Το ψυχολογικό προφίλ του ρουφιάνου!

Αυτό το πράμα, δυστυχώς αναπόσπαστο κομμάτι κάθε κοινωνίας, είναι η επιτομή της αθλιότητας, ένα μείγμα από δηθενιά, κομπλεξισμό, και βέβαια άπειρου γλειψίματος, σε σημείο όταν τον βλέπεις μπροστά σου, να έχεις τάση για εμετό! Σε όλες τις εποχές είχε το ''πλεονέκτημα'' να επιβιώνει, αλλά με την ηθική υπόσταση μιας κατσαρίδας, επειδή ξέρει να εκμεταλλεύεται θαυμάσια κάθε σύστημα όπου ανήκει!

      Όσον αφορά τη χώρα μας λοιπόν, αυτός ο υπάνθρωπος, ήταν ο Εφιάλτης της αρχαιότητας, βρισκόταν ανάμεσα σε εκείνους που δίκασαν τον Σωκράτη, στη σύγχρονη ιστορία ήταν ο προδότης στην Ελληνική επανάσταση, δωσίλογος της κατοχής που είχε να φάει, ή πλέον στους εργασιακούς χώρους ο κοντός άνθρωπος του γραφείου, όπως μας λέει ο ποιητής Κατσαρός στο ποίημα του ''Αντισταθείτε''!

        Ο ρουφιάνος είναι ο πληροφοριοδότης στους χώρους εργασίας, του προϊσταμένου ή του διευθυντή, κάνει πάντα καλά τη δουλειά του, δίνοντας πληροφορίες για το πόσο καλά κάνει τη δουλειά του ο κάθε εργαζόμενος, είναι το χρήσιμο χέρι των υπολοίπων άξεστων με θέση, επειδή είναι ανίκανοι να επιτηρήσουν σωστά το προσωπικό τους, και να βγάλουν οι ίδιοι συμπεράσματα, σχετικά με τι ακριβώς προσφέρει ο καθένας. Πάντα εκείνος τρέχει περισσότερο, κάνει τη δουλειά του σωστότερα, και γίνεται θησεία για το αφεντικό του! Θα φέρει γλυκά στον εορταζόμενο προϊστάμενο του, ή φαγητό από το σπίτι του, θα προθυμοποιηθεί να αγοράσει τον καφέ ή τα τσιγάρα του, και μερικές φορές θα τα πληρώσει ο ίδιος, θα κεράσει τους πάντες γλυκά σε μια γιορτή, θα μιλήσει με σεβασμό, υποκριτικά εννοείται, θα έχει τρόπους αλλά θα τρομοκρατεί τους άλλους με το γάντι που λένε, και θα έχει ένα μόνιμο ψεύτικο χαμόγελο ικανοποίησης! 

            Ο ρουφιάνος είναι ο δήθεν φίλος, που θα μιλήσει πάντα με καλά λόγια για όλους, και δεν θα κατηγορήσει κανέναν και πουθενά, για να έχει άλλοθι, όμως επειδή ποτέ δεν είναι ευφυής, πόσο μάλλον έξυπνος, δεν ξέρει να κρύβεται και καταλαβαίνουν εύκολα σχεδόν όλοι τον ρόλο του, ενώ βέβαια πάσχει και από την ασθένεια της ανηθικότητας. Εννοείται πως αν συμβεί μια αδικία σε κάποιον συνάδελφο, θα δικαιολογήσει αμέσως εκείνον που τον αδίκησε, και θα δηλώσει πως ''κάτι θα έκανε και αυτός για να έχει αυτή τη μεταχείριση από την επιχείρηση'' με ειρωνικό ύφος και χαμόγελο στα χείλη! Με πιο απλά λόγια είναι ένα ζωντόβολο χοντρόπετσο, και δεν ενδιαφέρεται για το κακό όνομα που αποκτά όπου και να βρίσκεται!      

          Ο ρουφιάνος στην Ελλάδα του 2020, με την 11ετή πλέον οικονομική κρίση ''τους'', και της επιπλέον ενός έτους κρίσης, της φερόμενης ''πανδημίας'', είναι ο πρώτος που θα φορέσει τη μάσκα μέχρι το ύψος των ματιών του, ενώ βέβαια δεν κάνει χειρωνακτική εργασία όπως οι υπόλοιποι, και βέβαια δεν θα παραλείψει να κάνει παρατήρηση με ύφος ξερόλα, σε όποιον δεν τη φοράει σωστά ή δεν φοράει τη σωστή μάσκα, είναι εκείνος που θα επιθυμεί να κάνουμε όλοι το τεστ για τον ιό και μάλιστα κάθε ημέρα, και βέβαια ο πρώτος που θα τρέξει να κάνει όποιο πειραματικό εμβόλιο κυκλοφορήσει, άσχετα από τις παρενέργειες που μπορεί να έχει στην υγεία του!                    

        Είναι το κατακάθι της κοινωνίας μας, ο υπέρμαχος του κτηνώδους δαρβινισμού, κι ας μην έχει ιδέα τι πραγματεύεται αυτή η επιστημονική θεωρία, διότι είναι αμόρφωτος, και βέβαια άχρηστο αντικείμενο, που η θέση του είναι στους κάδους των σκουπιδιών! Είναι ο ορισμός της μετριότητας προσωποποιημένης, δειλός, άβουλος, αλλά και πονηρός, προσπαθώντας με αυτόν τον τρόπο μάταια να δείξει πως δεν είναι ηλίθιος! Είναι όμως και επικίνδυνος εξαιτίας αυτής της ηλιθιότητας του, επειδή όσες φορές και να τα βάλεις με έναν ηλίθιο είναι βέβαιο πως θα χάσεις, όχι όμως για τον συνήθη λόγο πως έχει επιχειρήματα, αλλά επειδή έχει το πλεονέκτημα, να αντικατοπτρίζει το σύνολο των ανθρώπων μιας κοινωνίας, αυτών των ανήμπορων και αδημιούργητων υπανθρώπων, όπως ακριβώς τους περιέγραψε ο Νίτσε στο πόνημα του: ''έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα''.

            Το συμπέρασμα είναι, πως όποιος νιώθει μειονεκτικά με τον ίδιο του τον εαυτό, προσπαθεί να αποδείξει απεγνωσμένα πως είναι χρήσιμος σε κάτι, έστω και στο απεχθές αυτό ''λειτούργημα''!

11/9/20: Ο ορισμός ενός πραγματικού Έλληνα!

Έλληνας είναι εκείνος που πηγαίνει στις Μυκήνες, και περνά υπερήφανος και με σεβασμό την πύλη των λεόντων, με την ίδια ευλάβεια που περνά την πόρτα ενός ναού ένας θρησκευόμενος, χωρίς όμως να γονατίζει και να σκύβει το κεφάλι, όπως μας έμαθαν οι Χριστιανοί, που σκότωσαν την αρχαία Ελλάδα! Με λύπη στην καρδιά για όσα χάσαμε, παραισθήσεις ήχων από τα βήματα του Αγαμέμνονα, και κλείνοντας τα μάτια με τη φαντασία σου, να βλέπεις εικόνες από την Ιλιάδα!

        Έλληνας είναι εκείνος που πλησιάζοντας το ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο, να φαντάζεται πως βλέπει τον Βασιλιά Αιγέα να πέφτει από τον ιερό βράχο, επειδή αντίκρυσε τα μαύρα πανιά στο πλοίο του γιού του, νομίζοντας πως σκοτώθηκε από τον Μινώταυρο!

        Η ιστορία μας λοιπόν, είναι τα γεγονότα που μέσα στο πέρασμα των αιώνων έγιναν μύθοι, όχι επειδή δεν έχουν σχέση με κάποια πραγματικότητα, αλλά επειδή οι ίδιοι οι άνθρωποι είχαν την ανάγκη σε αυτόν τον τόπο να βρουν την ταυτότητα τους. Εμείς λοιπόν οι νεοέλληνες, ενώ έχουμε ταυτότητα, επιλέγουμε να μην την γνωρίζουμε, επειδή φοβόμαστε το βάρος της ιστορίας!

19/6/20: Οι φυσιολογικοί άνθρωποι είναι βαρετοί!

Έτσι ακριβώς όπως το γράφω στον τίτλο! Οι φυσιολογικοί άνθρωποι είναι βαρετοί! Οι άνθρωποι χωρίς ενδιαφέροντα, ανησυχίες, δημιουργικότητα, φαντασία. Εκείνοι οι αφοσιωμένοι καριερίστες, οι ''δεν έχω χρόνο'', εκείνοι που χαμογελούν ψεύτικα, που αισθάνονται λίγο, που ζουν μέσα στη μιζέρια. Εκείνοι που μόνη τους έννοια είναι να κάνουν τη ζωή του συνετού οικογενειάρχη, του καλού πολίτη, να έχουν το ρόλο του καλού παιδιού, που δεν αντιδρά σε τίποτα, που στερείται αλλά δεν διαμαρτύρεται με κανέναν τρόπο, που νομίζει πως η ζωή αυτή, είναι ένας κύκλος όμοιος για όλους, ως το θάνατο!

        Εκείνοι που ερωτεύονται με σχέδιο, που δεν αφήνονται, που ντρέπονται να εκφραστούν μπροστά σε κόσμο, που σκέφτονται τι θα πει ο κόσμος, εκείνοι που περιορίζουν τις επιθυμίες τους και τις ονοματίζουν ωριμότητα, εκείνοι που προτιμούν να κρατήσουν μέσα τους, κάθε τους θετικό συναίσθημα, επειδή φοβούνται μήπως παρεξηγηθούν, μήπως προδοθούν, μήπως απελευθερωθούν, σε έναν κόσμο που ζει πίσω από κάγκελα ενοχών! Εκείνοι που διστάζουν να φιλήσουν παθιασμένα δημόσια, να φωνάξουν Σ' αγαπώ μπροστά στο πλήθος, να αγκαλιάσουν, να συγκινηθούν, να αφεθούν, σαν να μην υπάρχει κανένας γύρω τους!

        Εκείνοι που φοβούνται να φερθούν όπως πραγματικά επιθυμούν, όπως  τους καθοδηγεί το πάθος τους,  που δεν εναντιώνονται  στα υποκριτικά κοινωνικά πρέπει, όπως για παράδειγμα το να κάνουν έρωτα σε μια παραλία ένα καλοκαιρινό βράδυ, εκείνοι που διστάζουν να Ζήσουν, ό,τι οι υπόλοιποι σκέφτονται ακόμα! Εκείνοι που ζητιανεύουν συναισθήματα, που νιώθουν μόνοι και βρίσκονται μαζί με έναν ακατάλληλο για αυτούς άνθρωπο, εκείνοι που κλείνονται στον εαυτό τους, αντί να διεκδικήσουν λίγη από την αίσθηση της πραγματικής Ζωής!

        Εκείνοι που προτιμούν να καυγαδίσουν με ασήμαντες αφορμές, για να βρουν ασχολία, απασχόληση στη μονοτονία τους. Εκείνοι που τα θέλουν όλα βολικά για αυτούς, έτοιμα στο πιάτο, ώστε να αποφύγουν να προσπαθήσουν να κατακτήσουν τον άλλο, τη μοναδική δηλαδή αξιέπαινη πράξη της ζωής μας! Εκείνοι που δεν έχουν μάθει να συζητούν για κάτι διαφορετικό, εκτός από τα προβλήματα της καθημερινότητας, που παραμένουν στάσιμοι καθ όλη τη διάρκεια της ζωής τους, που δεν πειραματίζονται, δεν μαθαίνουν, δεν εξασκούν τις δυνατότητες τους, που χρησιμοποιούν ένα φτωχό λεξιλόγιο, που κάνουν κοινότοπο χιούμορ, που μιλάνε την ίδια γλώσσα με όλους, ώστε να νιώθουν πως ανήκουν σε μια κοινωνία ομοίων, που επειδή νιώθουν ασφάλεια μέσα της, κάνουν τα πάντα ώστε να αφομοιωθούν πλήρως, στις ανάγκες και τα πρότυπα της!

Ο καλλιτέχνης δεν είναι άνθρωπος / The Artist is not a Human

Δεν γελάω πια!

Σε αυτή τη δύσκολη περίοδο που διανύουμε όλοι μας, που στην πιο ήπια μορφή της, μας θέλει κλεισμένους στα σπίτια μας, να ελεγχόμαστε από την αστυνομία σε κάθε μας έξοδο που πρέπει να αφορά τις μετακινήσεις για τις δουλειές μας, όσοι ακόμη έχουν δουλειά δηλαδή, η για να πηγαίνουμε στα super market, ήταν επόμενο να ξεκινήσει μια ευδιάθετη παρόρμηση για καλό χιούμορ και σάτιρα για τα όσα συμβαίνουν, ως φάρμακο στις αγωνίες για το αύριο, ή την επερχόμενη θλίψη.
        Οι περισσότερο συνετοί όμως, ενώ συμμετείχαν σε αυτό για να μην τους πάρει από κάτω, πλέον νομίζω πως κάνουν σκοτεινές σκέψεις, που καταθλιπτικές τις ονομάζουν οι πολλοί, όσοι δηλαδή προσπαθούν να ξεγελάσουν την πραγματικότητα, ρίχνοντας ανόητες ενοχές στους πιο συνετούς, ώστε να μην αναλαμβάνουν ούτε την ευθύνη της όποιας αλήθειας! 
        Δεν γελάω πια! Καμία ανάρτηση χιουμοριστική στα social media, δεν καταφέρνει πλέον να με κάνει να γελάσω! Αναρωτιέμαι πως μπορεί να προκαλεί ακόμα γέλιο καθετί που συμβαίνει στον κόσμο, και αφορά όρους για τον βαθμό της ελευθερίας που θα προκύψει όταν κάποια στιγμή περάσει αυτή η κατάσταση, αυτό το ανθρώπινο ιδανικό, που ποτέ δεν κατάφερε να ξεπεράσει τη σημασία της ουτοπίας, τις παραβιάσεις των λεγόμενων ανθρώπινων δικαιωμάτων εξαιτίας του φόβου που υπάρχει για ακόμη μεγαλύτερο περιορισμό ιδιωτικότητας, της ολοένα αυξανόμενης ανεργίας, που θα μας πάει 10 ολόκληρα χρόνια πίσω, των αυξανόμενων κρουσμάτων κατάθλιψης λόγω του εγκλεισμού, απομακρύνοντας ανθρώπους που αγαπάνε ο ένας τον άλλο, τις συγκρούσεις μεταξύ ορθολογιστών και συνωμοσιολόγων, ή θρησκευόμενων και μη ατόμων, αλλά και πολιτικών ιδεολογιών, και βέβαια των τόσο διαφορετικων πεποιθήσεων,  κουπου κάθε άνθρωπος κουβαλάει παρά τη θέληση του μια ολόκληρη ζωή, με αποτέλεσμα να διχάζονται οι μάζες, και να αποτελούν ευκολότερο στόχο, σε οποιοδήποτε σχέδιο εφαρμοστεί τελικά, ώστε να λήξει ταχύτερα η πανδημία, ή να περιοριστεί αργότερα.
       Καλό το χιούμορ, αλλά ο υγιής σκεπτισκισμός, είναι η ουσιαστικότερη αντίσταση, σε οτιδήποτε πρωτόγνωρο μοιάζει τόσο παράλογο, που ασκεί μια αδιόρατη πλέον μορφή εξουσίας.

7/4/20:

Μας έμαθαν πως η άγνοια είναι ευτυχία. Λάθος μας το έμαθαν και αυτό! Ευτυχία είναι να κατανοήσεις κάποια στιγμή την άγνοια σου για το τι εστί ευτυχία, να αντιληφθείς πως δεν γνωρίζεις πως να είσαι πραγματικά ευτυχισμένος, ώστε να καταβάλλεις μεγάλη προσπάθεια για να το μάθεις! Ευτυχία είναι η γνώση δηλαδή, η διαδικασία πως να μάθεις να είσαι ευτυχισμένος ενώ γνωρίζεις την πραγματικότητα του κόσμου γύρω σου, και την ασχήμια της ανθρώπινης φύσης!

        Στο παρελθόν έδωσαν αξία στην άγνοια, για να μην ταλαιπωρείται ο άνθρωπος, από τη βασανιστική και επίπονη ταλαιπωρία της σκέψης! Ακόμη ένα παράδειγμα αποτυχημένης κοινωνικής χειραγώγησης, που εξυπηρέτησε τους ανθρώπους που βρίσκονταν σε κάποια ιεραρχική θέση εξουσίας!

Συνήθεια... ένας ήπιος τρόπος να ανέχεσαι!

Φθάσαμε σε ένα σημείο που ίσως δεν υπάρχει επιστροφή! Όχι! Δεν είμαι συνωμοσιολόγος, αυτός ο ανόητος που προσπαθεί βγάζοντας θεωρίες από το μυαλό του, να δώσει λίγο νόημα στην καθημερινή του μιζέρια, να αποδώσει ευθύνες για όσα δεν έπραξε στη ζωή του, για τη δειλία και τους δισταγμούς του ακόμα, σε άλλους παράγοντες, επειδή είναι στην ουσία ένας ανεύθυνος! Αυτό το σημείο που φθάσαμε λοιπόν, που μοιάζει τόσο προφητικό, μέσα από διάσημα βιβλία, ακόμη και μέσα από τα διδάγματα της Χριστιανικής θρησκείας, είναι κάτι πρωτοφανές, όχι επειδή δεν έχει ξανασυμβεί, αλλά επειδή πρόκειται για μια παγκόσμια κατάσταση που έχει ομοιότητες με κάποιο στρατιωτικό καθεστώς!

      Με όλα αυτά που συμβαίνουν για... ''το καλό μας'' όπως πάντα δηλαδή, αναρωτιέμαι ποια θα είναι η διαπίστωση της κοινής (κενής) γνώμης. Θα ανεχθούν αυτή την κατάσταση ή θα αντιδράσουν μόνο στα λόγια όπως πάντα; Δυστυχώς έτυχε σε μόλις ολιγόλεπτη κουβέντα, με έναν αρκετά νέο άνθρωπο, περίπου 25 ετών, να διαπιστώσω από τα όσα μου είπε, πως δεν υπάρχει καμία ελπίδα, από τους νέους ανθρώπους, εκείνους που κάποτε διαδήλωναν αποφασισμένοι, για κάποια αλλαγή σε έναν άδικο νόμο, και σε τόσα πολλά. Σε όλο τον κόσμο οι φοιτητές ήταν εκείνοι που δραστηριοποιόντουσαν, που δεν επαναπαυόντουσαν, που άλλαζαν ακόμη και την ιστορία, όπως συνέβη τον Μάη του 1968 στη Γαλλία.

            Δυστυχώς αυτές οι εποχές πέρασαν. Δεν ξέρω αν ευθύνεται για αυτό, η ολοένα αναπτυσσόμενη τεχνολογία, της οποίας κάναμε πραγματικά κατάχρηση των δυνατοτήτων της, και αντί να την αξιοποιήσουμε για να κάνουμε ευκολότερη την καθημερινότητα μας, μετατραπήκαμε σε κάτι που μοιάζει με μαριονέτα! Ας μην αναφέρω και την ηθελημένη υποδούλωση μας, το συνειδητό μας φακέλωμα, μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (εξαπάτησης) ή μέσα μαζικής ενημέρωσης (εξημέρωσης) παλιότερα! Είναι μεγάλη κουβέντα αυτό και δεν θέλω να το αναλύσω αυτή τη στιγμή!

           Εκείνος ο νέος άνθρωπος λοιπόν, όταν του είπα πως δεν είναι ωραία εικόνα, να κυκλοφορούμε με υπεύθυνες δηλώσεις, σαν να έχουμε στρατιωτικό καθεστώς, προς έκπληξή μου, μου απάντησε πως έτσι πρέπει να συμβεί για να βάλουν οι περισσότεροι μυαλό, και να υπάρχουν συχνά μπλόκα από την αστυνομία και να ελέγχουν τους πάντες! Τότε του έδωσα ένα απλό παράδειγμα, για να καταλάβει τι σημαίνει να συνηθίζεις μια κατάσταση και να τη θεωρείς φυσιολογική. Κάποτε στο κατάστημα που δούλευα, δεν υπήρχαν κάμερες, απλά είχαν κάποιον σεκιούριτι, για να επιβλέπει όσους φαινόντουσαν ύποπτοι για κάποια κλοπή. Όταν κάποια στιγμή τοποθέτησαν κάμερες, και όχι μόνο στην είσοδο του καταστήματος, μου φαινόταν πολύ περίεργη η αίσθηση, πως κάποιος με παρακολουθεί! Εννοείται πως παρακολουθούσαν κι εμάς όταν δουλεύαμε, όχι μόνο τους πελάτες. Συνήθιζα λοιπόν να στρέφω το βλέμμα μου αντίθετα από κάποια κάμερα, με φανερή δυσαρέσκεια, ώσπου μετά από διάστημα λίγων μηνών, άρχισα να φερόμουν σαν να μην υπήρχαν! Δεν έδινα σχεδόν σημασία, όπως όταν δεν υπήρχαν κάμερες δηλαδή! Αυτό που φοβάμαι περισσότερο λοιπόν, όπως το είπα άλλωστε και σε εκείνον, είναι να μην αρχίσουμε να συνηθίζουμε αυτή την κατάσταση τόσο πολύ, που θα μας φαίνεται κάποια στιγμή κάτι το φυσιολογικό! Εννοείται πως δεν ήξερε πως να μου απαντήσει, και επέμενε στις δικές του θέσεις, κάτι πολύ λυπηρό για άτομο της ηλικίας του, που θα έπρεπε να είναι ανοιχτόμυαλος, και να μπορεί να φιλτράρει κάποια διαφορετική άποψη! Λυπάμαι πολύ αν η υπόθεση μου αυτή, αποδειχθεί κάποτε σωστή!

Η διχόνοια της εποχής μας και η απώλεια του Εαυτού!

Κάθε άνθρωπος σύμφωνα με τις προσωπικές του πεποιθήσεις βλέπει αυτό που θέλει να δει σε κάτι, κάποιο μήνυμα για παράδειγμα κλπ. Αν ρωτήσεις ένα Χριστιανό ή Βουδιστή θα δουν κάτι το διαφορετικό, θα έχουν μια διαφορετική αντίληψη για ένα γεγονός, επειδή έχουν διαφορετική φιλοσοφία, διαφορετικά διδάγματα από τις θρησκείες τους. Η νέα τάξη πραγμάτων όπως την ονομάζουν, δεν θα ήταν κάτι τόσο εμφανές, δεν θα έβγαζε μάτι που λένε! Ούτε θα συζητούσαν οι περισσότεροι για αυτό. 
          Οι συνωμοσιολόγοι με έχουν τρελάνει όλες αυτές τις ημέρες! Αν η οποιαδήποτε αλήθεια ήταν τόσο εμφανής θα αντιδρούσαμε διαφορετικά, και οι θεωρίες δεν αρκούν για να αποδείξεις οτιδήποτε. Αλλά τα δεδομένα χρειάζονται περισσότερη προσπάθεια, από την ευκολία που παρέχουν οι διαδόσεις, και οι τόσες πολλές πληροφορίες στο internet, που πιο πολύ διχάζουν παρά προσφέρουν κάτι, μια αξιόλογη γνώση, που θα μπορούσε να μας ωφελήσει, για παράδειγμα για την αφύπνιση μας, να δούμε την πραγματικότητα όπως είναι. Δείτε για παράδειγμα αυτό το βίντεο με τον Μπόμπ Σφουγκαράκι:

Αν θέλω να πιστέψω σε ένα κρυφό ή φανερό μήνυμα, αμέσως το βλέπω μπροστά μου, χωρίς να καταβάλλω καμία προσπάθεια! Ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για καυστικό χιούμορ του δημιουργού για τον σύγχρονο κόσμο, και τίποτε περισσότερο. Για τα όσα συμβαίνουν στις μέρες μας, ένας Χριστιανός θα μιλήσει με τρόμο για την έλευση του Αντίχριστου, ένας συνωμοσιολόγος για τη Νέα Τάξη Πραγμάτων κλπ! Θα έπρεπε να μας προβληματίζει αυτή η πληθώρα των συμπερασμάτων που υπάρχει, που προκύπτει από την αντίληψη κάποιου, ανάλογα με τις προσωπικές του πεποιθήσεις! Είμαστε ήδη διχασμένοι, δεν χρειάζεται κάποιος με εξουσία, ή κάποιο σοβαρό γεγονός που συμβαίνει, να μας ταρακουνήσει, είμαστε πλέον υποψιασμένοι για όλους και για όλα, έχουμε γνώμη, αλλά μας λείπει η κριτική ικανότητα! Επίσης τι είναι ευκολότερο; Να υποστηρίζεις μια θεωρία, ή να την αποδείξεις; Για παράδειγμα πάμε στα αρχαία χρόνια που ο Ερατοσθένης

υπολόγισε την κλίματα της Γης μας με πρωτόγονα μέσα, αλλά έπεσε λίγο έξω σύμφωνα με τη σύγχρονη επιστήμη, κάτι αξιοθαύμαστο για την εποχή! Από τα αρχαία χρόνια λοιπόν, πριν από τον Ερατοσθένη, οι Έλληνες γνώριζαν πως η Γη είναι στρογγυλή. Και υπάρχουν σήμερα εν έτη 2020, άνθρωποι που υποστηρίζουν θεωρίες για την επίπεδη Γη! Επειδή θέλουν να το πιστέψουν, αυτό δεν σημαίνει πως είναι και αλήθεια! Κι εγώ θέλω να λέω πως είμαι ο Μαχάτμα Γκάντι... Είμαι; Έχω κάνει την υπερπροσπάθεια που έκανε αυτός στη ζωή του, για να έχω το δικαίωμα να πάρω έστω το όνομα του; Όχι βέβαια! Οπότε το να το λέω απλά, και όσο και να το υποστηρίζω, αυτό δεν αναιρεί την μοναδική αλήθεια, πως δηλαδή δεν είμαι ο Μαχάτμα Γκάντι, και ούτε μπορώ να τον φθάσω, από τη στιγμή που απλώς το λέω, και ΔΕΝ προσπαθώ! Εννοείται πως δεν προσπαθώ να μειώσω τον εαυτό μου με αυτό το παράδειγμα, και κάθε άνθρωπος θα έπρεπε να κάνει προσπάθεια για να βρει τον εαυτό του. Νομίζω καταλαβαίνετε τι ακριβώς θέλω να πω. Επίσης για να είσαι μοναδικός, πρέπει να λειτουργείς σαν μονάδα. Αλλά για να γίνεις μονάδα, πρέπει πρώτα να περάσεις από το Εμείς! Να έχεις τις ηθικές αξίες, τις παραδόσεις, τον κώδικα επικοινωνίας μιας ομάδας, είτε αυτό ονομάζεται οικογένεια, είτε κοινωνία, πρέπει να κάνεις προσπάθεια για να το ξεπεράσεις, διαφορετικά δεν εξελίσσεσαι καθόλου, και παραμένεις ο ίδιος άνθρωπος ώσπου να πεθάνεις, κάτι που είναι πολύ λυπηρό! Είμαστε κοινωνικά όντα, αυτό δεν αμφισβητείται, αλλά αν ανήκουμε κάπου, οπουδήποτε, και δανειζόμαστε μια ταυτότητα επειδή είναι ευκολότερο από το να τη δημιουργήσουμε, τότε χάνεται κάθε μοναδικότητα μας, καθετί που μας δημιουργεί Εαυτό. Αν θέλουμε να ανήκουμε κάπου, πρέπει να είναι μια επιλογή συνειδητή. Όχι έτοιμη γνώση και ταύτιση δηλαδή. Αν θέλεις για παράδειγμα να λέγεσαι Έλληνας, δεν αρκεί να μιλάς απλώς Ελληνικά. Διάβασε, για να μάθεις, να γνωρίζεις πως σου ταιριάζει πρώτα αυτός ο χαρακτηρισμός. Αν θέλεις να ανήκεις σε μια οποιαδήποτε θρησκεία κάνε το ίδιο. Το να επαναλαμβάνεις λόγια που σου είπε κάποιος άλλος δεν αρκεί. Το να μας ονομάζουν Έλληνες, Χριστιανούς, και οτιδήποτε άλλο, πρέπει να είναι κάτι που το έχουμε μάθει μόνοι μας, και ξέρουμε πως μας ταιριάζει. Δεν αρκεί ούτε η βάπτιση από την εκκλησία, ούτε η ταυτότητα από το κράτος! Είναι έτοιμες λύσεις, που δεν μας ρώτησε κανένας αν επιθυμούμε την ιδιότητα τους! Αν σου ταιριάζει κάτι, προσπάθησε να γίνεις αυτό που θέλεις πρώτα, όχι μόνο λόγια! Υπάρχουν πολλοί Ελληνάρες, που το παίζουν πατριώτες και δεν έχουν ιδέα από την Ελληνική παιδεία, ηθική, ιστορία, απλά επαναλαμβάνουν αυτό που τους έμαθαν οι άλλοι, από συνήθεια και κοινωνική ταύτιση, αλλά όχι από ατομική γνώση, η οποία χρειάζεται μεγάλο αγώνα, αρκετό διαθέσιμο χρόνο αλλά και πόνο πολλές φορές. Και κανείς μας δεν θέλει να νιώσει ούτε στο ελάχιστο αυτό τον πόνο, αυτή την απαίσια αίσθηση απόλυτης μοναξιάς, το τίμημα που πληρώνει κανείς, ώσπου να φθάσει στον εαυτό του, σκοτώνοντας μέσα του όλα τα αισθήματα, τις εμπειρίες και τις αναμνήσεις του, μιας ολόκληρης ζωής! Δεν μπορείς να ταιριάξεις σε κάτι με το ζόρι! Η κοινωνία και η οικογένεια, τα θέλω κάποιων άλλων, που δεν ταιριάζουν με τα δικά μας, μας κάνουν να νιώθουμε άσχημα! Και το κάνουν χωρίς να το συνειδητοποιούν, αυτόματα, χωρίς να επιθυμούν πραγματικά να μας βλάψουν! Είναι βέβαια ευκολότερο να συμμορφωθείς από το να επιλέξεις, γιατί είναι κάτι έτοιμο, ενώ η επιλογή χρειάζεται προσπάθεια!

Δημήτρης Λιαντίνης - Έρωτας είναι η τέχνη του να φεύγεις!

Υπέροχος δάσκαλος! Και βέβαια πρέπει να φεύγεις, επειδή ο έρωτας είναι περαστικός, και σε βασανίζει το υπέροχο παρελθόν του, όταν κάποια στιγμή γίνει παρελθόν! Να φεύγεις όταν πρέπει, τη στιγμή που ακόμα νιώθεις, όχι σαν κυνηγημένος, όχι εγκαταλείποντας τον άλλο, αφήνοντας τον ανήμπορο, στην μακραίωνη αίσθηση της ταλαιπωρίας, του βασάνου της μνήμης! Αλλά να αναλαμβάνεις την ευθύνη σου, να πονάς περισσότερο τη στιγμή που φεύγεις, ακόμη και από εκείνον που φαίνεται πως εγκαταλείπεις, να βιώνεις το θάνατο, καθημερινά, αλλά σαν Οδυσσέας που κατέβηκε στον Άδη, με το θάρρος και την επιμονή του στόχου του, παρά τον τρόμο που αντικρίζει μπροστά του, το ''τίποτα'' και το ''ποτέ ξανά'' τέρατα ζωντανά από τη στιγμή που συνειδητοποίησε, πως στα πάντα, ο θάνατος βασιλεύει, και τα κυβερνά σαν κάποιος τύραννος, η γνώση η πολύτιμη που θα λάβεις, είναι η πολυτιμότερη από όλες! Πως δηλαδή το θαύμα της Ζωής, είναι πως υπάρχει μια τέτοια αίσθηση ματαιότητας αλλά και πληρότητας μαζί, που αξίζει να χαθείς για λίγο στη μαγεία της. Άλλωστε τίποτα δεν διαρκεί για πάντα!

Αφήστε τα αντισηπτικά και πιάστε τα αντισυλληπτικά!

Ακόμη μια φορά ο Ελληνάρας βρίσκεται μπροστά από κάθε άλλο Ευρωπαίο πολίτη. Αντιστέκεται σθεναρά, ως γνήσιο Σπαρτιάτικο πνεύμα, σε κάθε εντολή που του υπαγορεύει η όποια μορφή εξουσίας. Άλλωστε είμαστε ένας λαός, με παράδοση στην απέχθεια κατά του κράτους, από το οποίο αδικούμαστε συνεχώς, με αποτέλεσμα να μας βγάζει στην επιφάνεια τον χειρότερο εαυτό μας. Ακούει ο Έλληνας για αύξηση του ποσού που καλείται να δώσει, στην όποια παράβαση του κώδικα οδικής κυκλοφορίας; Πράττει το αντίθετο γιατί... έτσι! Γιατί μπορεί! Δεν μασάει λέμε! Κυκλοφορεί χωρίς κράνος, εξακολουθεί επίσης να μη φορά ζώνη, επειδή οι κίνδυνοι του δρόμου δεν τον φοβίζουν! Κανένας δεν τον φοβίζει λοιπόν, ούτε καν ο θάνατος! Ο αδικημένος Νεοέλληνας, ο μονίμως κατσούφης, που όλοι και όλα του φταίνε, αντιδρά κατά της αδικίας του κράτους, μόνο με λόγια, θρασύδειλα όπως πάντα. Σε αυτή την διαρκή κατάσταση, δεν θα μπορούσε να παραλείψει την εναντίωση του ακόμη και στην απειλή κάποιας νέας ασθένειας, της οποίας δεν έχει βρεθεί κάποιο εμβόλιο. Έτσι θα βγει έξω όπως πάντα, φανερώνοντας την αναισθησία του απέναντι στους άλλους ανθρώπους. Θα βγει και θα το φωνάξει στα κανάλια μάλιστα: Εγώ ρε θα βγω, και δεν δίνω λογαριασμό σε κανέναν! Ναι... βέβαια! Το είπε άλλωστε η κυβέρνηση πως απειλείται η υγεία του, σιγά μην της δώσει σημασία! Μπορεί μάλιστα να στρέψει το κεφάλι απειλητικά προς το κοινοβούλιο, φωνάζοντας με περισσή μαγκιά: Ξέρεις ποιος είμαι εγώ; Δυστυχώς φίλε μου Νεοέλληνα προς έκπληξη σου, ξέρει πολύ καλά ποιος είσαι! Γι αυτό σε τρομοκρατεί, επειδή εσύ δεν παίρνεις από λόγια. Αν δεν σε ήξερε πόσο ανόητος είσαι, ποιο είναι το πραγματικό σου επίπεδο, που κρύβεται πίσω από κάθε σου πτυχίο, δεν θα προσπαθούσε να σε τρομοκρατήσει, αλλά να σε συμβουλέψει. Βέβαια για να λέμε την αλήθεια, εσύ τους ψήφισες, άρα σε αντιπροσωπεύουν αυτή τη στιγμή, άρα σου φέρονται όπως θα φερόσουν κι εσύ σε μια κρίσιμη κατάσταση.

               Κι εσύ ορθόδοξε ''πιστέ'', που η πίστη σου στον Χριστιανικό Θεό, υπερβαίνει ακόμη και τους νόμους της φύσης, που μας μαθαίνει πως ακόμη και ένας ιός, είναι μια μορφή οργανισμού που προσπαθεί να επιβιώσει μέσα στον κόσμο, χωρίς να την ενδιαφέρει η ηθική σου υπόσταση. Εσύ τυφλέ από πίστη, ανόητε από επιλογή, ανήθικε από βλακεία, και ανεύθυνε δίχως ίχνος παιδείας, αντιδράς ξανά με τον ποιο ηλίθιο τρόπο, σε κάθε συμβουλή που προσπαθεί να σε προστατέψει, από την απειλή της υγείας σου, ακόμη και της ίδιας της ζωής σου, και δηλώνεις υπερήφανα με δυναμισμό για τον αληθινά μοναδικό Θεό σου, και πως ο ιός δεν πρόκειται να σε μολύνει, παρόλο που η επιστημονική κοινότητα σε προειδοποιεί, πως ο ιός μπορεί να μεταδοθεί ακόμη και με το σάλιο, θα πας όχι από πίστη όμως υποκριτή, αλλά από αντίδραση να λάβεις τη θεία κοινωνία, για να αποδείξεις κάτι στον εαυτό σου και μόνο, επειδή είσαι απολύτως ανάξιος να προσπαθήσεις να βελτιώσεις έστω και λίγο τον εαυτό σου, επειδή συν τοις άλλοις είσαι και τεμπέλης! Άλλωστε κάθε τυφλή πίστη, είναι η συνειδητή υποταγή της λογικής σου, και για να προσπαθήσεις να δώσεις βάθος, να ομορφύνεις την προσωπική σου αλήθεια, παραδίνεσαι σε αυτή αμάχητος, δίχως να δίνεις σημασία στις τραγικές επιπτώσεις που μπορεί να έχει η βλακεία σου, για τους ανθρώπους που δεν σου φταίνε σε τίποτα! Ήρθε ο καιρός λοιπόν να μας απαλλάξεις από την επικίνδυνη ηλιθιότητα σου, και να αντικαταστήσεις τα αντισηπτικά, που καταναλώνεις μάλιστα σε μεγάλες ποσότητες, επειδή κάπου μέσα σου υπάρχει και ένα ψήγμα λογικής ακόμη, με τα αντισυλληπτικά! Μάλιστα Νεοέλληνα μου! Αντικατέστησε λοιπόν τα αντισηπτικά με τα αντισυλληπτικά, ώστε να μην αναπαραχθείς, και μαζί με την επόμενη γενιά, μεταδοθεί και η ηλιθιότητα σου! Διότι με το ανύπαρκτο επίπεδο της παιδείας σου, θα κατορθώσεις για ακόμη μια φορά, να διαδόσεις την ανυπαρξία σου, την ασημαντότητα σου ως οντότητα, επειδή θα μάθεις και στα παιδιά σου, πως να ζούνε σε βάρος των άλλων! Μπορεί το κουταλάκι στη θεία κοινωνία να είναι χρυσό, και το κρασί να περιέχει οινόπνευμα, και αυτό να αρκεί να σε προστατέψει από άλλες αρρώστιες, αλλά από τη στιγμή που η επιστήμη δήλωσε ανοιχτά πως ο συγκεκριμένος ιός μπορεί να μεταδοθεί και με το σάλιο, έχεις δύο επιλογές: Είτε να βάλεις μέσα στην κούτρα σου αυτή την βεβαιωμένη αλήθεια, είτε να προσπαθήσεις να μην αναπαραχθείς ποτέ σου! Κάνε αυτό το καλό στους υπόλοιπους επιτέλους!