστημα όπου ανήκει!
      Όσον αφορά τη χώρα μας λοιπόν, αυτός ο υπάνθρωπος, ήταν ο Εφιάλτης της αρχαιότητας, βρισκόταν ανάμεσα σε εκείνους που δίκασαν τον Σωκράτη, στη σύγχρονη ιστορία ήταν ο προδότης στην Ελληνική επανάσταση, δωσίλογος της κατοχής που είχε να φάει, ή πλέον στους εργασιακούς χώρους ο κοντός άνθρωπος του γραφείου, όπως μας λέει ο ποιητής Κατσαρός στο ποίημα του ''Αντισταθείτε''!
        Ο ρουφιάνος είναι ο πληροφοριοδότης στους χώρους εργασίας, του προϊσταμένου ή του διευθυντή, κάνει πάντα καλά τη δουλειά του, δίνοντας πληροφορίες για το πόσο καλά κάνει τη δουλειά του ο κάθε εργαζόμενος, είναι το χρήσιμο χέρι των υπολοίπων άξεστων με θέση, επειδή είναι ανίκανοι να επιτηρήσουν σωστά το προσωπικό τους, και να βγάλουν οι ίδιοι συμπεράσματα, σχετικά με τι ακριβώς προσφέρει ο καθένας. Πάντα εκείνος τρέχει περισσότερο, κάνει τη δουλειά του σωστότερα, και γίνεται θησεία για το αφεντικό του! Θα φέρει γλυκά στον εορταζόμενο προϊστάμενο του, ή φαγητό από το σπίτι του, θα προθυμοποιηθεί να αγοράσει τον καφέ ή τα τσιγάρα του, και μερικές φορές θα τα πληρώσει ο ίδιος, θα κεράσει τους πάντες γλυκά σε μια γιορτή, θα μιλήσει με σεβασμό, υποκριτικά εννοείται, θα έχει τρόπους αλλά θα τρομοκρατεί τους άλλους με το γάντι που λένε, και θα έχει ένα μόνιμο ψεύτικο χαμόγελο ικανοποίησης! 
            Ο ρουφιάνος είναι ο δήθεν φίλος, που θα μιλήσει πάντα με καλά λόγια για όλους, και δεν θα κατηγορήσει κανέναν και πουθενά, για να έχει άλλοθι, όμως επειδή ποτέ δεν είναι ευφυής, πόσο μάλλον έξυπνος, δεν ξέρει να κρύβεται και καταλαβαίνουν εύκολα σχεδόν όλοι τον ρόλο του, ενώ βέβαια πάσχει και από την ασθένεια της ανηθικότητας. Εννοείται πως αν συμβεί μια αδικία σε κάποιον συνάδελφο, θα δικαιολογήσει αμέσως εκείνον που τον αδίκησε, και θα δηλώσει πως ''κάτι θα έκανε και αυτός για να έχει αυτή τη μεταχείριση από την επιχείρηση'' με ειρωνικό ύφος και χαμόγελο στα χείλη! Με πιο απλά λόγια είναι ένα ζωντόβολο χοντρόπετσο, και δεν ενδιαφέρεται για το κακό όνομα που αποκτά όπου και να βρίσκεται!      
          Ο ρουφιάνος στην Ελλάδα του 2020, με την 11ετή πλέον οικονομική κρίση ''τους'', και της επιπλέον ενός έτους κρίσης, της φερόμενης ''πανδημίας'', είναι ο πρώτος που θα φορέσει τη μάσκα μέχρι το ύψος των ματιών του, ενώ βέβαια δεν κάνει χειρωνακτική εργασία όπως οι υπόλοιποι, και βέβαια δεν θα παραλείψει να κάνει παρατήρηση με ύφος ξερόλα, σε όποιον δεν τη φοράει σωστά ή δεν φοράει τη σωστή μάσκα, είναι εκείνος που θα επιθυμεί να κάνουμε όλοι το τεστ για τον ιό και μάλιστα κάθε ημέρα, και βέβαια ο πρώτος που θα τρέξει να κάνει όποιο πειραματικό εμβόλιο κυκλοφορήσει, άσχετα από τις παρενέργειες που μπορεί να έχει στην υγεία του!                    
        Είναι το κατακάθι της κοινωνίας μας, ο υπέρμαχος του κτηνώδους δαρβινισμού, κι ας μην έχει ιδέα τι πραγματεύεται αυτή η επιστημονική θεωρία, διότι είναι αμόρφωτος, και βέβαια άχρηστο αντικείμενο, που η θέση του είναι στους κάδους των σκουπιδιών! Είναι ο ορισμός της μετριότητας προσωποποιημένης, δειλός, άβουλος, αλλά και πονηρός, προσπαθώντας με αυτόν τον τρόπο μάταια να δείξει πως δεν είναι ηλίθιος! Είναι όμως και επικίνδυνος εξαιτίας αυτής της ηλιθιότητας του, επειδή όσες φορές και να τα βάλεις με έναν ηλίθιο είναι βέβαιο πως θα χάσεις, όχι όμως για τον συνήθη λόγο πως έχει επιχειρήματα, αλλά επειδή έχει το πλεονέκτημα, να αντικατοπτρίζει το σύνολο των ανθρώπων μιας κοινωνίας, αυτών των ανήμπορων και αδημιούργητων υπανθρώπων, όπως ακριβώς τους περιέγραψε ο Νίτσε στο πόνημα του: ''έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα''.
            Το συμπέρασμα είναι, πως όποιος νιώθει μειονεκτικά με τον ίδιο του τον εαυτό, προσπαθεί να αποδείξει απεγνωσμένα πως είναι χρήσιμος σε κάτι, έστω και στο απεχθές αυτό ''λειτούργημα''!