Καλώς Ήλθατε!

Η ελευθερία του ατόμου εκφράζεται μέσα από τον γραπτό λόγο. Αυτό είναι ένα ιστολόγιο που δημιουργήθηκε με την ελπίδα να μπορεί να γράψει ο καθένας ένα δικό του κείμενο, και να φιλοξενηθεί για να επιβεβαιώσει την ελευθερία του!

Τρίτη 12 Μαΐου 2015

Τα ιερά λείψανα της αγίας Βαρβάρας επιστρέφουν στη χώρα μας ύστερα από 1000 χρόνια!

Ουάου! Το γεγονός της χρονιάς, ή μάλλον της χιλιετίας, είναι η επιστροφή των απομειναριών ενός νεκρού ανθρώπου, για να τα προσκυνήσουν με συγκίνηση οι πιστοί, και να κερδίσουν χρήματα οι εκμεταλλευτές της πίστης τους! Και ύστερα κοροϊδεύαμε τους αρχαίους Έλληνες, που προσκυνούσαν αγάλματα! Ειλικρινά σκεφτείτε το λίγο καλύτερα! Είναι το ίδιο να προσκυνάς το κάλος του ανθρώπινου σώματος, την τελειότητα με την οποία λάξευσαν οι αρχαίοι καλλιτέχνες, πάνω στο μάρμαρο ή τον μπρούτζο, το ανθρώπινο σώμα, που παρεμπιπτόντως ήταν και ένα μέσω προσπάθειας για να καταφέρουν οι Έλληνες να γίνουν όμοιοι με την ομορφιά που αντιπροσώπευαν τα αγάλματα, με τον θάνατο και την ασχήμια των λειψάνων που προσκυνούν οι ανόητοι πιστοί σήμερα; Όχι αγαπητοί μου αναγνώστες! Δεν έχει σχέση η λατρεία της τελειότητας της φθαρτής ομορφιάς του ανθρώπινου σώματος, με την ανυπαρξία του θανάτου, που αντιπροσωπεύουν αυτά τα αρχαία λείψανα! Δεν είμαι παγανιστής, δωδεκαθειστής κλπ Απλώς μου είναι αδιανόητο να προσκυνώ το θάνατο, από τη ζωή! Μου είναι αδιανόητο να έχω ως πρότυπα τη θυσία ανθρώπων για την πίστη τους, αλλά να προσκυνώ τα απομεινάρια μιας θυσίας, και όχι να γίνομαι ο ίδιος θυσία για τη δική μου πίστη! Οι Έλληνες δημιούργησαν τα αγάλματα, με πρότυπο την υπερβολική τελειότητα και ομορφιά του φθαρτού ανθρώπινου σώματος, έχοντας στο μυαλό τους την κοινή μοίρα όλων, για το τραγικό τέλος, με την αποσύνθεση και την ασχήμια της σαπίλας, όπως και την τέλεια ανθρώπινη εικόνα των Θεών τους, ενώ εμείς λατρεύουμε το θάνατο,  την αποσύνθεση και την ανυπαρξία, ως την μοναδική κατάληξη της ζωής! Οι ανύπαρκτοι άνθρωποι, οι ανίκανοι άνθρωποι, στέκονται άπραγοι μπροστά στον φόβο του θανάτου, προσπαθώντας να εξοικειωθούν με την ιδέα της ανυπαρξίας τους, και πως η ανυπαρξία τους είναι το τελικό αποτέλεσμα όλης τους της ζωής, και πως αυτό είναι μια μορφή ισότητας και δικαίωσης, που δεν κάνει διακρίσεις! Η ισότητα της ανυπαρξίας δηλαδή, είναι η μόνη δικαίωση που περιμένει ο ταπεινός και τιποτένιος ανθρωπάκος, με το τέλος της ζωής του, ιδιαίτερα για εκείνους που η ζωή δεν τους φέρθηκε με τον καλύτερο τρόπο!

Η λατρεία του θανάτου! Εικόνα ντροπής για τον σύγχρονο άνθρωπο!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου