Καλώς Ήλθατε!

Η ελευθερία του ατόμου εκφράζεται μέσα από τον γραπτό λόγο. Αυτό είναι ένα ιστολόγιο που δημιουργήθηκε με την ελπίδα να μπορεί να γράψει ο καθένας ένα δικό του κείμενο, και να φιλοξενηθεί για να επιβεβαιώσει την ελευθερία του!

Πέμπτη 19 Απριλίου 2012

Δημήτρης Μητροπάνος 2/4/1948-17/4/2012

Από τους λίγους ερμηνευτές, που κατάφεραν να αγγίξουν ανθρώπους, με διαφορετικές μουσικές προτιμήσεις. Ο Δημήτρης Μητροπάνος κατάφερε λοιπόν να αγγίξει και εμένα, με τη γνήσια λαϊκή του φωνή, και τις αναπάντεχες συνεργασίες του, σύμφωνα με τα στερεότυπα της λαϊκής μουσικής, με νεότερους καλλιτέχνες, χωρίς όμως να ξεφεύγει από τη λαϊκή του παιδεία. Το μπουζούκι σε ορισμένα τραγούδια μάλιστα, ηλεκτριζόταν υπό τη συνοδεία μιας ηλεκτρικής κιθάρας! Ένας γνήσιος λαϊκός καλλιτέχνης, που η ηθική του αξιοπρέπεια, θα έπρεπε πλέον να γίνει παράδειγμα προς μίμηση, για κάθε σύγχρονο συνεχιστή της λαϊκής μουσικής. Η εποχή μας είναι δύσκολη, και ο τόπος για ακόμη μια φορά, φαίνεται να έχει χάσει πολλά από τα άξια παιδιά του. Οι περισσότεροι εναπομείναντες, είναι η απόδειξη της πολιτισμικής μας κατάντιας! Διότι το ταλέντο από μόνο του, δεν δικαιώνει την υστεροφημία κανενός! Η ηθική υπόσταση του κάθε καλλιτέχνη, είναι αυτή που βεβαιώνει την μετέπειτα αγάπη του κόσμου, και είναι αυτό που απομένει μετά το θάνατο!



Καλό σου ταξίδι Δημήτρη!

Πέμπτη 5 Απριλίου 2012

Ορισμένοι τρόποι αποτελεσματικής αντιμετώπισης, μιας δυστυχώς πολυπληθούς κατηγορίας ανθρώπων.

Η κατώτατη ευρωπαϊκή νοοτροπία μας, επηρεασμένη από τις βαλκανικές κοινωνίες, εξαιτίας της Τούρκικής κατοχής, όπως θα έχετε ήδη προσέξει οι περισσότερο συνετοί άνθρωποι, απαρτίζεται από άτομα παραζαλισμένα από την ποταπότητα τους, και μη έχοντας κάτι αξιοσέβαστο να επιδείξουν από τον εαυτό τους, του οποίου την πραγματικότητα αγνοούν, παρασύρονται από την φαινομενική υποκειμενικότητα τους, κρατώντας στα λερωμένα τους χέρια, το λάβαρο της υποτιθέμενης ανωτερότητας τους. Ελπίζουν συνειδητά με αυτόν το δόλιο τρόπο, να γεμίσουν το κενό της ύπαρξης τους, με ψεύδη τα οποία ξεπερνούν τον βαθμό της επικινδυνότητας, για τα υπόλοιπα ανυποψίαστα μέλη της κοινωνίας. Οι φρενοβλαβείς αυτοί άνθρωποι, γίνονται συνήθως επιθετικοί, φανερώνοντας τα κόμπλεξ τους, με τον ίδιο τρόπο που τα ζώα φυλάσσουν την περιοχή τους, γυρνώντας την ανθρωπότητα χιλιετίες πίσω, ξεπερνώντας ακόμη και τα 50.000 έτη, του είδους όπου φαίνεται πως ανήκει η πλειονότητα των ανθρώπων σήμερα.
           Για να ξεκαθαρίσω κάπως τα πράματα, θα σας έλεγα με πιο απλά λόγια, πως απευθύνομαι αποκλειστικά στους υπερόπτες! Άνθρωποι κομπλεξικοί, που αποκαλύπτουν σε κάθε τους ευκαιρία τα ζωώδη ένστικτά τους, ντροπιάζοντας με αυτόν τον τρόπο, ακόμη και το παρελθόν μας, που σε φυσιολογικά πλαίσια, η σημερινή ανθρωπότητα, δεν θα έπρεπε να νιώθει καμία απολύτως ντροπή για αυτό! Το παρελθόν σημαίνει κάτι που πέρασε και δεν επιτρέπεται να έρχεται στην επιφάνεια, επειδή γίνεται πολύ εύκολα, η αντανάκλαση του μέλλοντος μας. Με αυτόν τον τρόπο, η ανθρωπότητα αντί να προχωράει μπροστά, μοιάζει να είναι κολλημένη, μεταξύ του ανθρώπου των σπηλαίων, και του πολύπαθου μεσαίωνα.
          Μια πολύ αποτελεσματική πρακτική, εναντίων των υπεροπτών είναι η κυνική αδιαφορία. Κρατάμε το επίπεδο μας, στα όρια που εμείς έχουμε θέσει στον εαυτό μας, ενώ παράλληλα αποφεύγουμε κάθε ζωώδη διαπληκτισμό μαζί τους. Πολύ απλή και αποτελεσματική μέθοδος, η πιο τεμπέλικη θα έλεγα από εκείνες που ακολουθούν.
          Ακόμη μια ουσιαστική αντιμετώπιση αυτών των ατόμων, είναι η θύμηση σε αυτούς, της τιποτένιας και μηδενικής τους πραγματικότητας. Ένας συρμός και καταποντισμός, σύνθετων και σπανίως χρησιμοποιημένων λέξεων, σε περίτεχνα κατασκευασμένες φράσεις, τις οποίες είμαστε σίγουροι πως δεν πρόκειται να κατανοήσουν, διότι ως συνήθως τα άτομα αυτά είναι αμόρφωτα, συντομεύει την λήξη του διαπληκτισμού, ενώ αποχωρούμε ψύχραιμοι και με τη σιγουριά πως αυτό το άτομο δεν πρόκειται να μας ξαναενοχλήσει. Και βέβαια με την ικανοποίηση πως εμείς, σε αντίθεση με εκείνο το άτομο, φανερώσαμε μονάχα την ανθρώπινη πλευρά μας.
          Μια ακόμη μέθοδος αντιμετώπισης αυτών των ανθρωποειδών, είναι η περισσότερο ριψοκίνδυνη ‘’εφαρμογή του καθρέπτη’’, όπως συνηθίζω να την ονομάζω. Φερόμαστε δηλαδή, ακριβώς με τον ίδιο τρόπο, που εκείνος μας φέρθηκε, προσβάλλοντας τον με τον ίδιο ακριβώς φωτοαντιγραφικό τρόπο, ώστε να του θυμίσουμε την πραγματική του φύση, και υποσυνείδητα να σιχαθεί, όχι εμάς, αλλά τον ίδιο του τον εαυτό! Αλήθεια, ποιος εγωκεντρικός κομπλεξικός, δέχεται την αποστροφή προς τον εαυτό του; Η μέθοδος αυτή είναι όπως είπα ριψοκίνδυνη, διότι μπορούμε εύκολα να πέσουμε στην παγίδα ενός άγριου διαπληκτισμού, ξεπέφτοντας ταυτόχρονα στο δικό του επίπεδο, έστω και άθελα μας.
          Η περισσότερο όμως ακραία λύση, για την αποτελεσματική αντιμετώπιση αυτών των υποκειμένων, είναι η εξής: την επόμενη φορά που κάποιος σας πει την συνηθισμένη έως βαρετή, υπεροπτική φράση <<ξέρεις ποιος είμαι εγώ;>> μπορείτε κάλλιστα να έχετε ήδη αποθηκευμένο στο κινητό σας, ένα βίντεο πραγματικής νεκροψίας, και απλώς να του το δείξετε! Προσωπικά δεν έχω πράξει μόνο αυτή την τελευταία, και επαναλαμβάνω ακραία, αντιμετώπιση των αχρείων. Αλλά οποιαδήποτε μέθοδο και να επιλέξετε, να ξέρετε πως αυτά τα άτομα δεν πρόκειται να σας ξαναενοχλήσουν, και σε ορισμένες περιπτώσεις, θα σας μιλάνε όπως πρέπει!