Γράφει η Μαρία Λάππα
"Και έζησαν αυτοί καλά". Μια φράση που ακούς από μικρός σε όλα τα παραμύθια, όπου ο ρομαντισμός ξεχειλίζει από την οθόνη και οι υποσχέσεις για τον κεραυνοβόλο και απόλυτο έρωτα μοιάζουν τόσο ρεαλιστικές.
Μεγαλώνοντας οι περισσότεροι θα τον απορρίψουν και θα πουν ότι η χημεία έρχεται με το χρόνο, τη δέσμευση, την γνωριμία. Υπάρχουν όμως και άλλοι, κάτι ξεροκέφαλοι, που θα σου πουν ότι μέτριο θα πιούν μόνο το καφέ τους και πως η τρελή χημεία, το κόλλημα από την πρώτη ματιά, το κόψιμο των ποδιών ,τα φιλιά στα χαμένα, η μόνιμη σκέψη, η αδυναμία του αποχωρισμού υπάρχουν, αρκεί να τα περιμένεις. Αυτοί δεν μπορούν να συμβιβαστούν και θα νομίσεις εκ πρώτης όψεως (ή επαφής) ότι δεν πιστεύουν στις σχέσεις, ότι τα ισοπεδώνουν όλα ότι κινούνται μόνο με τη λογική και ψυχρά εκτελούν.
Δεν φταίνε αυτοί.. Η λογική είναι το όπλο που όταν χαθεί θα καταλάβουν ότι βρήκαν αυτό που ψάχνουν.. καταβάθος είναι οι πρώτοι που θέλουν να αφεθούν να χάσουν κάθε λογική, να παραδοθούν στο πιο πολυσυζητημένο και διαχρονικό συναίσθημα: στον έρωτα.
Και περιμένουν αυτόν τον φτερωτό άγγελο ίσως και για μια φορά στη ζωή τους. Γιατί δεν μπορούν να σκεφτούν να είναι με κάποιον που δεν τρελαίνονται, με κάποιον που απλώς πληροί προϋποθέσεις.
Ακροβατώντας, λοιπόν, ανάμεσα σε αυτή την ευχή και κατάρα ξέρουν να περνάνε καλά, και ας είναι και μόνοι. Είναι οι πιο απελευθερωμένοι βάζοντας πάντα μπροστά τη λογική, ίσως γιατί θέλουν να είναι έτοιμοι χωρίς απωθημένα για όταν έρθει αυτό μέσα από το οποίο θα αναγεννηθούν και δεν θα υπάρχουν άλλα ''αλλά''.. Και ίσως κατηγορηθούν ότι σκορπίζονται όμως μπορώ να πω με βεβαιότητα πως δεν δίνονται. Και ας ξέρουν μέσα τους πως μπορεί και να μην έρθει ποτέ αυτό και να χρειαστεί να παραδεχτούν πως είναι απλά ονειροπόλοι, να συμβιβαστούν.. Αλλά, φίλε μου, "αξίζει να ζεις για ένα όνειρο και ας είναι η φωτιά του να σε κάψει".
Πηγή:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου