Ο θετικός και ο αρνητικός υπεροπτικός

Στο παρελθόν έχω κάνει σφοδρή επίθεση, κατά της θλιπτικής κατηγορίας ανθρώπων, που ανήκουν στους υπερόπτες, προτείνοντας ορισμένους τρόπους, κατά την κρίση και την εμπειρία μου, για κάθε αποτελεσματική αντιμετώπιση τους. Αν και ως επί τo πλείστον, πρόκειται για μια δυσάρεστη κατηγορία ανθρώπων, που δημιουργείται από ορισμένα χαρακτηριστικά, όπως η χαμηλή αυτοεκτίμηση, ανικανότητα κριτικής σκέψης, και δαρβινικές μεθόδους επιβίωσης, υπάρχει και μια δεύτερη κατηγορία υπεροπτών, η οποία δημιουργείται αφενός, από τη δυσαρέσκεια προς τους άλλους, και αφετέρου, από την ανάγκη ανακάλυψης του εαυτού. Είναι εξαιρετικά δύσκολο, να διακρίνει κάποιος, αυτές τις διαφορές, ανάμεσα σε δύο άτομα που επιβεβαιώνουν την πρώτη ή την δεύτερη κατηγορία του υπεροπτικού. Μονάχα κάποιος με υψηλή οξυδέρκεια, είναι ικανός να καταλάβει τις διαφορές τους. Διότι για να διακρίνει κάποιος την θετική ή την αρνητική του στάση προς τη ζωή, πρέπει οπωσδήποτε, να γνωρίζει σε βάθος, ορισμένα βιώματα του, ή τουλάχιστον τις ασχολίες του, και τα ενδιαφέροντα του.
     Όπως επισήμανα και παραπάνω, ο αρνητικός υπερόπτης, είναι άτομο με χαμηλή αυτοεκτίμηση. Αυτό του δίνει το χάρισμα του κακού χιούμορ, που το εκμεταλλεύεται κυρίως, για να κάνει εύκολα κοροϊδευτικά σχόλια προς τους άλλους, ώστε να κερδίζει την συμπάθεια των γύρω του. Επίσης δεν χαρακτηρίζεται, για την κριτική ικανότητα στις σκέψεις του, κάτι που φανερώνει αμέσως την αδυναμία του, να κρίνει σωστά τους άλλους, ενώ αποφεύγει με παιδικό τρόπο, τα οποιαδήποτε σχόλια, που του εκσφενδονίζουν οι αντίπαλοί του. Εξαιτίας αυτών των χαρακτηριστικών του, για να καταφέρει να υπερισχύσει, έναντι των υπολοίπων, χρησιμοποιεί δόλιες μεθόδους, ώστε να κερδίζει την συμπάθεια και την εμπιστοσύνη, ατόμων με κοινά χαρακτηριστικά. Στηρίζεται αποκλειστικά και μόνο στο ζωώδες ένστικτο της επιβίωσης, εξευτελίζοντας κάθε μορφή πολιτισμικής ανωτερότητας. Επίσης το σημαντικότερο αρνητικό χαρακτηριστικό του, είναι η ματαιοδοξία.
          Στον αντίποδα, ο θετικός υπερόπτης. κάνει συνεχώς αγώνα, ώστε να μάθει να εκτιμάει τον εαυτό του ακόμη περισσότερο, μέσα από μεθόδους που ξεχωρίζουν το είδος μας, από τα υπόλοιπα όντα της φύσης. όπως οι τέχνες. Είναι ο απογοητευμένος της ζωής, που ψάχνει ένα δύσκολο στήριγμα, μέσα από τη μοναχικότητα και την προσπάθεια, ενώ η υψηλή του αυτοεκτίμηση, δεν του επιτρέπει συναναστροφές, με άτομα που δεν ανταποκρίνονται στις προσδοκίες του, για την πρόοδο της ανθρωπότητας. Κάτι που τον κάνει αντιπαθητικό και απόμακρο.
          Ενώ ο αρνητικός υπερόπτης, χρησιμοποιεί τον εγωισμό του, τον οποίο ισχυροποιεί, για να βλάπτει τους άλλους, ο θετικός υπερόπτης, χωρίς να το συνειδητοποιεί, κάνει κακό ουσιαστικά στον εαυτό του!