Είναι μερικοί άνθρωποι που δεν τους σβήνει ο θάνατος. Περνά από δίπλα τους φοβερίζοντας μόνο την επιφανειακή μορφή τους. Όλοι οι άνθρωποι πεθαίνουν, αλλά υπάρχουν ορισμένοι που αν και καταφέρνει να τους πάρει τη ζωή, δεν καταφέρνει με τίποτα να τους αποκόψει από αυτόν τον κόσμο! Το έργο που αφήνουν πίσω τους γίνεται η διαθήκη τους πως δεν μας αφήνουν. Την απώλεια του μεγάλου αυτού ηθοποιού την πληροφορήθηκα το πρωί. Προσωπικά δεν με συγκλόνισε, επειδή όπως όλοι μας, γνώριζα για την κλονισμένη κατάσταση της υγείας του. Η αίσθηση όμως της απώλειας ενός τόσο μεγαλειώδους ανθρώπου, πραγματικά με τσάκισε! Οι άνθρωποι που χρειάζεται κάθε κοινωνία, λιγοστεύουν απελπιστικά! Η ηθική και το κύρος δυστυχώς δεν συνοδεύουν τους περισσότερους ανθρώπους των τεχνών, στα σκαλιά που τους ανεβάζουν στην επιτυχία και συνεπώς στην αναγνώριση. Και χρειαζόμαστε ανθρώπους τέτοιου επιπέδου! Από τη στιγμή που έμαθα για την κατάσταση της υγείας του, στο μυαλό μου τριγύριζε ήδη ο τίτλος που θα έγραφαν τα ΜΜΕ σε περίπτωση που δεν τα κατάφερνε: ‘’Αντίο καλέ μας άνθρωπε’’. Απαισιοδοξία; Μάλλον ο φόβος της απώλειας μας κάνει να θέλουμε να προετοιμαστούμε ψυχικά, για περιπτώσεις μεγάλης θλίψης, ώστε να καταφέρουμε να τις αντέξουμε με τη λιγότερη απώλεια συνειδήσεως. Προσωπικά μιλώντας θα ήθελα να πω, πως ειδικά τα τελευταία χρόνια που ήταν γερασμένος, για μένα ήταν η ιδανική εικόνα ενός παππού! Ο παππούς που όλοι μας θα θέλαμε να είχαμε! Ειδικά από την τελευταία συνέντευξη που είχε δώσει, για την σειρά ντοκιμαντέρ ‘’Η Θεσσαλονίκη της νοσταλγίας μας’’, αυτή η εικόνα μέσα μου ισχυροποιήθηκε! Αυτός ο άνθρωπος ήταν η απόδειξη της σοφίας του απλού καθημερινού ανθρώπου! Εξέφρασε μέσα από τις ταινίες του τον σύγχρονο Καραγκιόζη κατά τον αλησμόνητο Ευγένιο Σπαθάρη! Ότι και να πει κάποιος, μοιάζει αδύνατο να μπορέσει να του δώσει κάποιον τίτλο. Για πολλούς ήταν ένας κωμικός ηθοποιός, αλλά δεν πρέπει να εξαιρούμε και τους δραματικούς ρόλους που ερμήνευσε, όπου έδινε μια άλλη αίσθηση, εκείνη του ηθοποιού που πραγματικά έχει μέσα του την υποκριτική! Κατά έναν περίεργο λόγο, ακόμη και όταν παρακολούθησα διάφορα σκετς που προβλήθηκαν σήμερα, δεν μπορούσα να μην γελάσω! Αυτό σημαίνει πως αυτό που έκανε το έκανε σωστά! Ίσως ακόμη δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω πλήρως το θάνατο του, γι’ αυτό έχω αυτή την αντίδραση. Ο πραγματικά καλός αυτός άνθρωπος, ο καλός άνθρωπος όλων μας, δεν ζει πια. Του εύχομαι ολόψυχα καλό του ταξίδι. Ησύχασε και αυτό με παρηγορεί κάπως, διότι κανείς άνθρωπος δεν πρέπει να παιδεύεται στο θάνατο του!
Καλό σου ταξίδι καλέ μας άνθρωπε!
