12/11/19: Εσύ ανθρωπάκο...

Εσύ ανθρωπάκο... Εσένα που δεν είδα ποτέ σου, να διαμαρτύρεσαι, χωρίς κάποιον νταβατζή δίπλα σου, χωρίς κάποιον προστάτη, ενάντια στην κοινωνική σου αδικία, στην εκμετάλλευση του εργοδότη σου, στις συνθήκες εργασίας σου, στο εργασιακό μπούλινγκ. Γιατί δεν σηκώνεις κεφάλι χωρίς προστασία; Γιατί κατεβάζεις το επίπεδο της ζωής σου, συνειδητά, χωρίς να προσπαθείς να αλλάξεις τίποτα; Τι σε εμποδίζει να κερδίσεις επιτέλους το δικαίωμα της προσωπικής σου αξιοπρέπειας; Τι σε εμποδίζει να ζήσεις μια ζωή, η οποία θα είναι ευλογία, και όχι κατάρα; Ξέρω! Οι υποχρεώσεις σου, ο φόβος που σου έχει εμφυτευτεί από πολύ νεαρή ηλικία, η αναξιοπιστία και η αθλιότητα της ανθρώπινης φύσης, οι παρωχημένες πλέον διαδηλώσεις, που δεν καταλήγουν πουθενά, η ταυτοποίηση των αναγκών της μάζας, έναντι των δικών σου προσωπικών αναγκών, που καθορίζουν το ποιος είσαι, η ταυτότητα που χάνεις μέσα στα πλαίσια ενός κράτους, ενός εργασιακού περιβάλλοντος, η επιτηδευμένη συμμόρφωση σου, με τους κανόνες που ισχύουν για όλους, οι κηρώσεις, οι απειλές που δέχεσαι όποτε προσδοκείς ένα καλύτερο αύριο, όποτε προσπαθείς να αποκτήσεις δική σου γνώμη, να μιλήσεις, να εκφράσεις την ατομικότητα σου, εκείνη που σου στερούν οι μάζες, επειδή τους συμφέρει να ανήκεις κάπου, οπουδήποτε, αρκεί να ξεχνάς ποιός είσαι, επειδή όταν γνωρίζεις ποιος είσαι, αποκτάς γνώμη, αναπτύσσεις την κριτική σου σκέψη, και αυτό είναι επικίνδυνο για αυτούς, πολύ επικίνδυνο! Στηρίζεται το σύστημα τους, ακριβώς στην ιδέα της εξοικείωσης με μια πολύ συγκεκριμένη πραγματικότητα, μια παράδοση αιώνων, η οποία με την αλήθεια της παλαιότητας της, ορίζει τους ανθρώπους σε κατηγορίες, σε τάξεις, σε θρησκείες, σε πολίτες. Κανείς δάσκαλος σου, δεν τόλμησε να σε διδάξει το ουσιαστικότερο μάθημα, πως η ατομικότητα δεν είναι εγωισμός, δεν είναι ενάντια στη φύση σου, δεν είναι μια υπάνθρωπη και μισάνθρωπη ιδεολογία, αλλά στην πραγματικότητα, μια υγιή αγάπη πρώτα από όλα για τον εαυτό σου, επειδή όταν μαθαίνει κάποιος να αγαπά αυτό που είναι, μπορεί μόνο να αγαπήσει και τον διπλανό του! Όμως ποτέ δεν στο δίδαξαν αυτό! Δεν τους συμφέρει το να αγαπάς τον εαυτό σου! Σε ονομάζουν ομάδα, σε ντύνουν με τις ‘’αρετές’’ της ομάδας, όπου ανήκεις, και αυτό το ονομάζουν υγιή αντίληψη της ανθρώπινης κοινωνίας! Κι όμως! Από εκεί ξεκινούν όλα τα προβλήματα! Αυτή είναι η αρχή της κατάντιας του σύγχρονου ανθρώπου! Η ανάγκη για να ανήκεις κάπου, σε μια πολιτική ιδεολογία, σε μια θρησκεία, σε ένα κράτος, η ανάγκη να ανήκεις σε μια ομάδα με κοινό σκοπό, η ανάγκη να αποκτήσεις μια ταυτότητα, όση αξία και να έχει, σε μετατρέπει σε μια μάζα από σάπιο κρέας! Ο οπαδισμός στην πιο αισχρή μορφή του! Ένας ανθυγιεινός εγωισμός στις σχέσεις των ανθρώπων, τόσο στις ερωτικές, όσο και στις φιλικές ή κοινωνικές. Εσύ ανθρωπάκο... Πότε επιτέλους θα γίνεις αυτό που ήδη είσαι;