Απαισιόδοξο Πάζλ

<<Άκου Άνθρωπάκο>>…

Ο <<Θαυμαστός καινούριος κόσμος>> σου, έχει τελικά μια γεύση από το μακρινό πλέον <<1984>>. Μπορεί <<Έτσι να μίλησε ο Ζαρατούστρα>>, αλλά εσύ προτίμησες την <<Πρέβεζα>> για μόνιμη κατοικία σου, ενώ λίγο νοτιότερα της, υπάρχει η <<Ιθάκη>>. Μια <<Δίκη>> αδιέξοδη είναι η ζωή σου, αφού πλέον πιστεύεις, από την εποχή του διαφωτισμού, πως <<Δεν υπάρχει Θεός>> και επειδή διστάζεις<< Άμλετ>> στη ζωή να γίνεις, σου αρκούν οι <<Γάμοι του ουρανού και της κόλασης>>. <<Το κοράκι>> όμως σε παρακολουθεί, θυμίζοντας σου πως <<Παράδεισος δεν υπάρχει πάνω στις στέγες>>, μήτε κάποιος ουρανοκατέβατος <<Μικρός Πρίγκιπας>>, που θα σε γλιτώσει από την άχαρη ενηλικίωση σου. Επειδή το <<Εγώ>> σου έχει περισσότερη δύναμη από εσένα, επειδή <<Στο δρόμο>> όλα μοιάζουν κοινά και τιποτένια. Κι αν <<Η πτώση>> σου σε οδήγησε σε κάποιο κρύο και μίζερο <<Υπόγειο>>, ποτέ σου να μη λησμονήσεις, πως η <<Γκέμμα>> εκεί ψηλά πάντοτε θα σε περιμένει!