Παρασκευή 31 Ιουλίου 2015
Τετάρτη 29 Ιουλίου 2015
Τρίτη 28 Ιουλίου 2015
Πειράματα!
Το πείραμα Asch / The Asch Experiment (Greek Subtitles)
Το Πείραμα Συμμόρφωσης / The Asch Conformity Experiment (Greek Subs)
Το Πείραμα Φυλάκισης του Stanford (Κατάχρηση Εξουσίας), Greek
Παρασκευή 24 Ιουλίου 2015
Τρίτη 21 Ιουλίου 2015
Πέμπτη 16 Ιουλίου 2015
Τα 18 γνωρίσματα των δημιουργικών ανθρώπων
Η δημιουργικότητα μπορεί να
είναι ένα σταθερό γνώρισμα σε κάποιους ανθρώπους αλλά ενδεχομένως και να
εξαρτάται από τις εκάστοτε συνθήκες. Η έμπνευση και οι "φαεινές
ιδέες" έρχονται από το πουθενά μερικές φορές - ενώ δυστυχώς αυτό δεν
συμβαίνει όταν είναι πραγματικά απαραίτητες. Αναμφίβολα πάντως η
δημιουργικότητα προϋποθέτει πολύπλοκη νοητική λειτουργία και δεν σχετίζεται με
την απλή διαδικασία της σκέψης.
Οι επιστήμονες υποστηρίζουν
πως η δημιουργικότητα είναι πολυπλοκότερη από τη γνωστή θεωρία των δύο ημισφαιρίων
του εγκεφάλου (το αριστερό σχετίζεται με τη λογική και αναλυτική σκέψη, ενώ το
δεξί με τη δημιουργικότητα και τα συναισθήματα). Περιλαμβάνει νοητικές
διεργασίες που δεν έχουν πλήρως αναλυθεί. Και από ψυχολογικής πλευράς τα
δημιουργικά άτομα είναι προσωπικότητες πολυσχιδείς. Σύμφωνα με τον ψυχολόγο
Scott Barry Kaufman, εκείνο που χαρακτηρίζει τους δημιουργικούς ανθρώπους είναι
το "μπέρδεμα" του μυαλού τους. Κι ενώ δεν υπάρχει ένας
αντιπροσωπευτικός τύπος του δημιουργικού ανθρώπου, υπάρχουν 18 πράγματα που
κάνουν και τους διαφοροποιούν από τους υπόλοιπους.
1.
Ονειροπολούν κατά τη διάρκεια της μέρας (γνωρίζοντας ότι είναι κάθε άλλο παρά
χάσιμο χρόνο). Σύμφωνα με την ψυχολόγο Rebecca L. McMillan, η
"περιπλάνηση" του μυαλού κατά τη διάρκεια της μέρας υποβοηθά τη
διαδικασία της δημιουργικότητας. Και σίγουρα οι περισσότεροι από μας συλλάβαμε
τις καλύτερες ιδέες ενώ η σκέψη μας ταξίδευε...Μια έρευνα του 2012 απέδειξε ότι
η ονειροπόληση συνδέεται με την ενδοσκόπηση και την ικανότητα ανάκλησης
αναμνήσεων. Οι νευρολόγοι έχουν διαπιστώσει ακόμη ότι οι διεργασίες κατά την
ονειροπόληση είναι όμοιες με εκείνες της φαντασίας και της δημιουργικότητας.
2.
Παρατηρούν τα πάντα. Για εκείνους υπάρχουν παντού πιθανότητες και συνεχώς
επεξεργάζονται πληροφορίες που λαμβάνουν από την πραγματικότητα γύρω τους. Η
συγγραφέας Joan Didion είχε πάντοτε μαζί της ένα σημειωματάριο όπου σημείωνε
οτιδήποτε παρατηρούσε για τους ανθρώπους και τα γεγονότα γύρω της προκειμένου
τελικά να εξηγήσει την πολυπλοκότητα του εαυτού της. Όπως χαρακτηριστικά
υποστήριξε "κοινός παρονομαστής όλων όσων παρατηρούμε είναι το 'εγώ'.
3.
Εργάζονται τις 'κατάλληλες' ώρες. Πολλοί μεγάλοι καλλιτέχνες λένε ότι είτε πολύ
νωρίς το πρωί είτε πολυ αργά το βράδυ είναι οι ώρες που δημιουργούν. Ο Vladimir
Nabokov για παράδειγμα έγραφε στις 06.00 ή 07.00 το πρωί, ενώ ο Frank Lloyd
Wright προτιμούσε να ξυπνήσει στις 03.00 ή 04.00 και να ξαναπάει για ύπνο
αρκετές ώρες αργότερα.
4.
Περνούν χρόνο μόνοι τους. Η δημιουργικότητα προϋποθέτει την υπέρβαση του φόβου
της μοναξιάς (κάτι που είναι προϋπόθεση και για την ονειροπόληση). Οι
καλλιτέχνες και γενικότερα οι δημιουργικοί άνθρωποι είναι συνήθως μοναχικοί κι
αυτό είναι συχνά το «κλειδί» της έμπνευσής τους.
5.
Αναζητούν νέες εμπειρίες. Προϋπόθεση για κάτι τέτοιο είναι το «ανοιχτό μυαλό».
Η πνευματική αναζήτηση, το κυνήγι της συγκίνησης, η επαφή με τα συναισθήματα, η
τροφή για τη φαντασία. Όλα αυτά συνενώνονται με την επιθυμία της διερεύνησης
του κόσμου εσωτερικού και εκείνου που βρίσκεται έξω.
6.
Αντιστρέφουν τις δυσκολίες (σε ευκολίες). Πολλές ιστορίες και τραγούδια έχουν
βασιστεί σε γεγονότα που προκάλεσαν μεγάλη ψυχική οδύνη. Υπήρξαν όμως
ταυτόχρονα καταλυτικά για τη δημιουργία μεγάλων καλλιτεχνικών έργων. Έρευνες
για τη μετα-τραυματική εξέλιξη των ατόμων, έδειξαν ότι πολλοί άνθρωποι
εξελίσσονται ιδιαίτερα ως προς την πνευματικότητά τους, τις διαπροσωπικές
σχέσεις, την εκτίμηση για τη ζωή, το προσωπικό σθένος και τη δημιουργικότητα. Η
τραυματική εμπειρία που «διέλυσε» τον μέχρι τότε «δεδομένο» κόσμο τους, τούς
δίνει ώθηση για μια άλλη θεώρηση της ζωής, για νέες εμπειρίες, επηρεάζοντας και
τη δημιουργικότητά τους.
7.
Αποτυγχάνουν επιτυχώς… Οι πετυχημένοι δεν παίρνουν την αποτυχία προσωπικά. Το
να είναι κάποιος δημιουργικός σημαίνει συχνά ότι θα αποτύχει επανειλημμένα
μέχρι τελικά να φτάσει στο σημείο που επιθυμεί.
8.
Θέτουν σημαντικά ερωτήματα. Οι δημιουργικοί άνθρωποι είναι αχόρταγα περίεργοι
και διατηρούν την περιέργεια αυτή ακόμη και σε μεγαλύτερη ηλικία.
9.
Παρατηρούν τους ανθρώπους γύρω τους (και συχνά συλλαμβάνουν πολύ καλές ιδέες μ’
αυτόν τον τρόπο).
10.
Ρισκάρουν (το ρίσκο είναι μέρος της δημιουργικής διαδικασίας). Η σχέση ανάμεσα
σ’ αυτά τα δύο παραβλέπεται αλλά είναι πολύ σημαντική καθώς η δημιουργικότητα
είναι στην ουσία η προσπάθεια πραγμάτωσης εκείνου που προτείνει η φαντασία. Άρα
συχνά μπορεί να σημαίνει χαμένο χρόνο και χρήμα.
11.
Αντιμετωπίζουν τη ζωή ως ευκαιρία για προσωπική έκφραση. Ο Nietzsche θεωρούσε
ότι η ζωή αλλά και ο κόσμος είναι έργο τέχνης. Κατά τον Kaufman η
δημιουργικότητα δεν είναι τίποτε άλλο παρά η έκφραση των αναγκών μας, των πόθων
μας και της μοναδικότητάς μας.
12.
Ακολουθούν τα πραγματικά τους ‘θέλω’. Κινητοποιούνται κυρίως από εσωτερικές
επιθυμίες και όχι από την επιθυμία για αναγνώριση ή αμοιβή. Δραστηριοποιούνται
αντίθετα από προκλήσεις και οι έρευνες δείχνουν ότι και μόνο ο νοερός
σχεδιασμός εκτέλεσης μιας δραστηριότητας, δίνει μεγάλη ώθηση στη
δημιουργικότητα, ειδικά όταν αυτή η δραστηριότητα παρέχει τη δυνατότητα
αξιοποίησης του ταλέντου τους.
13.
Σκέφτονται πέρα από τα δικά τους όρια. Ο Kaufman υποστηρίζει ότι η ονειροπόληση
συν τοις άλλοις συμβάλει στην υπέρβαση των προσωπικών ορίων και την ανεύρεση
άλλων τρόπων σκέψης, κάτι που είναι προϋπόθεση της δημιουργικότητας.
14.
Χάνουν την αίσθηση του χρόνου. Συχνά οι δημιουργικοί καθώς γράφουν ή
ζωγραφίζουν ή χορεύουν ή εκφράζονται με κάποιον άλλον τρόπο μπορεί να
βρίσκονται σε κατάσταση «δημιουργικού οίστρου», κατά την οποία η πρόκληση, η
απόλαυση, η συγκέντρωση και η ηρεμία επιτυγχάνονται με ελάχιστη προσπάθεια ώστε
τίποτε να μην εμποδίζει τη δημιουργικότητά τους.
15.
Περιτριγυρίζονται από όμορφο περιβάλλον. Καθώς και οι ίδιοι είναι σε πολύ καλή
κατάσταση απολαμβάνουν την ομορφιά γύρω τους. Μια πρόσφατη έρευνα στο περιοδικό
Psychology of Aesthetics, Creativity, and the Arts έδειξε ότι οι μουσικοί έχουν
ιδιαίτερα αναπτυγμένο αισθητικό κριτήριο.
16.
Ενώνουν τις 'κουκίδες'. Έχουν την ικανότητα να διακρίνουν ότι υπάρχουν
πιθανότητες εκεί που άλλοι δεν μπορούν να κάνουν το ίδιο, είναι με άλλα λόγια
διορατικοί. Κατά τον Steve Jobs η δημιουργικότητα ισοδυναμεί με την ικανότητα
να ενώνει κάποιος τις κουκίδες.
17.
Συνεχώς αναζητούν το καινούργιο. Οι δημιουργικοί άνθρωποι στην ουσία συνδέουν
τις προϋπάρχουσες εμπειρίες τους συνθέτοντας καινούριες ιδέες, καθώς θέλουν να
αποφεύγουν τη μονοτονία και τη ρουτίνα.
18.
Αφιερώνουν χρόνο για πνευματική ξεκούραση. Αντιλαμβάνονται την αξία του
«καθαρού» μυαλού και του βαθμού που αυτό επηρεάζει την ποιότητα της δουλειά
τους. Πολλοί, ανάμεσα σ’ αυτούς και ο David Lynch, επιδιώκουν να έχουν
πνευματική εγρήγορση με τεχνικές όπως η αυτοσυγκέντρωση. Μια έρευνα του 2012
στην Ολλανδία έδειξε ότι τέτοιες τεχνικές συντελούν στη δημιουργική σκέψη καθώς
συμβάλουν στη βελτίωση της μνήμης, της συγκέντρωσης, της πνευματικής διαύγειας
και στην καλύτερη συναισθηματική κατάσταση καθώς ελαττώνουν το άγχος.
Πρωτότυπο:
Μετάφραση / Επιμέλεια
Κειμένου : Λία Μαλλίδου
Πηγή:
Αφ' υψηλού καθημερινές γλωσσικές κοτσάνες!
Η
ιδιότητα του πανεπιστημιακού, του πολιτικού, του φοιτητή, των συνδικαλιστών
αποτελεί ελαφρυντικό ή επιβαρυντικό στοιχείο για όσους από αυτούς κακοποιούν
βάναυσα την καθημερινή μας γλώσσα; Το ίδιο ελαφρυντικό, ή επιβαρυντικό ισχύει
μήπως και για όσες γλωσσικές κοτσάνες περνούν καθημερινά από τα ερτζιανά
(ραδιόφωνο-τηλεόραση);
Στο
ερώτημα αυτό συνήθως η απάντηση είναι μάλλον αθωωτική για τους κάθε άλλο παρά
υποδειγματικούς χρήστες της γλώσσας μας. Και αυτό, γιατί η σχέση της
πλειονότητας αυτών που αθωώνουν με το βιβλίο είναι από ελάχιστη έως μηδενική...
Ο καθηγητής Γεώργιος Μπαμπινιώτης, στην
τελευταία λεξικογραφική του απόπειρα, μας δίνει ορισμένα παραδείγματα λαθών της
καθημερινής γλώσσας. Από την πλευρά μας επισημαίνουμε κάποιους σολοικισμούς και
βαρβαρισμούς που κοσμούν την καθημερινή πολιτική και ενημερωτική διάλεκτο, όπως:
Τρεισήμισι εκατομμύρια αντί του ορθού
τριάμισι εκατομμύρια. Τρεισήμισι κιλά, αντί του τριάμισι. Τριάμισι ώρες, αντί
του ορθού τρεισήμισι ώρες. Αυτό το μπέρδεμα των γενών ξεκινάει από τη μη σωστή
χρήση των αριθμητικών, συνήθως από χείλη υπευθύνων (πολιτικών, δημοσιογράφων,
αλλά και πανεπιστημιακών), οι οποίοι δίνοντας το κακό παράδειγμα δημιουργούν
επιδημικές καταστάσεις για τους λιγότερο... επαΐοντες (γνώστες).
Λεωφόρος Κηφισίας, αντί του ορθού λεωφόρος
Κηφισιάς. Δεν χρειάζεται περίσσευμα φαιάς ουσίας, για να καταλάβει κανείς ότι ο
δήμος που έχει δώσει το όνομά του στη λεωφόρο ονομάζεται Κηφισιά και όχι...
Κηφισία. Εκτός εάν ο παροξύτονος τύπος Κηφισία προδίδει προτίμηση ενός
ψευτοαριστοκρατικού γλωσσικού κιτς. Ας λέμε λοιπόν στον ταξιτζή «θα με πάτε
παρακαλώ στη λεωφόρο Κηφισιάς»...
Σεμπτέβρης αντί του Σεπτέμβρης. Εδώ πλέον
μιλάμε για μία από τις χειρότερες μορφές αφ' υψηλού ημιμάθειας.
Οκτώμβρης, αντί του ορθού Οκτώβρης. Και στους
δύο αυτούς μήνες η λανθασμένη και κακόηχη παρεμβολή του γράμματος μι οφείλεται
στην ξεροκεφαλιά της συνήθως αδιόρθωτης ημιμάθειας. Κατά κανόνα όσοι
αμνηστεύουν αυτούς που κακοποιούν τις λέξεις, το πράττουν από μια ασυγχώρητη
«μεγαλοψυχία», που έχει ως αποτέλεσμα το λάθος να καταντά απαράβατος κανόνας!
Δεν θα ήταν αγένεια για το δημοσιογράφο που
συντονίζει μια ραδιοτηλεοπτική πολιτική συζήτηση να διορθώσει ακόμη και τον
υπουργό, λέγοντας «μήπως εννοείτε Οκτώβρης, αντί του Οκτώμβρης;».
Η λέξη «Καλησπέρα» τείνει να γίνει μανιέρα
πολυτελείας, όταν την εκστομίζουν στο καταμεσήμερο οι περισσότεροι υπάλληλοι
πληροφοριών του ΟΤΕ και άλλων τηλεφωνικών εταιρειών. Την ίδια αυτή κοτσάνα
πολυτελείας δυστυχώς χρησιμοποιούν παρουσιαστές ραδιοτηλεοπτικών προγραμμάτων,
αλλά και αμέτρητοι πολιτικοί και άλλες σπουδαιοφανείς προσωπικότητες. Αντε
λοιπόν να τους εξηγήσεις ότι εσπέρα είναι το βράδυ, μετά τη δύση του ηλίου, και
ότι με το «καλησπέρα» χαιρετάς μόνον το βράδυ. Και το χειρότερο, όταν τους
εξηγείς όλα αυτά, σου απαντούν με το τουπέ του δοκησίσοφου, κοινώς «ξερόλα»:
«Μα αυτό είναι το σωστό, μετά τις 12 το
μεσημέρι να λέμε "Καλησπέρα"». «Ποιος σας το έμαθε αυτό;» ρωτάω τον
ξερόλα. «Οι προϊστάμενοί μου κύριε» μου απαντά. «Ε, τότε μια και είναι
καταμεσήμερο, να τους διαβιβάσεις την "καληνύχτα" μου» του ανταπαντώ.
Ομως αυτό το έργο έχει και άλλες αμέτρητες
ξεκαρδιστικές συνέχειες. Με την πρώτη ευκαιρία ίσως τα ξαναπούμε...
ΠΕΤΡΟΣ
ΜΑΚΡΗΣ
Πηγή:
Τρίτη 7 Ιουλίου 2015
Δευτέρα 6 Ιουλίου 2015
Φρειδερίκος Νίτσε: Το σκυλολόι! (Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα)
«Η ζωή είναι μια πηγή χαράς- εκεί όμως που πίνει και το σκυλολόι, όλα τα πηγάδια είναι δηλητηριασμένα.
Μου αρέσει καθετί καθαρό· αλλά δεν αντέχω να βλέπω τα στόματα με τα δόντια που τρίζουν και τη δίψα των ακάθαρτων.
Έριξαν τα μάτια τους βαθιά στα πηγάδια: τώρα ανεβαίνει ως εμένα το αντιπαθητικό τους χαμόγελο.
Έχουν δηλητηριάσει το άγιο νερό με την ακολασία τους: και καθώς ονόμασαν χαρά τα βρόμικα όνειρα τους, δηλητηρίασαν ακόμη και τις λέξεις.
Η φλόγα γίνεται απρόθυμη όταν πλησιάζουν τις υγρές καρδιές τους στη φωτιά- το ίδιο το πνεύμα κοχλάζει και καπνίζει εκεί όπου το σκυλολόι πλησιάζει τη φωτιά.
Γλυκερός και παραώριμος γίνεται στα χέρια τους ο καρπός: το βλέμμα τους ρίχνει τα φύλλα των καρποφόρων δέντρων και μαδάει τις κορυφές τους.
Και μερικοί, που αποστράφηκαν τη ζωή, αποστράφηκαν μόνον το σκυλολόι: δεν ήθελαν να μοιραστούν τα πηγάδια και τη φλόγα και τους καρπούς με το σκυλολόι.
Και μερικοί, που ήρθαν σαν καταστροφείς, και σαν θύελλα από χαλάζι πάνω σ' όλα τα καρπερά χωράφια, δεν ήθελαν παρά να χώσουν το πόδι τους μέσα στο στόμα του σκυλολογιού για να του στουπώσουν το λαρύγγι.
Και η μπουκιά που με ζόρισε περισσότερο στο να την καταπιώ δεν ήταν το να μάθω ότι η ίδια η ζωή έχει ανάγκη από εχθρότητα και θάνατο και σταυρούς μαρτυρίου:
Αλλά μια μέρα ρώτησα και σχεδόν πνίγηκα από την ερώτηση μου: πώς; Η ζωή έχει ανάγκη ακόμη και το σκυλολόι;
Χρειάζονται τα δηλητηριασμένα πηγάδια και οι δύσοσμες φωτιές και τα λερωμένα όνειρα και τα σκουλήκια στο ψωμί της ζωής;
Όχι το μίσος μου, αλλά η αηδία μου καταβρόχθιζε την ζωή μου! Αχ, πολλές φορές κουράστηκα από το πνεύμα όταν έβρισκα ακόμη και το σκυλολόι πνευματώδες!
Και γύρισα την πλάτη στους κυριαρχούντες, όταν είδα τι ονομάζουν σήμερα κυριαρχία: το να εμπορεύεσαι και να παζαρεύεις τη δύναμη - με το σκυλολόι!
Κατοίκησα ανάμεσα σε ξενόγλωσσους λαούς, με κλειστά αφτιά: για να μου μείνει ξένη η γλώσσα τους της εμπορίας και του παζαρέματος της δύναμης.
Και με βουλωμένη τη μύτη μου πέρασα με κακή διάθεση μέσα από όλα τα χθεσινά και τα σημερινά: αληθινά, όλα τα σημερινά και τα χθεσινά μυρίζουν την άσχημη μυρωδιά του σκυλολογιού που γράφει!
Όμοιος με σακάτη, που έγινε κουφός και τυφλός και βουβός: έτσι έζησα εγώ για πολύ καιρό, για να μη ζήσω με το σκυλολόι της δύναμης και του γραψίματος και της ηδονής·
Με πολύ κόπο ανέβηκε το πνεύμα μου σκάλες, και με πολλή προσοχή- ελεημοσύνες της ηδονής ήταν η ανακούφιση του- και η ζωή γλιστρούσε μπροστά απ' τον τυφλό ακολουθώντας τον ρυθμό του μπαστουνιού του.
Τι μου συνέβη λοιπόν; Πώς λυτρώθηκα από την αηδία; Ποιος ξανάνιωσε το μάτι μου; Πώς πέταξα στα ύψη, όπου κανένα σκυλολόι δεν κάθεται πια κοντά στην πηγή; Η ίδια μου η αηδία μού έδωσε φτερά και δυνάμεις που με πάνε κοντά στις πηγές; Αληθινά, στα πιο μεγάλα ύψη έπρεπε να πετάξω για να ξαναβρώ την πηγή της χαράς!
Ω, τη βρήκα, αδελφοί μου! Εδώ, στα πιο μεγάλα ύψη, κυλά για μένα η πηγή της χαράς! Και υπάρχει μια ζωή όπου μπορεί κανείς να πιει δίχως το σκυλολόι!
Σχεδόν πάρα πολύ ορμητικά κυλάς για μένα, πηγή της χαράς! Συχνά αδειάζεις την κούπα, ενώ θέλεις να τη γεμίσεις!
Κι έχω ακόμη να μάθω να σε πλησιάζω με περισσότερη ταπεινότητα: πάρα πολύ ορμητικά κυλά η καρδιά μου προς εσένα:
Η καρδιά μου, μέσα στην οποία φλέγεται το καλοκαίρι μου, το σύντομο, ζεστό, μελαγχολικό, τρισμακάριστο καλοκαίρι μου: πόσο λαχταρά τη δροσιά σου η καλοκαιρινή καρδιά μου!
Πέρασε η διστακτική θλίψη της άνοιξης μου! Πέρασε η κακία των χιονονιφάδων μου τον Ιούνιο! Καλοκαίρι έγινα ολόκληρος και καλοκαιρινό μεσημέρι!
Ένα καλοκαίρι στα πιο ψηλά ύψη με κρύες πηγές και μακάρια σιγαλιά: ω, ελάτε, φίλοι μου, για να γίνει ακόμη πιο μακάρια η σιγαλιά!
Γιατί αυτό είναι το ύψος μας και η πατρίδα μας: πολύ ψηλά κατοικούμε εμείς και σε μέρος απρόσιτο για τους ακάθαρτους και τη δίψα τους.
Ρίξτε τώρα την καθαρή ματιά σας στην πηγή της χαράς μου, φίλοι μου! Πώς θα ήταν δυνατό να θολώσει απ' αυτό; Αντίθετα, οφείλει να μας στείλει πίσω το χαμόγελο της καθαρότητας της.
Στο δέντρο που λέγεται μέλλον χτίζουμε τη φωλιά μας· αετοί θα μας φέρνουν, εμάς τους ερημίτες, τροφή με τα ράμφη τους!
Αληθινά, όχι τροφή από εκείνη που θα μπορούσαν να φάνε μαζί μας οι ακάθαρτοι! Φωτιά θα νόμιζαν πως τρώνε και θα ζεματούσαν τα στόματα τους!
Αληθινά, δεν έχουμε εδώ έτοιμες κατοικίες για τους ακάθαρτους! Σπήλαιο από πάγο θα ήταν για τα σώματα και τα πνεύματα τους η ευτυχία μας!
Και σαν δυνατοί άνεμοι θέλουμε να ζούμε από πάνω τους, γείτονες των αετών, γείτονες του χιονιού, γείτονες του ήλιου: έτσι ζουν οι δυνατοί άνεμοι.Και όμοιος με άνεμο θέλω μια μέρα να φυσήξω ανάμεσα τους και με το πνεύμα μου να πάρω την ανάσα από το πνεύμα τους: αυτό θέλει το μέλλον μου.
Αληθινά, ο Ζαρατούστρα είναι ένας ισχυρός άνεμος για τα χαμηλώματα- και συμβουλεύει στους εχθρούς του και σε καθετί που φτύνει και ξερνά: "προσέξτε μην φτύσετε κόντρα στον άνεμο!"»
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)