Έλληνας είναι εκείνος που πηγαίνει στις Μυκήνες, και περνά υπερήφανος και με σεβασμό την πύλη των λεόντων, με την ίδια ευλάβεια που περνά την πόρτα ενός ναού ένας θρησκευόμενος, χωρίς όμως να γονατίζει και να σκύβει το κεφάλι, όπως μας έμαθαν οι Χριστιανοί, που σκότωσαν την αρχαία Ελλάδα! Με λύπη στην καρδιά για όσα χάσαμε, παραισθήσεις ήχων από τα βήματα του Αγαμέμνονα, και κλείνοντας τα μάτια με τη φαντασία σου, να βλέπεις εικόνες από την Ιλιάδα!
Έλληνας είναι εκείνος που πλησιάζοντας το ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο, να φαντάζεται πως βλέπει τον Βασιλιά Αιγέα να πέφτει από τον ιερό βράχο, επειδή αντίκρυσε τα μαύρα πανιά στο πλοίο του γιού του, νομίζοντας πως σκοτώθηκε από τον Μινώταυρο!
Η ιστορία μας λοιπόν, είναι τα γεγονότα που μέσα στο πέρασμα των αιώνων έγιναν μύθοι, όχι επειδή δεν έχουν σχέση με κάποια πραγματικότητα, αλλά επειδή οι ίδιοι οι άνθρωποι είχαν την ανάγκη σε αυτόν τον τόπο να βρουν την ταυτότητα τους. Εμείς λοιπόν οι νεοέλληνες, ενώ έχουμε ταυτότητα, επιλέγουμε να μην την γνωρίζουμε, επειδή φοβόμαστε το βάρος της ιστορίας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου