Ζούμε σαν να είμαστε Αθάνατοι!

Όσο και να ακούγεται παράδοξο, ζούμε σαν να είμαστε αθάνατοι! Είναι ο κυριότερος λόγος για την μεγάλη μας αποτυχία στη ζωή! Διότι εκείνος που κατέχει την πραγματική γνώση του θανάτου, μαθαίνει να ζει τη στιγμή! Εκείνος που ζει τη στιγμή είναι ο μοναδικός κερδισμένος από τη ζωή! Και επειδή η ζωή είναι ένα θαύμα, πρέπει να τη σεβαστούμε στην ολότητα της! Και τότε θα πάψουμε να βλέπουμε άπληστα τη ζωή! Δηλαδή να μην τη σεβόμαστε! Νομίζουμε για αφθονία την απληστία, δηλαδή να προλάβουμε να κάνουμε όσα πράγματα μπορούμε, αλλά δεν είναι παρά μια σπατάλη χρόνου, κι εμείς τον χρόνο πρέπει να τον αποβάλουμε από μέσα μας, ως φυλακή ή ως υπέρβαση! Φυλακή είναι ο χρόνος που σκλαβώνει τη μέρα μας, όπως οι ταπεινωτικές μας και βάναυσες καθημερινές συνέπειες της άβουλης ανυπαρξίας μας, και Υπέρβαση η ασυνήδειτη σκλαβιά μας στην ψευδαίσθηση της ευδαιμονίας! Σπάστε τα κάγκελα της Φυλακής σας και Ελευθερωθείτε! Και προσγειωθείτε με βία στην πραγματικότητα του μέτρου και της τάξης, ώστε να ζήσετε μια πραγματικά γεμάτη ζωή! Ας ζήσουμε επιτέλους σαν να μην υπάρχει όχι απλώς αύριο, αλλά λεπτό παραπάνω ζωής! Έτσι δεν μας συμβουλεύουν ορισμένοι; Αλλά μετρώντας ακόμη και τα λεπτά, είναι μια απόδειξη εξάρτησης μας από την αιωνιότητα! Και οι πραγματικά ελεύθεροι άνθρωποι δεν επιθυμούν την αιωνιότητα, αλλά την Ύπαρξη, διότι το μεγάλο ψέμα της αιώνιας ζωής, οποιασδήποτε θρησκευτικής Δόξας, είναι μια αυταπάτη, ελκυστική και νωθρή μαζί! Δεν είναι ακόμη βέβαιο, πως ο Χρόνος είναι αιώνιος, και εμείς τρομοκρατημένοι στη σκέψη του θανάτου, πιστεύουμε σε ανόητες προσδοκίες, σε υπερπληθισμιακά ναρκωτικά, τον εύκολο τρόπο δηλαδή για να ξεπερνάμε τον έμφυτο φόβο του θανάτου! Ουδείς Ελεύθερος άνθρωπος δεν προσδοκεί τίποτα από τον μεγάλο Ύπνο! Γι' αυτό πρέπει να αντικαταστήσουμε την διδαγμένη ταπεινωτική πίστη, με την ταπεινή παραδοχή της αβεβαιότητα,ς που μόνο χαρά μπορεί να μας γεμίσει! Και η αβεβαιότητα δεν προκαλεί φόβο, αλλά μας προσκαλεί στην ανακάλυψη της Γνώσης, της γνώσης του ποιοι είμαστε πραγματικά! Οι άνθρωποι που γνωρίζουν ποιοι είναι δεν φοβούνται το θάνατο! Και όσο οξύμωρο και να μας φαίνεται, αυτή η μεγάλη και κοπιαστική γνώση, μας οδηγεί στην πραγματική Ευτυχία! Ζείστε επιτέλους σαν να μην υπάρχει ο Χρόνος, το ανθρώπινο κατασκεύασμα της ανημποριάς και της ανυπαρξίας!