Έτσι ακριβώς όπως το γράφω στον τίτλο! Οι φυσιολογικοί άνθρωποι είναι βαρετοί! Οι άνθρωποι χωρίς ενδιαφέροντα, ανησυχίες, δημιουργικότητα, φαντασία. Εκείνοι οι αφοσιωμένοι καριερίστες, οι ''δεν έχω χρόνο'', εκείνοι που χαμογελούν ψεύτικα, που αισθάνονται λίγο, που ζουν μέσα στη μιζέρια. Εκείνοι που μόνη τους έννοια είναι να κάνουν τη ζωή του συνετού οικογενειάρχη, του καλού πολίτη, να έχουν το ρόλο του καλού παιδιού, που δεν αντιδρά σε τίποτα, που στερείται αλλά δεν διαμαρτύρεται με κανέναν τρόπο, που νομίζει πως η ζωή αυτή, είναι ένας κύκλος όμοιος για όλους, ως το θάνατο!
Εκείνοι που ερωτεύονται με σχέδιο, που δεν αφήνονται, που ντρέπονται να εκφραστούν μπροστά σε κόσμο, που σκέφτονται τι θα πει ο κόσμος, εκείνοι που περιορίζουν τις επιθυμίες τους και τις ονοματίζουν ωριμότητα, εκείνοι που προτιμούν να κρατήσουν μέσα τους, κάθε τους θετικό συναίσθημα, επειδή φοβούνται μήπως παρεξηγηθούν, μήπως προδοθούν, μήπως απελευθερωθούν, σε έναν κόσμο που ζει πίσω από κάγκελα ενοχών! Εκείνοι που διστάζουν να φιλήσουν παθιασμένα δημόσια, να φωνάξουν Σ' αγαπώ μπροστά στο πλήθος, να αγκαλιάσουν, να συγκινηθούν, να αφεθούν, σαν να μην υπάρχει κανένας γύρω τους!
Εκείνοι που φοβούνται να φερθούν όπως πραγματικά επιθυμούν, όπως τους καθοδηγεί το πάθος τους, που δεν εναντιώνονται στα υποκριτικά κοινωνικά πρέπει, όπως για παράδειγμα το να κάνουν έρωτα σε μια παραλία ένα καλοκαιρινό βράδυ, εκείνοι που διστάζουν να Ζήσουν, ό,τι οι υπόλοιποι σκέφτονται ακόμα! Εκείνοι που ζητιανεύουν συναισθήματα, που νιώθουν μόνοι και βρίσκονται μαζί με έναν ακατάλληλο για αυτούς άνθρωπο, εκείνοι που κλείνονται στον εαυτό τους, αντί να διεκδικήσουν λίγη από την αίσθηση της πραγματικής Ζωής!
Εκείνοι που προτιμούν να καυγαδίσουν με ασήμαντες αφορμές, για να βρουν ασχολία, απασχόληση στη μονοτονία τους. Εκείνοι που τα θέλουν όλα βολικά για αυτούς, έτοιμα στο πιάτο, ώστε να αποφύγουν να προσπαθήσουν να κατακτήσουν τον άλλο, τη μοναδική δηλαδή αξιέπαινη πράξη της ζωής μας! Εκείνοι που δεν έχουν μάθει να συζητούν για κάτι διαφορετικό, εκτός από τα προβλήματα της καθημερινότητας, που παραμένουν στάσιμοι καθ όλη τη διάρκεια της ζωής τους, που δεν πειραματίζονται, δεν μαθαίνουν, δεν εξασκούν τις δυνατότητες τους, που χρησιμοποιούν ένα φτωχό λεξιλόγιο, που κάνουν κοινότοπο χιούμορ, που μιλάνε την ίδια γλώσσα με όλους, ώστε να νιώθουν πως ανήκουν σε μια κοινωνία ομοίων, που επειδή νιώθουν ασφάλεια μέσα της, κάνουν τα πάντα ώστε να αφομοιωθούν πλήρως, στις ανάγκες και τα πρότυπα της!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου