18/12/19:

Η ωριμότητα ενός ανθρώπου, φαίνεται από την ανοχή του στην πραγματικότητα.

27/11/19: Το σύστημα

Η Δημοκρατία θα μπορούσε να ήταν το τελειότερο πολίτευμα, αλλά έχει ένα μεγάλο ελάττωμα. Δεν παίρνει στα σοβαρά τις ανθρώπινες αδυναμίες! Επίσης πιστεύω πως ο λαός δεν έχει μεγάλη δύναμη, όχι επειδή το σύστημα είναι έτσι φτιαγμένο, ώστε να μην του επιτρέπει να σηκώσει κεφάλι και να κυβερνούν οι ίδιοι και οι ίδιοι, αλλά επειδή αυτό το σύστημα δεν του επιτρέπει να λάβει την απαραίτητη μόρφωση, ώστε να μάθει να κρίνει, και όποιος κρίνει είναι επικίνδυνος για κάθε μορφή εξουσίας! Παρατηρήστε πως πάντα όλοι τους λένε μεγάλα λόγια για την παιδεία, όμως ποτέ δεν δίνουν σημασία. Ένας λαός που μιλάει από τις 7 το πρωί στη δουλειά για ποδόσφαιρο και πολιτική, ξέρει μόνο να βρίζει και να το παίζει ξερόλας σε όλα τα σημαντικά ζητήματα, χωρίς στην πραγματικότητα να έχει ιδέα για οποιοδήποτε θέμα, είναι ένας λαός χωρίς δύναμη, χωρίς να έχει καμία αξία, ένας λαός που παθαίνει αυτό που του αξίζει! Και όχι! Αυτό δεν είναι ηττοπάθεια, αλλά μια δυσάρεστη πραγματικότητα! Σκεφτείτε πόσοι διαβάζουν βιβλία, όχι Μαντά και Λιακόπουλο βέβαια, πόσοι ασχολούνται με τον εαυτό τους, και την προσωπική του ανάπτυξη, πόσοι πάνε μια βόλτα σε κάποιο μουσείο, βιβλιοπωλείο, αρχαιολογικό χώρο, πόσοι ακούνε καλή μουσική κλπ Η κατάσταση δεν πρόκειται ποτέ να αλλάξει, επειδή εμείς οι ίδιοι είμαστε υπαίτιοι για την σημερινή πραγματικότητα! Και όχι, δεν εννοώ για την κατάντια του καπιταλιστικού οικονομικού συστήματος, με την ολιγαρχία της βουλής που κυβερνά τον τόπο, με κάθε κυβέρνηση που παίρνει ποσοστά κάτω από 50 τοις εκατό, κάτι που θα έπρεπε να είναι παράνομο, και την κρίση που σύντομα φθάνει τη δεκαετία, αλλά μιλώ για την συμμόρφωση μας με την σημερινή πραγματικότητα, την παθητική μας τάση, την αδράνεια μας σε κάθε γεγονός, και την αδικαιολόγητη άγνοια μας στα δρώμενα! Όχι κομματόσκυλα! Δεν θέλω νταβατζή για να έχω προστασία από οποιοδήποτε κόμμα, μικρό ή μεγάλο, εντός και εκτός βουλής! Δεν θέλω μπροστάρη σε παρωχημένες διαδηλώσεις, ενάντια στην αδικία. Θέλω να είμαι εγώ ο ίδιος εκπρόσωπος του Εαυτού μου, και να χρησιμοποιήσω την κοινωνική μου έμφυτη δυνατότητα, για να ενώσω τα χέρια μου, με όσους νιώθουν αδύναμοι απέναντι στο καθεστώς του τρόμου, που επιβάλλει κανόνες εργασίας, παιδείας, ζωής!

12/11/19: Εσύ ανθρωπάκο...

Εσύ ανθρωπάκο... Εσένα που δεν είδα ποτέ σου, να διαμαρτύρεσαι, χωρίς κάποιον νταβατζή δίπλα σου, χωρίς κάποιον προστάτη, ενάντια στην κοινωνική σου αδικία, στην εκμετάλλευση του εργοδότη σου, στις συνθήκες εργασίας σου, στο εργασιακό μπούλινγκ. Γιατί δεν σηκώνεις κεφάλι χωρίς προστασία; Γιατί κατεβάζεις το επίπεδο της ζωής σου, συνειδητά, χωρίς να προσπαθείς να αλλάξεις τίποτα; Τι σε εμποδίζει να κερδίσεις επιτέλους το δικαίωμα της προσωπικής σου αξιοπρέπειας; Τι σε εμποδίζει να ζήσεις μια ζωή, η οποία θα είναι ευλογία, και όχι κατάρα; Ξέρω! Οι υποχρεώσεις σου, ο φόβος που σου έχει εμφυτευτεί από πολύ νεαρή ηλικία, η αναξιοπιστία και η αθλιότητα της ανθρώπινης φύσης, οι παρωχημένες πλέον διαδηλώσεις, που δεν καταλήγουν πουθενά, η ταυτοποίηση των αναγκών της μάζας, έναντι των δικών σου προσωπικών αναγκών, που καθορίζουν το ποιος είσαι, η ταυτότητα που χάνεις μέσα στα πλαίσια ενός κράτους, ενός εργασιακού περιβάλλοντος, η επιτηδευμένη συμμόρφωση σου, με τους κανόνες που ισχύουν για όλους, οι κηρώσεις, οι απειλές που δέχεσαι όποτε προσδοκείς ένα καλύτερο αύριο, όποτε προσπαθείς να αποκτήσεις δική σου γνώμη, να μιλήσεις, να εκφράσεις την ατομικότητα σου, εκείνη που σου στερούν οι μάζες, επειδή τους συμφέρει να ανήκεις κάπου, οπουδήποτε, αρκεί να ξεχνάς ποιός είσαι, επειδή όταν γνωρίζεις ποιος είσαι, αποκτάς γνώμη, αναπτύσσεις την κριτική σου σκέψη, και αυτό είναι επικίνδυνο για αυτούς, πολύ επικίνδυνο! Στηρίζεται το σύστημα τους, ακριβώς στην ιδέα της εξοικείωσης με μια πολύ συγκεκριμένη πραγματικότητα, μια παράδοση αιώνων, η οποία με την αλήθεια της παλαιότητας της, ορίζει τους ανθρώπους σε κατηγορίες, σε τάξεις, σε θρησκείες, σε πολίτες. Κανείς δάσκαλος σου, δεν τόλμησε να σε διδάξει το ουσιαστικότερο μάθημα, πως η ατομικότητα δεν είναι εγωισμός, δεν είναι ενάντια στη φύση σου, δεν είναι μια υπάνθρωπη και μισάνθρωπη ιδεολογία, αλλά στην πραγματικότητα, μια υγιή αγάπη πρώτα από όλα για τον εαυτό σου, επειδή όταν μαθαίνει κάποιος να αγαπά αυτό που είναι, μπορεί μόνο να αγαπήσει και τον διπλανό του! Όμως ποτέ δεν στο δίδαξαν αυτό! Δεν τους συμφέρει το να αγαπάς τον εαυτό σου! Σε ονομάζουν ομάδα, σε ντύνουν με τις ‘’αρετές’’ της ομάδας, όπου ανήκεις, και αυτό το ονομάζουν υγιή αντίληψη της ανθρώπινης κοινωνίας! Κι όμως! Από εκεί ξεκινούν όλα τα προβλήματα! Αυτή είναι η αρχή της κατάντιας του σύγχρονου ανθρώπου! Η ανάγκη για να ανήκεις κάπου, σε μια πολιτική ιδεολογία, σε μια θρησκεία, σε ένα κράτος, η ανάγκη να ανήκεις σε μια ομάδα με κοινό σκοπό, η ανάγκη να αποκτήσεις μια ταυτότητα, όση αξία και να έχει, σε μετατρέπει σε μια μάζα από σάπιο κρέας! Ο οπαδισμός στην πιο αισχρή μορφή του! Ένας ανθυγιεινός εγωισμός στις σχέσεις των ανθρώπων, τόσο στις ερωτικές, όσο και στις φιλικές ή κοινωνικές. Εσύ ανθρωπάκο... Πότε επιτέλους θα γίνεις αυτό που ήδη είσαι;

Γιατί να φιλοσοφείς;

Προσπάθεια ερμηνείας στον λόγο του Δασκάλου Δημήτρη Λιαντίνη.

Όποιος πιστεύει στο θεό, έχει μέσα του ένα νεκρό θεό.

Εννοεί το θεό που δημιούργησε ο άνθρωπος!

Όποιος δεν πιστεύει στο θεό, έχει μέσα του ένα νεκρό άνθρωπο.

Αυτό συμβαίνει όταν έχει πεθάνει μέσα σου, αυτό που μας κάνει ανθρώπους! Η γνώση πως κάποτε θα πεθάνουμε, αλλά και η αδυναμία μας να νικήσουμε τον φόβο του θανάτου!

Όποιος πιστεύει αλλά και δεν πιστεύει στο θεό, έχει μέσα του ζωντανό το νόμο της φύσης. Απλά, καταληπτά, και στα μέτρα του ανθρώπου ζει το θαύμα του κόσμου.

Η συνεχής αμφισβήτηση, είναι η μόνη συμπεριφορά που αρμόζει στη φύση του ανθρώπου!

20/10/19: 8 Χαρακτηριστικά των τοξικών ανθρώπων στις ερωτικές σχέσεις.

1. Σου εκμυστηρεύονται τα μυστικά τους, με σκοπό να τους εμπιστευτείς κι εσύ τα δικά σου. Οι αδυναμίες σου, τα λάθη που έχεις κάνει, τα ελαττώματα σου, τα πάντα καταγράφονται στη μνήμη τους, ώστε να τα χρησιμοποιήσουν εναντίον σου την κατάλληλη στιγμή! Για εκείνους είσαι μονάχα γεμάτος ελαττώματα, ώστε να δείχνουν εκείνοι αλάνθαστοι, και εσύ σε όλα λάθος!

2. Δεν σε αφήνουν σε ησυχία! Αν σε καλέσουν στο τηλέφωνο και δεν το σηκώσεις, γίνεται πάντα αφορμή για καβγά! Που είσαι, τι έκανες, με ποιόν μιλούσες, με ποιόν θα βγεις κλπ είναι λόγια που συνηθίζουν να λένε, για να σε ελέγχουν, να ασκούν πίεση, να αισθάνεσαι πως εξαρτάσαι από εκείνους! Κανείς άλλος δεν χωρά, ούτε φίλος, ούτε συγγενής, πρέπει να τους παρατήσεις όλους για εκείνους, κι ας τους γνωρίζεις λίγο καιρό.

4. Ασκούν αρνητική κριτική. Τι φοράς, πώς μιλάς, πως πιάνεις το πιρούνι, πως κάθεσαι στο τραπέζι, αν έκοψες τα νύχια σου, και άλλα μικροπράματα, περνάνε από ραντάρ! Σε κάνουν να νιώθεις πως έχεις δίπλα σου τον τέλειο άνθρωπο, και πως εσύ χρειάζεσαι βελτιώσεις, για να καταφέρεις να τους κρατήσεις δίπλα σου.

5. Σε ειρωνεύονται με τη δικαιολογία πως... κάνουν πλάκα! Όλο και κάτι θα βρουν στην εμφάνιση σου, που θα γίνει αφορμή για αυτούς για να σε κοροϊδεύουν! Αν δείξεις πως ενοχλείσαι από αυτό, μάντεψε! Εσύ είσαι ο περίεργος, ο άνθρωπος που δεν έχει χιούμορ κλπ!

6. Εκρήξεις ζήλιας με τη δικαιολογία πως ενδιαφέρονται για εσένα και σε αγαπάνε! Η ζήλια είναι βέβαιο πως καταστρέφει μια σχέση. Για εκείνους η ζήλια σημαίνει κατοχή! Σε κατέχουν, θέλουν να σε ελέγχουν συναισθηματικά, να είσαι πάντα φορτισμένος για να μην δρας με τη λογική, ώστε να κάνεις λάθη τα οποία καλύπτουν τα δικά τους που είναι σοβαρότερα!

7. Λένε σε σύντομο χρονικό διάστημα όμορφα λόγια, κυρίως το σ' αγαπώ! Σίγουρα ο ενθουσιασμός μιας νέας γνωριμίας, μας παρασέρνει να κάνουμε πράξεις τις οποίες σε άλλες περιπτώσεις θα ήμασταν πιο επιφυλακτικοί. Ωστόσο πρέπει να λαμβάνονται ορισμένα γεγονότα, ώς υπερβολικά και μη βάσιμα. Αν ο άνθρωπος που δεν γνωρίζουμε πολύ καλά, εκδηλώνεται πάρα πολύ συναισθηματικά από τα πρώτα κιόλας ραντεβού, πρέπει να μας βάζει σε υποψίες. Αυτές οι συναισθηματικές τους εκδηλώσεις, έχουν ώς στόχο την ενοχοποίηση μας! Αν εμείς είμαστε περισσότερο επιφυλακτικοί, κατηγορούμαστε πως δεν δίνουμε σημασία στα όμορφα λόγια τους, πως δεν τους πιστεύουμε, ή πως εμείς δεν μπορούμε να αισθανθούμε τίποτα!

8. Λένε συνεχώς ψέματα, τα οποία ρίχνουν σε εμάς τους ίδιους! Μιλάνε με μισόλογα, φαίνεται πως κρύβουν πολλά, δεν δίνουν εξηγήσεις αν δεν σήκωσαν το τηλέφωνο, μιλάνε συνέχεια για το πόσο ειλικρινείς είναι με τους άλλους, και πόσο έχουν αδικηθεί για την επιλογή τους να λένε πάντα την αλήθεια, το παίζουν θύματα. Αυτή η πρακτική τους έχει ώς στόχο να είμαστε κι εμείς ειλικρινείς μέσα στη σχέση, σε μεγάλο βαθμό, αλλά αυτό είναι μια παγίδα που οι ίδιοι πέφτουμε μέσα! Κατηγορούμαστε ώς κυνικοί, ψεύτες ή καταπιεστικοί. Αν έχει πάει κάπου και δεν το ξέρουμε, ή αν έχει αργήσει σε ένα ραντεβού, αν ρωτήσουμε θα κατηγορηθούμε ώς καταπιεστικοί, άσχετα αν οι ίδιοι λένε ψέματα για το που βρίσκονταν. Η δήθεν ειλικρίνεια τους, είναι ο κυνισμός, με τον οποίο έχουν απομακρύνει τους πάντες.

Άσε τον άνθρωπό σου ελεύθερο - Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος (σχολιασμός στο κείμενο)

Άσε τον άνθρωπό σου ελεύθερο. Δώσε του χώρο να αναπνεύσει.

Τον πνίγεις.

Τον πνίγεις με τις ανασφάλειές σου. Τον πνίγεις με τις ζήλειες σου. Τον πνίγεις με τις παρατηρήσεις που του κάνεις.

Σε ακούω που του λες: ‘’Εγώ από αγάπη κάνω ότι κάνω. Εγώ για το καλό σου. Εγώ θέλω να μην πάθεις κάτι εσύ…’’. Δεν σου λέω ότι δεν τον αγαπάς. Αλλά αγάπη και καταπίεση μαζί δεν πάνε… Η αγάπη είναι ελευθερία. Βάλε το καλά στο νου σου.

Άσε τον άνθρωπό σου ελεύθερο…

Που ήσουν; Τι έκανες; Με ποιους; Γιατί άργησες; Ποιος ήταν αυτός; Γιατί δε σήκωσες το κινητό σου;

Να θέλει να ΄ρθει ο άλλος να αράξετε μαζί στο καναπέ και να φοβάται να το κάνει, γιατί είτε θα θέλεις ντε και καλά κάτι ερωτικό, είτε γιατί θα κατεβάσεις μούτρα…

Βάλε το καλά στο νου σου.

Αγάπη και καταπίεση δεν πάνε μαζί…

Η αγάπη είναι ελευθερία.

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος

Λάθος μας τα έχουν μάθει...

Η αγάπη δεν τα πάει καλά με τους κανόνες!

Δεν χρειάζεται όρια!

Τα όρια τα βάζουμε εξαιτίας των ανασφαλειών μας!

Όταν τον αφήνουμε τον άλλο ελεύθερο ποτέ δεν πρόκειται να ποθήσει κάποιον άλλο!

Η καταπίεση δημιουργεί τους καβγάδες

Ο έλεγχος!

Ο σωστός τρόπος να αγαπάει κανείς, είναι να μην επαναλαμβάνει την καθημερινότητα του στην ερωτική σχέση

να μην την κάνει μονότονη

αδιάφορη

επαναλαμβανόμενη

Να μάθει να διαχωρίζει τις υποχρεώσεις του στο κράτος

στη δουλειά

από την ερωτική σχέση!

Γινόμαστε πολύ ενήλικες σε όλα μας! Για αυτό οι άνθρωποι χωρίζουν!

Μας ενδιαφέρει περισσότερο σε ποιο σπίτι θα μείνουμε

ποια δουλειά θα κάνουμε

ποιους συγγενείς θα ανεχθούμε

από τον άνθρωπο που έχουμε δίπλα μας!

Ο έρωτας μας θέλει νέους

διαφορετικά γερνάμε πρίν από την ώρα μας

και πεθαίνουμε μέσα στα πλαίσια της Ζωής!

Ο έρωτας δεν χρειάζεται κανένα πρόγραμμα!

Διαφορετικά τον σκοτώνουμε!

Δεν αγγίζουμε τον άνθρωπο μας μόνο τις Κυριακές, ή όταν είμαστε ξεκούραστοι

πίσω από κλειστές πόρτες

προγραμματισμένα

σύντομα

ανούσια!

Ζούμε σ' έναν κόσμο...

Ζούμε σ' έναν κόσμο όπου η κηδεία
έχει μεγαλύτερη σημασία από τον νεκρό..
Ο γάμος έχει μεγαλύτερη σημασία από την αγάπη..
και η εμφάνιση έχει μεγαλύτερη σημασία από τον νου.
Ζούμε στην κουλτούρα του «δοχείου»
που υποτιμάει το «περιεχόμενο».

Ό,τι βιώνουμε είναι όνειρο μέσα σε όνειρο

Ο ανθρώπινος νους, φαίνεται πως είναι αδύνατο να κατανοήσει το μεγαλείο του σύμπαντος, επειδή εξελίχθηκε, για να επιβιώνει στο γήινο περιβάλλον. Οτιδήποτε έχει σχέση με το σύμπαν δεν θα έπρεπε να μας αφορά, και αυτή είναι η απόδειξη, πως ο άνθρωπος ξεχώρισε από τη φύση!

Σκοτώνει ο γάμος τον έρωτα;

Σκοτώνει ο γάμος τον έρωτα; Από Κώστας Παπαχρήστου - 21 Αυγούστου 2019

Πηγή:

https://www.aixmi.gr/index.php/skotvnei-o-gamos-ton-ervta/?unapproved=122924&moderation-hash=c6fd3ab3f6202fe196f08a4d5b3893f8#comment-122924

Δεν σκοτώνει ο γάμος τον έρωτα, αλλά ο ερχομός ενός παιδιού, που μας βγάζει από τον ρόλο του εραστή, και μας δίνει τον ρόλο του γονιού! Επίσης η λάθος αντίληψη, αλλά και η αναγκαιότητα των περισσότερων, επηρεασμένων από τις κοινωνικά αποδεκτές αντιλήψεις, για τον γάμο, είναι αυτό που σκοτώνει τον έρωτα! Αν είχαμε μια διαφορετική αντίληψη για τον γάμο, και δεν βάζαμε τα πρέπει πάνω από τα θέλω μας, ποτέ ο έρωτας μας δεν θα πέθαινε! Τα παραδείγματα που δίνετε στα αντιερωτικά «πρέπει», είναι εύστοχα και δυστυχώς επιβεβαιωμένα και από τη δική μου εμπειρία, από ζευγάρια που έχουν παντρευτεί! Η έλλειψη ελευθερίας σε έναν γάμο, είναι που σκοτώνει τον έρωτα! Αν ακολουθείς υποχρεωτικά τον άλλο, αν δεν δίνεις σημασία στον χρόνο που χρειάζεται κανείς, για να μιλήσει και να τα βρει με τον εαυτό του, αν ρωτάς τον άλλο για τα πάντα, για κάτι που έχεις εσύ ανάγκη, αντί απλά να το αναφέρεις, αν κάποιος από τους δύο έχει το πάνω χέρι στην σχέση, δεν υπάρχει δημοκρατία, δεν υπάρχει πραγματική εμπιστοσύνη, δεν έχει αναπτυχθεί η φιλία, τότε ο γάμος θεωρείται αποτυχημένος! Όταν κάνεις έρωτα με τον άνθρωπο σου στα γρήγορα, στα κρυφά και στα μουγγά, επειδή υπάρχουν παιδιά στο διπλανό δωμάτιο, πίσω από κλειστές πόρτες, και αυτό μόλις μια φορά την εβδομάδα, από υποχρέωση και από ανάγκη, τότε ο γάμος έχει σκοτώσει τον έρωτα! Τέλος δεν υπάρχει κάτι πιο αντιερωτικό, από την αραίωση των ερωτικών επαφών, με την δικαιολογία, τα ζήσαμε τα νιάτα μας, τώρα έχουμε υποχρεώσεις κλπ!!! Έλεος δηλαδή! Είναι λυπηρό να πεθαίνει κανείς πρίν από την ώρα του! Αν σταματάει να σε έλκει ερωτικά ο σύντροφος σου, τότε κάνε τα πάντα για να ξανακερδίσεις το ενδιαφέρον του, και αυτό είναι απόδειξη της αγάπης σου σε εκείνον! Σε όλες τις μακροχρόνιες σχέσεις συμβαίνει κάποτε αυτό, και μόνο αν υπάρχει πραγματική αγάπη, μπορεί να αναζωπυρωθεί το πάθος! Άλλωστε είναι ο καλύτερος λόγος για νιώθει κανείς ζωντανός! Όσοι και όσες ψάχνουν τον καλό άνθρωπο που απλά τους δημιουργεί την σιγουριά πως κάνει για οικογένεια, και όχι εκείνον που τους ανάβει ερωτικά, που τους ωθεί να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι, που τους ωθεί να τον κατακτήσουν, και να κάνουν υπερπροσπάθεια για αυτό, να ξέρουν πως ο συμβιβασμένος γάμος τους, θα καταλήξει σε αποτυχία!

30/7/19: Για τις γυναίκες που αναζητούν τον τέλειο ανδρα!

Οι περισσότερες κοπέλες, μεγαλωμένες με στερημένες μαμάδες σχεδόν στα πάντα, εκείνες τις μαμάδες που συμβιβάστηκαν με το ΄΄καλό παιδί'' και τον ''δουλευταρά'', που δεν απόλαυσαν το σεξ όπως θα έπρεπε ποτέ τους, για τον απλούστατο λόγο πως ΔΕΝ ερωτεύτηκαν τον σύντροφό τους, τον μελλοντικό πατέρα των παιδιών τους, τον ΄΄άντρα΄΄ στήριγμα του σπιτιού, και αρκέστηκαν στον πρώην αλητάκο ορισμένες, που με τον τσαμπουκά τις κέρδισε, ή στον αμόρφωτο μελλοντικό προϊστάμενο που έχει καλό βύσμα, με τον τουπέ επιστήμονα, μόνο και μόνο για να πουλάνε μούρη στις ''φίλες'' τους, ή αντίστοιχα τον άντρα με στολή, μόνο και μόνο επειδή αρέσει η στολή, χωρίς να έχει σημασία βέβαια ο βαθμός του! Εκείνες οι μαμάδες μεγάλωσαν τις σημερινές κοπέλες, με το ίδιο ακριβώς όνειρο, που τις μεγάλωσαν και εκείνες οι δικές τους μαμάδες, να βρουν το καλό παιδί, τον σίγουρο, που να είναι ΚΑΙ πρίγκιπας, ΚΑΙ τσαμπουκάς, ΚΑΙ ρομαντικός, ΚΑΙ να βγάζει πολλά χρήματα, όλες αυτές τελικά κατέληξαν νοικοκοιρούλες, με καριέρα στην καλύτερη περίπτωση, που έχουν κάποιον που ΔΕΝ προσέχει τον εαυτό του, ΔΕΝ έχει τρόπους, ΔΕΝ έχει ενδιαφέροντα, ΔΕΝ είναι ικανός για συζήτηση και άλλα πολλά!!! Και καταλήγουν με τον καιρό όπως οι μαμάδες τους, που ακούνε ρομαντικά παλιά τραγούδια, φέρνοντας στο μυαλό τους, κάποιες όμορφες στιγμές από το πολύ μακρινό παρελθόν, για κάποιον έρωτα τους, που δεν τον επέλεξαν, επειδή σκέφτηκαν σαν πρακτικά μυαλά, εκείνες οι πλέον ανοργασμικές, γεροντοκόρες μέσα στην πολύχρονη σχέση τους, με πολλά αδικαιολόγητα νεύρα, με έναν άντρα που φαντάζεται άλλες στο κρεβάτι του, επειδή η σύντροφος του, ΔΕΝ εκπέμπει σεξουαλικότητα, επειδή εκείνος όσο και να είναι θλιμμένος μέσα σε αυτή την συνηθισμένη σχέση, ΔΕΝ χωρίζει για τα παιδιά και μόνο, και βλέπει στα κρυφά πορνό, επειδή έχουν ξεχάσει ΚΑΙ οι δύο πως να είναι ζευγάρι εδώ και πάρα πολλά χρόνια!!! Όποιος καταστρέφει τον Εαυτό του, ο ίδιος έχει μόνο την ευθύνη! Όπως εκείνος που επιλέγει την ασεξουαλική του σύντροφο, για να του κάνει παιδιά, την σίγουρη που ΔΕΝ θα πάει με κανέναν άλλο, αλλά δεν αρέσει πραγματικά ούτε στον ίδιο, έτσι κι εκείνη που έχει κάποιον με μπυροκοιλιά, εκείνον τον αναίσθητο αντιρομαντικό ξερόλα, που η λέξη μαλάκας κυριαρχεί στο φτωχό λεξικό του, είναι δύο Δυστυχισμένοι άνθρωποι, που έχουν μάθει να υποφέρουν ο ένας τον άλλο, παρά να τον αγαπούν πραγματικά!
          Εσείς οι κοπέλες που μεγαλώσατε με το παραμύθι του πρίγκιπα, ρίξτε για λίγο τα στάνταρ σας! Δεν εννοώ να μην σας αρέσει ο άντρας που θα μοιράζεστε το κρεβάτι μαζί του, δεν εννοώ να μην μπορείτε να συνεννοηθείτε και να είστε από δύο εντελώς διαφορετικούς κόσμους! Εννοώ να μην προσβάλετε κάθε ευαίσθητο, ρομαντικό, μορφωμένο παιδί, που έχει καλή καρδιά, και ενώ το βλέπετε πως προσπαθεί να σας κατακτήσει με τον τρόπο του, τον ρίχνετε στον Καιάδα, επειδή δεν μπορεί να καλύψει ΌΛΕΣ σας τις παράλογες ανάγκες! Ξέρετε για ποιόν μιλάω ορισμένες! Για εκείνον που σας βάζει πάνω από τον εαυτό του, και τον αποκαλείτε αδύναμο, χωρίς δυναμική προσωπικότητα, ενώ ο άνθρωπος ρίχνει το εγώ του κάθε φορά που κάνει τον κλόουν, προκειμένου να σας δει να γελάτε σε μια δύσκολη στιγμή! Για εκείνον που σας αγκαλιάζει όταν έχετε τα νεύρα σας, και δεν μιλάει για να μην τα κάνει χειρότερα, αλλά τον κατηγορείτε και από πάνω, ότι δεν του αρέσουν οι εντάσεις! Για εκείνον που σας κάνει εκπλήξεις, για να αντικρίσει το όμορφο χαμόγελο σας, και να ακούσει μια καλή κουβέντα, ή ακόμη και κάποιο δωράκι που του το πετάτε στα μούτρα, επειδή δεν είναι ακριβό! Για εκείνον που θα έρθει με μια αγκαλιά λουλούδια, προκειμένου να σας πλησιάσει, να καταφέρει να ξαναβγεί μαζί σας, για εκείνον που θα σας γράψει κάποιο κείμενο ή τραγούδι, για να σας κάνει να νιώσετε ακόμη πιο σημαντικές ακόμη πιο όμορφες! Για εκείνον που περιμένει στο κρύο σαν γονιός, για να σας ρωτήσει για τα αποτελέσματα των εξετάσεων που γράψατε, που σας δίνει κουράγιο με κάθε τρόπο, ακόμη και με ένα όμορφο και τρυφερό μήνυμα. Για εκείνον που το σέξ δεν σημαίνει απλώς τελειώνω, και βάζει πάνω από τη δική του απόλαυση τη Δική σας! Για εκείνον που δυστυχώς για εσάς, με λίγα λόγια δεν μπορεί να καλύψει όλες σας τις ανάγκες! Αν βρείτε ποτέ στον δρόμο σας κάποιον, που μπορεί να δώσει Αγάπη, μην του κλείσετε την πόρτα! Αφήστε τον να μπει στην καρδιά σας, και που ξέρετε, ίσως είναι ο Άνθρωπος που θα μοιραστείτε μαζί του, ότι πιο όμορφο υπάρχει στη φύση μας!

20/7/19: Θέλω να παντρευτώ!!!

Δεν βλέπω καμία εξέλιξη στη Ζωή μου! Το τίποτα με περιτριγυρίζει, σαν μια ενοχλητική σκέψη, που δεν καταλήγει πουθενά. Τα θέλω μου είναι περιορισμένα, η κοινωνική καταπίεση αφόρητη, ο εαυτός μου λίγος...
Κάποιοι θα ζήσουν μια έντονη ζωή, και θα θελήσουν κάποτε να ανοίξουν ένα σπιτικό, με την ικανοποιητική δικαιολογία, πως έκαναν τη ζωή τους, καιρός να σοβαρευτούν. Έτσι παραδίνονται στο βάρος του χρόνου, καταθέτουν τα όπλα, αμύνονται αντί να αντιδρούν, στον κοινότοπο και κυρίαρχο τρόπο σκέψης. Κάποιοι άλλοι, πιο συνετοί, που έμαθαν πως η ζωή είναι ένας φαύλος κύκλος από υποχρεώσεις, ασταμάτητο τρέξιμο, και αγώνας, θα θελήσουν απλά να συνεχίσουν αυτή τη ζωή, στα πλαίσια της δημιουργίας μιας οικογένειας, έχοντας πειστεί από τους πάντες, πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, άλλος προορισμός για τον άνθρωπο. Ορισμένοι φοβισμένοι, από την αίσθηση της μελλοντικής μοναξιάς τους, πανικοβλημένοι για έναν μοναχικό θάνατο, θα βιαστούν να βάλουν κάποιον στη ζωή τους, για να έχουν την ψευδαίσθηση της συντροφικότητας, μιας απεχθούς συμφωνίας, που είναι ικανής να σκοτώσει, καθετί που μοιάζει με τη φύση της Ζωής!
Τα πάντα γίνονται για να αντισταθμίσουμε την αίσθηση της ματαιότητας, των υπάρξεων μας! Τα πάντα γίνονται ενστικτωδώς, ώστε να επιβεβαιώνεται ο δεύτερος νόμος θερμοδυναμικής, ότι με πιο απλά λόγια θα μπορούσα να περιγράψω, ως μια συνεχή αντίσταση της ζωής, στην αταξία και την φθορά! Όμως αυτή η αντίσταση, είναι το μέσο για να επιβραδύνουμε την φθορά, όπως την περιέγραψε με εκείνους τους βαθιά φιλοσοφημένους στίχους, κάποτε και ο Καρυωτάκης, για το πως φθείρει ο χρόνος τα πάντα, τα διαλύει και τελικά καταφέρνει να τα εξαφανίζει! 
Το ζητούμενο λοιπόν, δεν είναι μόνο το πως θα καταφέρουμε να επιβραδύνουμε την φθορά, αλλά να μην της δίνουμε τη δυνατότητα άθελα μας, να γίνεται ένας κανόνας, με την ισχύ ενός άγραφου νόμου, που απλά τον ακολουθούμε τυφλά, με κυρίαρχο αίσθημα τον φόβο! Από τη στιγμή που αυτός ο νόμος, είναι αναπόφευκτο κομμάτι της ίδιας της ζωής, δεν σημαίνει πως και ο τρόπος που θα βρούμε για αυτή τη αντίσταση, είναι ο καλύτερος δυνατός, όπως η τυφλή παράδοση στους φόβους, που ανέφερα στην αρχή του κειμένου. Άρα κάθε τρόπος που έχει ως βασικό χαρακτηριστικό, τον φαύλο κύκλο, υποχρεώσεων ή συνηθειών, όσο και να βασίζεσαι στην αντίσταση της ζωής, όπως τον περιγράφει αυτός ο επιστημονικός ορισμός, από τη στιγμή που πρόκειται για ενστικτώδη επιλογή, και όχι για μια συνειδητή προσωπική επιλογή, που προέρχεται από τον ίδιο μας τον εαυτό, χωρίς εξωτερικές επιρροές, η ποιότητα της ζωής μας, εξαρτάται από την πιο συνετή επιλογή αυτής της μορφής αντίστασης, που δεν είναι άλλη, από την προσωπική, και όχι την κοινωνική μέθοδο! Η θέληση ενός ανθρώπου για γάμο, και τη δημιουργία οικογένειας, πρέπει να είναι μια συνηδειτή αντίσταση σε αυτόν τον νόμο, και όχι μια βεβιασμένη επιλογή εξαιτίας της αίσθησης της προσωπικής μας ανεπάρκειας, για επιβίωση στον κόσμο. Η επιλογή κάποιου για να παντρευτεί, πρέπει να έχει μέσα της, την επιθυμία της εξέλιξης, όμως για αυτό πρέπει πρώτα από όλα να θαυμάζουμε τον άνθρωπο που έχουμε δίπλα μας, και να μας βοηθά στην προσωπική μας εξέλιξη, όπως κι εμείς εκείνον δηλαδή, και αυτό δεν θα μπορούσε να είναι κάτι λιγότερο, από την πραγματική αίσθηση της αγάπης προς τη ζωή! Όποτε βάζουμε στόχους στη ζωή, άθελα μας την περιορίζουμε, επειδή αφοσιωνόμαστε σε αυτούς τους στόχους, και μην ξεχνάμε πως ο σκοπός προέρχεται από την απληστία!
Τι σημαίνει οικογένεια λοιπόν, χωρίς να έχουμε θαυμάσει τον άλλο, χωρίς να είμαστε ερωτευμένοι με τον άλλο, και να γίνεται μια συμφωνία, μια εμπορική συμφωνία, στα πρότυπα του δούναι και λαβείν; Δεν υπάρχει ποιότητα στην αντίσταση αυτού του νόμου, δεν υπάρχει πραγματική αίσθηση της ζωής, επειδή προσπαθούμε με κάτι που έχει την αίσθηση του θανάτου, να δημιουργήσουμε άμυνα κατά της φθοράς του χρόνου! Είρωνικό δεν είναι όμως αυτό; Και αν η αποτελεσματικότητα αυτής της επιλογής, μοιάζει να μπορεί να αντισταθεί στη φθορά, τελικά απλά την καθυστερεί για λίγο, για λιγότερο χρόνο όμως, από οποιοδήποτε άλλο τρόπο!
Ο γάμος είναι η επιθυμία ενός άντρα και μια γυναίκας, να αντισταθούν μαζί στη φθορά, αν και δυστυχώς καταφέρνουν να την φέρνουν μέσα στη σχέση! 

Ρένος Αποστολίδης - Αν ἔγραφα ποτὲ γιὰ τὸν ἔρωτα...

Αν ἔγραφα ποτὲ γιὰ τὸν ἔρωτα, δὲ θάταν πρόστυχο ἢ πορνογράφημα, μὰ ἕνα βιβλίο θ ρ ῆ σ κ ο! Μὲς στὸν ἔρωτα γνωρίζεις καὶ τὸ θεὸ καὶ τὸ σατανᾶ· εἶν' ὁ πιὸ κατευθεῖαν δρόμος, ὁ πιὸ φλογερός, τῆς πιὸ τρομερῆς κόλασης, τῆς πιὸ δυνατῆς εὐτυχίας.

Carl Sagan - Αχνή Μπλε Κουκκίδα

Από αυτό το μακρινό σημείο, η Γη μπορεί να μην παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Αλλά για εμάς, είναι διαφορετικά. Σκεφτείτε ξανά αυτήν την κουκκίδα. Αυτή είναι εδώ. Αυτή είναι το σπίτι. Αυτή είναι εμείς. Πάνω σε αυτήν, ο καθένας που έχετε αγαπήσει, όλοι όσους γνωρίζετε, ο καθένας για τον οποίο ακούσατε ποτέ, κάθε άνθρωπος που υπήρξε ποτέ, έζησε τη ζωή του. Το σύνολο της χαράς και της ταλαιπωρίας μας, χιλιάδες θρησκείες, ιδεολογίες και οικονομικά δόγματα, κάθε κυνηγός και συλλέκτης, κάθε ήρωας και δειλός, κάθε δημιουργός και καταστροφέας πολιτισμού, κάθε βασιλιάς και χωρικός, κάθε νεαρό ερωτευμένο ζευγάρι, κάθε μητέρα και πατέρας, κάθε ελπιδοφόρο παιδί, εφευρέτης και εξερευνητής, κάθε δάσκαλος ηθικής, κάθε διεφθαρμένος πολιτικός, κάθε σούπερ σταρ, κάθε ανώτατος ηγέτης, κάθε άγιος και αμαρτωλός στην ιστορία του είδους μας, έζησε εκεί – σε ένα μικρό μόριο σκόνης που αιωρείται σε μία ηλιαχτίδα.

Η Γη είναι μία πολύ μικρή σκηνή σε μία τεράστια κοσμική αρένα. Σκεφτείτε τα ποτάμια αίματος που χύθηκαν από όλους εκείνους τους στρατηγούς και τους αυτοκράτορες ώστε στη δόξα και στον θρίαμβο να μπορέσουν να γίνουν στιγμιαίοι άρχοντες ενός κλάσματος μίας κουκκίδας. Σκεφτείτε τις ατελείωτες βαναυσότητες που επέβαλαν οι κάτοικοι μίας γωνιάς αυτού του pixel στους κατοίκους κάποιας άλλης γωνιάς του. Πόσο συχνές οι παρεξηγήσεις τους, πόσο πρόθυμοι είναι να σκοτώσουν ο ένας τον άλλον, πόσο ένθερμο το μίσος τους. Η φανταστική σημασία που δίνουμε στον εαυτό μας, η αυταπάτη ότι έχουμε κάποια προνομιακή θέση στο σύμπαν, προκαλούνται από αυτό το σημείο χλωμού φωτός. Ο πλανήτης μας είναι μία μοναχική κουκκίδα στο μεγάλο περιβάλλον κοσμικό σκοτάδι. Στο σκοτάδι μας -μέσα σε όλη αυτήν την απεραντοσύνη- δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι βοήθεια θα έρθει από κάπου αλλού για να μας σώσει από τους εαυτούς μας.

Η Γη είναι ο μόνος κόσμος, μέχρι στιγμής, για τον οποίο είναι γνωστό ότι φιλοξενεί ζωή. Δεν υπάρχει πουθενά αλλού, τουλάχιστον στο εγγύς μέλλον, όπου μπορεί το είδος μας να μεταναστεύσει. Είτε σας αρέσει είτε όχι, προς το παρόν, η Γη είναι το μέρος όπου θα κάνουμε την αντίστασή μας. Έχει ειπωθεί ότι η αστρονομία είναι μία ταπεινή εμπειρία που οικοδομεί χαρακτήρες. Ίσως να μην υπάρχει καλύτερη απόδειξη της ανοησίας των ανθρώπινων αλαζονειών από αυτήν τη μακρινή εικόνα του μικροσκοπικού μας κόσμου. Για εμένα, υπογραμμίζει την ευθύνη μας να αντιμετωπίσουμε πιο ευγενικά ο ένας τον άλλον, και να διαφυλάξουμε και να αγαπάμε τη χλωμή μπλε κουκκίδα, το μόνο σπίτι που έχουμε γνωρίσει ποτέ».

https://www.semifind.gr/news/view/Nea/4705/hlomi-mple-koykkida-%7C-i-gi-apo-to-diastima-me-ta-matia-toy-Carl-Sagan

Η δυστυχία του να είσαι ο εαυτός σου!

Ελληνάρες παντού!

Για ακόμη μια φορά διαπίστωσα με λύπη, το πόσοι πολλοί άνθρωποι σε αυτόν τον τόπο, θεωρούν πως Ελληνισμός, είναι η ακροδεξιά, η μισανθρωπία, και η ΄΄μόρφωση΄΄ που αποκτούν μέσα από τις ανοησίες που αναρτούν κάποιοι στο διαδίκτυο! Δεν νομίζω πως χρειάζεται να γράψω τι υποστηρίζουν πολλοί δυστυχώς νεοέλληνες, στον χώρο εργασίας μου, ώστε να αποδείξουν τάχα μου, πως είναι Έλληνες πραγματικοί! Αυτοί οι αμόρφωτοι, χωρίς ίχνος παιδείας, ντροπιάζουν την εθνική μας καταγωγή! Αυτές τις στιγμές, μου έρχεται στο νου ο δάσκαλος Δ.Λιαντίνης με τα σοφά του λόγια, και λυπάμαι για τον εθνικό μας ξεπεσμό, τόσο κοινωνικά όσο και πολιτικά! Δάσκαλε, έχουμε ανάγκη ανθρώπους σαν κι εσένα, να δώσουν φως στο σκοτάδι της θλιβερής αυτής εποχής που διανύουμε!

Jorge Bucay

Σε περιόρισαν (με περιόρισαν) για να σπουδάσεις, να δουλέψεις, να ερωτευτείς και να παντρευτείς μέσα στην φυλακή...

Σε προπόνησαν και σε υπνώτισαν (όπως κι εμένα), για να μην μπορείς, να δεις τα κάγκελα.

Σ’ έσπρωξαν (και με έσπρωξαν) να πιστέψεις, ότι μόνο εκεί, θα είσαι προστατευμένος... 

Σου είπαν (και τους πιστέψαμε) ότι τελικά, αυτό θα ήταν το καλύτερο, που μπορούσες να ελπίζεις.

Την μέρα που θα καταλάβεις που βρίσκεσαι και θα προσπαθήσεις, να το φωνάξεις δυνατά, οι άλλοι, οι συγκρατούμενοι σου στην φυλακή, θα σου πουν ότι είναι ψέματα κι ότι η αληθινή φυλακή, είναι έξω από αυτούς τους τοίχους. Θα θρηνούν και θα καταριούνται όλους εκείνους, που προσπάθησαν, να σου δείξουν την Αλήθεια... Και θα σου πουν, ότι ελευθερία δεν υπάρχει κι ότι έξω, είναι η Κόλαση...

Ρηξικέλευθος - Όλοι από το ίδιο υλικό είμαστε φτιαγμένοι. Σάρκα, οστά και ψυχή.

Όταν ήμουν λίγο πιο νέος, γύρω στα 27 μου, είχα μια κοπέλα.

Ήταν ξανθιά με φακίδες και υπέροχο χαμόγελο. Πιο μικρή από εμένα, σχεδόν 4 χρόνια.

Πριν τη γνωρίσω, δεν πολυπίστευα στις σχέσεις.

Είχα κάνει κάποιες αλλά καμιά δεν με είχε αγγίξει με έντονο τρόπο.

Την κοπέλα αυτή τη γνώρισα τυχαία ένα βράδυ σε ένα πάρτι.

Αν και η γνωριμία μας δεν ήταν κάτι το εξωπραγματικό, η σχέση που δημιουργήσαμε στην πορεία με γοήτευσε ιδιαίτερα.

Ήταν από αυτές τις σχέσεις που αποφασίζεις να δοθείς ολοκληρωτικά και γίνεσαι τόσο ευάλωτος που είσαι πραγματικά στο έλεος του συντρόφου σου.

Όσο είστε μαζί, ο υπόλοιπος κόσμος είναι, στην ουσία, ανύπαρκτος.

Έχετε δημιουργήσει ένα φαντασιακό κατασκεύασμα μέσα στο οποίο προσπαθείτε να προστατέψετε την ιδανικότητα της σχέσης σας.

Μια ουτοπία στα όριο του μαγικού και του αφύσικου.

Όταν αποφασίζεις να γίνεις τόσο ευάλωτος για κάποιον άλλον άνθρωπο είναι για σένα μεγάλη υπόθεση.

Μέσα στις δυσκολίες και την ασχήμια αυτού του κόσμου νιώθεις ότι βρήκες ένα καταφύγιο. Μια αγκαλιά που θα σε προφυλάξει και θα σε δεχτεί όπως σε είχαν προφυλάξει και σε είχαν δεχτεί οι γονείς σου όταν ήσουν μικρός.

Η ομορφιά της σχέσης μας κράτησε σχεδόν 6 μήνες.

Ακριβώς πάνω στους 6 μήνες ξεκίνησαν τα προβλήματα.
Λες και ήταν προγραμματισμένο από μια υπέργεια δύναμη ακριβώς πάνω σε αυτό το χρονικό σημείο να ξυπνήσω από το όνειρο και να με χτυπήσει η πραγματικότητα στα μούτρα.
Οτιδήποτε χαρούμενο, παιχνιδιάρικο και ανέμελο αντικαταστήθηκε από κάτι επιθετικό, διχαστικό και αρνητικό.
Σαν να αποφασίσαμε και οι δύο ότι από αγαπημένοι έπρεπε να γίνουμε εχθρικοί και να υιοθετήσουμε μια πολεμική διάθεση ώστε να προστατεύσουμε τη δική μας εκδοχή της αλήθειας.
Και οι δύο είχαμε τους λόγους μας. Και οι δύο είχαμε δίκιο. Και οι δύο πονούσαμε πραγματικά.
Να μην σας τα πολυλογώ, αυτή η κατάσταση διήρκησε ακόμα τρία χρόνια. Φανταστείτε πόσο έντονες καταστάσεις αμφιθυμίας έζησα αυτά τα τρία χρόνια. Και αυτό όχι γιατί δεν μπορούσα να φύγω αλλά γιατί δεν ήθελα.
Δεν ήθελα να χάσω αυτό που έζησα αυτούς τους πρώτους 6 μήνες. Δεν ήθελα να πιστέψω ότι μπορεί κάτι τόσο όμορφο να χαθεί και να ξεχαστεί έτσι απλά. Δεν ήθελα να τα βάλω κάτω.
Μετά από κάποιο σημείο όμως κουράστηκα να προσπαθώ. Είχα χάσει κάθε διάθεση για ζωή και κάθε διάθεση να δω τον κόσμο όπως πραγματικά είναι έξω από τη φούσκα της φαντασιακής κατάστασης που είχα δημιουργήσει.
Όταν εν τέλει έφυγα και επέστρεψα στην πραγματικότητα, ένιωθα ένα τεράστιο κενό και ένα απίστευτο μούδιασμα.
Σαν να μη μπορεί να με αγγίξει τίποτα και σαν να έχω στεγνώσει συναισθηματικά.
Δεν είναι εύκολο ξέρεις να επανέλθεις από μια τέτοια κατάσταση.
Νιώθεις ότι η απόπειρά σου να δοθείς ολοκληρωτικά σε κάποιον δεν ευόδωσε και από εδώ και έπειτα οι άμυνές σου έχουν ανέβει στα ύψη.
Όταν είσαι αμυντικός, η διάθεσή σου για την βίωση παρόμοιων καταστάσεων μειώνεται δραματικά.
Πιστεύω δεν είμαι ο μόνος που έχει ζήσει παρόμοιες καταστάσεις.
Η πλειοψηφία της κοινωνίας έχει περάσει από τέτοια στάδια τα οποία δεν υφίστανται μόνο σε ερωτικές σχέσεις, αλλά και σε φιλικές, οικογενειακές και επαγγελματικές.
Έχουμε γίνει όλοι αμυντικοί και επιφυλακτικοί.
Έχουμε κλειστεί στο καβούκι μας και δεν ανοιγόμαστε γιατί φοβόμαστε.
Φοβόμαστε την έκθεση, φοβόμαστε να μείνουμε ευάλωτοι, φοβόμαστε να μας θεωρούν αδύναμους.
Ολόκληρη οι κοινωνία είναι ένα αμάλγαμα από οντότητες μόνες που φοβούνται.
Και όσο αυτές οι οντότητες μεγαλώνουν μειώνεται η ενέργειά τους, οι ορμόνες τους και κάθε επιπλέον διάθεση που μπορεί να είχαν για να κυνηγήσουν, να διεκδικήσουν και να προσπαθήσουν για κάτι.
Έτσι οι σχέσεις μας δυσκολεύουν όλο και περισσότερο όσο μεγαλώνουμε.
Είναι μια κατάσταση χαοτική και επικίνδυνη γιατί δημιουργεί εξαιρετική τριβή και μέσα μας αλλά και στην κοινωνία σαν σύνολο.
Μετά από σχεδόν 2 χρόνια μακριά από αυτή τη σχέση μπορώ να βλέπω τα πράγματα λίγο πιο νηφάλια και αντικειμενικά.
Πιστεύω ακράδαντα πως κι εγώ αλλά και όλοι μας πρέπει κάποια στιγμή να αντιληφθούμε και να δεχτούμε ότι η ζωή είναι μια πάλη.
Είναι μια πάλη μεταμφιεσμένη σαν ένα παιχνίδι μεταξύ ευαίσθητων και ευάλωτων ψυχών. Ψυχών που προσπαθούν να ενωθούν και να ταυτιστούν ώστε να ζήσουν έστω και για μόνο μια στιγμή τη μαγεία της αυτοολοκλήρωσης και της απόλυτης ένωσης.
Σε αυτό το παιχνίδι είμαστε μόνοι μας όσο δεν μπορούμε να κατανοήσουμε ότι και οι υπόλοιποι παρόμοιο βάρος κουβαλάνε.
Όλοι από το ίδιο υλικό είμαστε φτιαγμένοι. Σάρκα, οστά και ψυχή.
Και αυτό το υλικό είναι αυτό που μπορεί να μας ενώσει. Να μας βοηθήσει να αυξήσουμε την ενσυναίσθησή μας. Να κατανοήσουμε τους πόνους μας και τις σκοτεινές μας στιγμές.
Οι σχέσεις να ξέρεις όσο μεγαλώνεις θα δυσκολεύουν κι άλλο.
Να είσαι έτοιμος για αυτό.
Άλλα όσο και να ετοιμαστείς, αυτό που πραγματικά θέλεις δεν θα αλλάξει  ποτέ.
Δεν θα αλλάξει και δεν θα το πάρεις αρκεί να καταλάβεις επιτέλους ότι όλοι από το ίδιο υλικό είμαστε φτιαγμένοι. Σάρκα, οστά και ψυχή.

Πηγή:

https://rixikeleuthos.gr/oloi-apo-to-idio-yliko-eimaste-ftiagmenoi/

Ντέιβιντ Άικ - Σκάσε !! Δεν θες να μάθεις γι' αυτό...